Το ΣτΕ επιδίκασε το επίμαχο ποσό ως αποζημίωση για την ψυχική οδύνη των συγγενών του άτυχου ανήλικου, ποσό που καλείται να καταβάλλει το Ελληνικό Δημόσιο.
Ο μαθητής μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Ηπείρου στις 22 Φεβρουαρίου του 1998 με υψηλό πυρετό, πονοκέφαλο και ναυτία. Μετά τις εξετάσεις που έγιναν ο εφημερεύων ειδικευόμενος γιατρός απέκλεισε το ενδεχόμενο μηνιγγίτιδας εκφράζοντας την άποψη πως πρόκειται για ιογενή λοίμωξη. Έτσι, ο νεαρός μαθητής δεν εισήλθε στο νοσοκομείο αλλά πήρε οδηγίες για χρήση αντιβιοτικών από το σπίτι.
Τα ξημερώματα της ίδιας ημέρας ο νεαρός μεταφέρθηκε και πάλι στο νοσοκομείο από τους γονείς του σε κατάσταση σοκ, ενώ λίγες ώρες μετά εξέπνευσε.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση ο θάνατός του επήλθε συνεπεία «αμφοτερόπλευρης αιμορραγίας των επινεφριδίων λοιμώδους αιτιολογίας».
Με βούλευμα παραπέμφθηκαν σε δίκη οι γιατροί του νοσοκομείου, με τον εφημερεύοντα ειδικευόμενο τελικά να κρίνεται ο μόνος ένοχος για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Ο γιατρός καταδικάστηκε σε φυλάκιση 30 μηνών.