Είναι Φλεβάρης του 2014 και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, δηλώνει: «Στο Ελληνικό όλα αυτά τα χρόνια συγκρούονται δύο κόσμοι. Αυτός που υπερασπίζεται με αγώνες το δημόσιο συμφέρον και αυτός που ευνοεί τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα. Αυτός που υπερασπίζεται την ήπια ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και αυτός που προωθεί την Fast track εκποίηση.
Αυτός που υπερασπίζεται τη βιώσιμη ανάπτυξη, τους ελεύθερους χώρους, τη πρόσβαση των πολιτών στο θαλάσσιο μέτωπο, τη προοπτική του μητροπολιτικού πάρκου και αυτός που στόχο έχει να μετατρέψει την περιοχή σε ένα θύλακα τζόγου, τσιμέντου και πλούτου για τους λίγους».
Ο αναγνώστης αυτού του σημειώματος έχει ήδη αντιληφθεί πως με τα λόγια αυτά ο νυν πρωθυπουργός αναφέρεται στην παραχώρηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου σε εταιρεία συμφερόντων της οικογένειας Λάτση από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βγει στα κεραμίδια αντιδρώντας στην εκποίηση της συγκεκριμένης δημόσιας περιουσίας. Και πρόκειται για εκποίηση αν αναλογιστεί κανείς ότι με βάση το τίμημα κάθε τετραγωνικό μέτρο πουλήθηκε προς εκατό ευρώ! Πρόκειται για σκανδαλώδη εύνοια σε ιδιωτικά συμφέροντα αφού στην επικύρωση της σύμβασης με νόμο αναφέρεται ρητά ότι «Οι διατάξεις του παρόντος νόμου κατισχύουν κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης που περιέχει ρυθμίσεις αντίθετες με τις διατάξεις του νόμου αυτού»!
Με άλλα λόγια ο νόμος του Λάτση είναι πάνω από κάθε νόμο. Αυτοί που πρωτοστατούσαν στις κινητοποιήσεις για να μην εκποιηθεί το Ελληνικό τώρα μιλάνε για επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας. Αφήνουν να διαρρέουν απαράδεκτοι υπαινιγμοί για τους αρχαιολόγους που ζητούν να προστατευτούν οι αρχαιολογικοί χώροι που βρίσκονται μέσα στις εκποιημένες εκτάσεις. Με λίγα λόγια γλύφουν εκεί που έφτυναν και ετοιμάζονται να κάνουν κάθε χατίρι της εταιρείες συμφερόντων Λάτση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα έβγαλε και ανακοίνωση υπέρ της επένδυσης κατακεραυνώνοντας όσους έχουν ενστάσεις. Δεν χρειάστηκαν παρά μόλις τρία χρόνια για να υποστεί πλήρη μετάλλαξη. Όσα τότε έλεγαν τα πήρε ο άνεμος και τα έστειλε στην αγκαλιά της τρόικας και του κ. Σόιμπλε. Εκεί που τώρα νανουρίζονται ο κ. Τσίπρας και το μεταλλαγμένο κόμμα του.
Τώρα όλοι μαζί, κυβέρνηση και μνημονιακή αντιπολίτευση συναγωνίζονται για το ποιος είναι καλύτερος φίλος των «επενδύσεων» και των «επενδυτών». Όλοι μαζί εκποιούν, ξεπουλάνε και ετοιμάζονται να προσφέρουν θέσεις εργασίας των πεντακοσίων ευρώ χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις και εργασιακά δικαιώματα. Κάνουν αγώνα δρόμου για το ποιος θα ξεπουλήσει γρηγορότερα και φτηνότερα. Καλούν μάλιστα τους πολίτες να διαλέξουν ανάμεσά τους αυτόν που ξεπουλάει καλύτερα.
Είχε δίκιο ο πρωθυπουργός: Στο Ελληνικό συγκρούστηκαν δυο κόσμοι. Αυτός που υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον κι αυτός που ευνοεί τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα. Τελικά φαίνεται πως κερδίζει ο δεύτερος κόσμος. Αυτός στον οποίο εντάχτηκε ο πρωθυπουργός και το κόμμα του μόλις κάθισαν στις κυβερνητικές καρέκλες…