Αγγελική Λάμπρη στο www.pagenews.gr: “Δεν πουλάει πλέον το γυμνό, υπάρχει σε τόσο μεγάλη ποσότητα γύρω μας”

Η Αγγελική Λάμπρη έγινε ευρύτερα γνωστή στο τηλεοπτικό κοινό μέσα από το ρόλο της "Αγγέλας Ιωακειμίδου" στη σειρά του MEGA "Στο Παρά Πέντε". Μετά το τέλος της αγαπημένης σειράς την απολαύσαμε στην τηλεοπτική σειρά "Η οικογένεια βλάπτει" με τον Σάκη Μπουλά και τη Χρύσα Ρώπα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Είναι ένα πολύ γλυκό και ευγενικό πλάσμα που σε κερδίζει με το λαμπερό και ειλικρινές της χαμόγελο. Φέτος, συμμετέχει στη θεατρική μεταφορά της κλασσικής κινηματογραφικής ταινίας, «Γοργόνες & Μάγκες». Στην εν λόγω παράσταση θα συμμετέχει 33μελής θίασος και ζωντανή ορχήστρα, υπό τις οδηγίες του Αντώνη Γούναρη, ενώ τα θρυλικά τραγούδια του Μίμη Πλέσσα θα ερμηνεύει ζωντανά, ο Γιάννης Πλούταρχος. 

Παράλληλα, συμμετέχει και στην παιδική παράσταση «Αλίκη στη χώρα των γευμάτων”.  Οι 24 ώρες της ημέρας δεν της φτάνουν λόγω των απαιτητικών προβών και των αλλεπάλληλων συνεντεύξεων και φωτογραφήσεων, αλλά εμείς τη «στριμώξαμε» και με χαρά αποκαλύπτουμε όσα μοιράζεται μαζί μας. 

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη 

Αγγελική, έχεις γίνει γνωστή στο ελληνικό κοινό μέσα από την τηλεόραση, συμμετέχοντας σε σειρές με μεγάλη τηλεθέαση όπως το ”Παρά Πέντε”. Η σειρά, έχει γράψει ιστορία στην ιδιωτική τηλεόραση. Δέκα χρόνια -μετά την πρώτη προβολή- και η σειρά στις επαναλήψεις «σαρώνει» σε νούμερα τηλεθέασης. Πώς πιστεύεις θα ήταν η καριέρα σου χωρίς όλη αυτή την αναγνωσιμότητα;

Έκανα από πολύ μικρή τηλεόραση και πήγαινα στα castings όπως όλοι οι ηθοποιοί. Έτυχε να ξεκινήσω δουλεύοντας με κάποιους πολύ καλούς σκηνοθέτες, όπως ο Μιχαηλίδης και ο Κοκκινόπουλος. 

Η πρώτη μου τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στη σειρά της ΕΤ1 "Η Λυγερή". Ακολούθησαν πολλές σειρές όπως ο "Πειρασμός", το "Άκρως οικογενειακόν" και το "Η αγάπη ήρθε από μακριά». Αμέσως μετά, πρωταγωνίστησα στη σειρά "Γοργόνες", μαζί με τη Λίνα Σακκά. Τη σεζόν 2009-10 συμμετείχα στη σειρά "Η οικογένεια βλάπτει". 

Δε διαχώρισα ποτέ την τηλεόραση από το θέατρο, θεωρώ ότι και τα δύο εντάσσονται στη ”σφαίρα” της δουλειάς ενός ηθοποιού. Είμαι τυχερή γιατί έχω συμμετάσχει σε καλές παραγωγές, την εποχή που ακόμη οι συνθήκες στην ιδιωτική τηλεόραση ήταν ευνοϊκές. Δούλεψα μάλιστα με ανθρώπους που έκαναν και θέατρο, οπότε δεν μπορώ να κάνω το διαχωρισμό.

Η τηλεόραση, για κάποιους ηθοποιούς αποτελεί επιλογή. Ωστόσο, δεν ξέρεις την τύχη και το άστρο του καθενός από εμάς, ούτε και πώς θα αγκαλιάσει το κοινό μια τηλεοπτική σειρά. Η ίδια η ζωή μάς οδηγεί από μόνη της και μάς φέρνει στο διάβα μας ευκαιρίες. Είναι στο χέρι μας να τις αξιοποιήσουμε.

Το κασέ ενός ηθοποιού διαμορφώνεται ανάλογα με την τηλεοπτική του πορεία;

Μπορεί να σού χτυπήσει την πόρτα η ”καλή σου στιγμή και τύχη” και εκεί να σού έρθουν και κάποια παραπάνω χρήματα. Μετά από μια επιτυχία, καλώς ή κακώς, έπονται αυτά. Το ”Παρά 5” εμφανίστηκε στην καλύτερη περίοδο της δικής μου επαγγελματικής πορείας. Συνεχίζουν, φυσικά να γίνονται επιτυχημένες σειρές μυθοπλασίας αλλά επειδή οι συνθήκες άλλαξαν στην τηλεόραση, τα budgets και οι αμοιβές διαφέρουν από το παρελθόν. 

Όσον αφορά στο θέατρο δε νομίζω ότι βγάζει κανείς λεφτά όπως παλιά ακόμη κι’ όταν μιλάμε για μεγάλη παραγωγή. Τα χρήματα που έπαιρνα κάποτε δεν υπάρχουν πια για κανέναν.

Το θέμα είναι να μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς και να βιοπορίζεσαι μέσω της δουλειάς σου. Μετά το ”Παρά Πέντε” υπήρξε μια πολύ καλή εποχή για μένα, αλλά αυτό -ατυχώς- δε συνέβη μ’ όλους τους συναδέλφους του κλάδου.

Πιστεύεις πως μετρά η εμφάνιση ή το πώς ”γράφεις” ερμηνευτικά για να σ’ επιλέξει ένας σκηνοθέτης;

Είναι ενεργειακό το όλο ζήτημα. Έχει να κάνει μ’ αυτό που εκπέμπεις. Έχουμε δει πάρα πολλές όμορφες και όμορφους που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν κάτι παραπάνω, επειδή απλά είναι ”όμορφες και όμορφοι”. Άρα από μόνο του, αυτό το κομμάτι, δεν αρκεί, για να γίνεις ηθοποιός και να ξεχωρίσεις. Αρκεί ,όμως, για να κάνεις πασαρέλα. Άμα δεν έχεις το ταλέντο, δεν πα να είσαι πανέμορφος… Θέλει μπρίο και προσωπικότητα για να υπάρχεις για χρόνια στη δουλειά μας.

Θα τσαλακωνόσουν για έναν ρόλο;

Βέβαια. Ποτέ δεν είχα θέμα για το πώς εμφανίζομαι σ’ έναν ρόλο. Αυτό συνέβη και στο ”Πάρα 5”. Πολλοί που με γνωρίζουν τώρα μού λένε: ”βρε Αγγελική δεν είσαι αγοροκόριτσο…”. Πίστευαν ότι ήμουν και στη ζωή μου ό,τι ενσάρκωνα. Εγώ τους έλεγα: ” …ήταν απλά ένας ρόλος…”. Αλλά ναι θα τσαλακωνόμουν με μεγάλη ευκολία, γι’ ένα ρόλο που έχει ενδιαφέρον. Ένας ηθοποιός, οφείλει άλλωστε να υπηρετεί τον ρόλο του, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Προσωπικά, δε, μού αρέσουν οι κόντρα ρόλοι αλλά δεν είναι εύκολο να σου τους εμπιστευτούν όπως και όποτε εσύ θέλεις…

Συμμετέχεις στις ”Γοργόνες και Μάγκες”. Ποια είναι η σχέση σου με το χορό;

Η Χρύσα που υποδύομαι δεν τραγουδάει, αλλά χορεύει. Έχω καλή σχέση με τον χορό, δεν είμαι βέβαια επαγγελματίας χορεύτρια αλλά μπορώ να το πράξω αξιοπρεπώς ως ηθοποιός. Πρόκειται για το διαχρονικό ελληνικό μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη και μια από τις πιο επιτυχημένες κινηματογραφικές παραγωγές της Finos Film. Ανεβαίνει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή του πλήρως ανακαινισμένου Θεάτρου Broadway, εντός των ημερών. Τη θεατρική διασκευή – σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Γιώργος Βάλαρης, ενώ θα ακουστούν τραγούδια αγαπημένα, όπως τα «Θα πιώ απόψε το φεγγάρι», «Άνοιξε πέτρα», «Καμαρούλα μια σταλιά», «Ο άντρας που θα παντρευτώ» κ.ά. σε μουσική του μουσικοσυνθέτη και μαέστρου Μίμη Πλέσσα, σε σκηνογραφία του Μανόλη Παντελιδάκη, υπό τη μουσική διεύθυνση του μουσικοσυνθέτη και ενορχηστρωτή Αντώνη Γούναρη και τη ζωντανή εμφάνιση για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή του σύγχρονου ερμηνευτή Γιάννη Πλούταρχου.

Είσαι ένας άνθρωπος προσεκτικός και φειδωλός στην προσωπική σου ζωή. Η επιλογή σου αυτή έχει κάποιο τίμημα όσον αφορά ενδεχόμενες προτάσεις;

Μπορεί να έχει αλλά δε με απασχολεί (γέλια). Κάλλιστα μπορείς να προφυλαχθείς από τα φώτα, αν το επιθυμείς…δε γίνεται να σε πετυχαίνουν παντού! Εξαρτάται τί θέλεις εσύ ως άνθρωπος και πώς επιθυμείς να πορευτείς. Εγώ, βαριέμαι όλο αυτό το θέα θήναι. Με αφορά το να υποδύομαι ρόλους και να κάνω τη δουλειά που αγαπώ.

Το να είσαι μητέρα σημαίνει να μαθαίνεις τις δυνάμεις που δεν ήξερες ότι έχεις και να αντιμετωπίσεις φόβους που δεν ήξερες ότι υπήρχαν. Τί αλλαγές συντελέστηκαν μέσα σου με τον ερχομό της κόρης σου;

Αλλάζει όλη η κοσμοθεωρία σου. Έρχεται ένα πλάσμα που είναι το πιο σημαντικό της ζωής σου και δεν είναι ούτε ο σύντροφός σου, αλλά ούτε ο εαυτός σου, είναι κάτι ξεχωριστό. Δε συγκρίνεται με τίποτ’ άλλο στη ζωή, ούτε με τη δόξα, ούτε με το χρήμα. Είναι μοναδικό το συναίσθημα και η εμπειρία του να γίνεσαι μητέρα. Φοβίες θεωρώ ότι δεν έχω, αν εξαιρέσεις το αεροπλάνο. Γενικώς είμαι χαλαρή ως μαμά, δεν είμαι από τις μητέρες που θα αγχωθώ ή θα φοβάμαι το κάθε τι

Υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες αλλά μόνο μια μητέρα. Ο ρόλος της μαμάς σου σού, φέρνει αναμνήσεις από την παιδική σου ηλικία; Νιώθεις παραδείγματος χάρη πως συμπεριφέρεσαι ασυναίσθητα όπως η δική σου μητέρα;

Όχι. Εγώ ως παιδί είχα ένα φοβερό δέσιμο με τον πατέρα μου αλλά ήμουν πολύ ανεξάρτητη, κάτι που έχει πάρει και το παιδί μου, που μού μοιάζει σ’ αυτό το θέμα. Συνήθως λένε ότι όταν γινόμαστε μητέρες, επαναλαμβανόμαστε και αντιγράφουμε τις δικές μας μάνες, αλλά σε μένα δε συμβαίνει αυτό. Μεγάλωσα στην επαρχία, στην αλάνα όντας ανεξάρτητη. Μακάρι και η κόρη μου να το βίωνε αυτό. Δε θα με πείραζε να τη μεγάλωνα όπως εμένα η μητέρα μου, αλλά δεν είναι εύκολο, διότι είναι άλλες συνθήκες και οι εποχές.

Ήμουν πολύ τυχερή και έζησα υπέροχα παιδικά χρόνια. Τώρα η κόρη μου προκειμένου να ψυχαγωγηθεί πηγαίνει μουσική και κάνει πατινάζ. Εμείς δεν τα είχαμε όλα αυτά, αλλά στον αντίποδα ήμασταν όλη μέρα έξω, στις γειτονιές και παίζαμε μέχρι το βράδυ. Άλλα δεδομένα, όπως καταλαβαίνεις. Τώρα που μεγάλωσε και κατανοεί κάθε μέρα και περισσότερα, θέλω να την πηγαίνω συχνά στη γιαγιά της ώστε να ζήσει ένα μέρος από αυτά που έκανα και εγώ ως παιδί. 

Αγγελική, γιατί έχεις επιλέξει να μένεις στο κέντρο;

Μού αρέσει πολύ το κέντρο. Έχει μια ζωντάνια, μια ενέργεια ανεπανάληπτη. Μού αρέσει να χαλαρώνω, αλλά θέλω να είναι επιλογή μου, όχι η καθημερινότητά μου. Η εγκληματικότητα και οι σκηνές φτώχιας μ’ έχουν προβληματίσει αλλά δε μ’ έχουν τρομάξει.

Σε συνέχεια της ως άνω ερώτησης πώς εξηγείς στο παιδί σου τις σκληρές αυτές εικόνες; 

Πολλές φορές έχει τύχει να είμαι στο αυτοκίνητο με την κόρη μου και να με ρωτά: ”μαμά, γιατί μάς καθαρίζουν τα τζάμια;” όπως αντίστοιχα με τους άστεγους γιατί κοιμούνται στο δρόμο. Το παιδί όπως είναι φυσικό παρατηρεί, ρωτάει και εσύ τού εξηγείς περί τίνος πρόκειται χωρίς να το τρομάζεις αλλά δίνοντάς του να καταλάβει τη ρεαλιστική πλευρά της ζωής. 

Από μωρό θέλησα να την εντάξω στην πραγματικότητα. Είναι ωραίο να βλέπεις πώς είναι η ζωή, γιατί συμπεριλαμβάνει τη χαρά και τον πόνο. Δεν έχει ουσία να μεγαλώνεις το παιδί σου σ’ ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, γιατί αργότερα, όταν θα χρειαστεί να βγει το ίδιο στη ζωή θα… πέσει «αδύναμο» από το ροζ συννεφάκι στην άδικη και ίσως σκληρή καθημερινότητα. Τις εν λόγω εικόνες τις θεωρώ ως το πιο σημαντικό σχολείο, διότι είναι σημείο των καιρών. Άλλωστε, η ζωή έχει εκπλήξεις, απρόοπτα , όμορφες στιγμές και δυσάρεστες.

Ποια είναι η άποψή σου για το γυμνό; Θα το έκανες αν σε πλήρωναν αδρά;

Παλαιότερα είχα κάνει γυμνό. Τώρα δε με αφορά. Αν ήταν ένας ρόλος στο θέατρο που το απαιτεί, δε θα το αντιμετώπιζα φοβικά. Όσον αφορά μια φωτογράφιση, όχι. Έχει ξεπεραστεί κιόλας, δεν πουλάει το γυμνό, υπάρχει σε τόσο μεγάλη ποσότητα γύρω μας. Το οικονομικό δεν είναι ο κύριος λόγος επιλογής για τις δουλείες μου. Εκτός αν στο μέλλον δεν έχει να φάει το παιδί μου…

Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, δεν κρίνω και κανέναν. Αν ο άλλος δεν έχει να ταΐσει την οικογένειά του, τότε θα κάνει πράγματα που δεν του αρέσουν, προκειμένου να επιβιώσει. Μακάρι όλοι να είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές στα πράγματα που μάς αρέσουν, αλλά υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια.

Έχεις κάνει φιλίες μέσα από τα social media;

Όχι, δεν έχω κάνει. Απλώς τώρα που άνοιξα και εγώ instagram, προσπαθούν να με βρουν και να μ’ ακολουθήσουν. Έχει ενδιαφέρον, αλλά δεν θα κάνω φιλίες μέσα από κει. Πιστεύω στους λίγους αλλά ποιοτικούς φίλους. Αν με ρωτάς, έχω φιλίες απ’ όλους τους χώρους όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος.

Τί σε ηρεμεί και τί σε πεισμώνει;

Η αρνητική κριτική, όχι μόνο στη δουλειά αλλά και από δικούς μου ανθρώπους, μπορεί να με πεισμώσει. Δεν το βάζω εύκολα κάτω. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ποτέ μην κρίνεις και να μην έχεις έπαρση για τίποτα. Η επιτυχία σήμερα υπάρχει, αύριο όχι, οπότε καλύτερα να είμαστε πιο απλοί , πιο συνεργάσιμοι και πιο προσηνείς. 

Πώς θα ήθελες να κλείσουμε τη συνέντευξη;

Θέλω να πω για την ” Αλίκη στη χώρα των γευμάτων”, την παιδική παράσταση που συμμετέχω Το εξαιρετικό κείμενο ανήκει στο Θοδωρή Καντηλιώτη και στη Κατερίνα Ματσαράγκου. Η Ολυμπία Σκορδίλη έχει επιμεληθεί τη σκηνοθεσία. Είμαστε 5 άνθρωποι που αγαπάμε αυτό που κάνουμε και το πράττουμε μ’ όλη μας την ψυχή. Είναι η τρίτη χρονιά που η ομάδα «macaco» ανεβάζει ψαγμένες παιδικές παραστάσεις στο θέατρο Άνεσις. 

Όνειρο της Αλίκης, είναι να κερδίσει το κορυφαίο βραβείο μαγειρικής…. τον Χρυσό Τρίφτη!!! Σχολή δεν έχει βγάλει, πείρα δεν έχει, συνταγές δεν ξέρει, …. όμως διαθέτει πάθος για την κουζίνα και δίψα για γνώση!!! Ο Χρυσός Τρίφτης θα την βοηθήσει να τα καταφέρει; Η υγιεινή διατροφή θα κερδίσει τη μάχη με τα λιπαρά; Ντομάτες, σοκολάτες, μαγιονέζες και πίτσες τί ρόλο θα παίξουν στη μαθητεία της Αλίκης; Και τί δουλειά έχει να ξαπλώσει ένα σκουμπρί πάνω σε μια πιατέλα ακριβή; Διάσημοι σεφ απ’ όλο τον κόσμο θα παρελάσουν σε μια κουζίνα μαγική και θα μάς ταξιδέψουν με μουσικές, τραγούδια και …πολλά φαγητά στην μοναδική και υπέροχη Χώρα… των Γευμάτων!

Μια ευχή για τους αναγνώστες του Pagenews…

Εύχομαι ισορροπία ψυχική και πνευματική. Ας διατηρήσουμε την καλή μας ενέργεια, τη θετική σκέψη και την αγάπη για τους γύρω μας. Ας ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας προκειμένου να δούμε και να νιώσουμε τί γίνεται γύρω μας, γιατί ο κόσμος δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από μας. Το να προσφέρει ο καθένας μας ό,τι μπορεί στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη δεν είναι απλώς ευχή αλλά υποχρέωση του ενός προς τον άλλο.