Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς και οι ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος μίλησαν για το φιλικό παιχνίδι με το οποίο θα τιμηθεί ο Ντούντα, αύριο στο ΣΕΦ. Σε αυτό ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει τους «Dusan Ivkovic Stars» και οι τρεις άντρες αναφέρθηκαν στη μακρά συνεργασία των τριών ανδρών, ενώ για τον Σέρβο προπονητή τόνισαν ότι δεν θα φύγει ποτέ από το Λιμάνι.
Ο ίδιος είπε αυτό που αρκούσε σε όσους θα σπεύσουν να τον χειροκροτήσουν αύριο: «Είμαι Ολυμπιακός!»
Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, αρχικά είπε τα εξής: «O Ντούσαν Ίβκοβιτς, αποτελεί μεγάλο μέρος της ιστορίας του Ολυμπιακού. Κατέκτησε με τον Ολυμπιακό ευρωπαϊκά πρωταθλήματα σε διαιρετικές εποχές και διαφορετικού είδους μπάσκετ. ‘Εχει και άλλες επιτυχίες φυσικά. Είναι δάσκαλος της προπονητής και του μπάσκετ. Οι μεγάλες ομάδες τιμούν την ιστορία τους. Αυτό το φιλικό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε το αυριανό φιλικό για να τον ευχαριστήσουμε.
Θα είναι μία γιορτή γιατί εκτός από αυτούς που θα παίξουν, είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για να το ευχαριστηθεί ο κόσμος. Εκτός από αυτούς που θα παίξουν και παίκτες από περασμένες δεκαετίες, είναι πολύ καλή ευκαιρία να έρθει ο κόσμος και να περάσουμε πολύ καλά”.
Ακολούθως ο Γιώργος Αγγελόπουλος τόνισε πως: «Είναι μία πολύ ιδιαίτερη στιγμή για όλους μας στον Ολυμπιακό. Ο κύριος Ίβκοβιτς είναι ένας θρύλος του παγκόσμιου μπάσκετ και όχι μόνο. Με ιστορία που όλοι γνωρίζεται. Νιώθουμε και είμαστε υπερήφανοι που ζήσαμε ότι ζήσαμε μαζί του και που καταφέραμε να τον πείσουμε να γυρίσει στον Ολυμπιακό το 2010. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον γνωρίσαμε. Η πρώτη μας γνωριμία ήταν το 1997, όταν και πήραμε το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ήμασταν στο αεροπλάνο της επιστροφής της ομάδας. Θυμάμαι την επιστροφή στο γκολ της Γλυφάδας και φτάσαμε τώρα στο σημείο να τον αποχαιρετάμε και να τον τιμάμε για όσα πρόσφερε. Ο κύκλος του στο ενεργό μπάσκετ κλείνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τις καλές και τις κακές στιγμές που ζήσαμε με τον κόουτς Ίβκοβιτς. Μία από αυτές ήταν το 2011 όταν αποχωρήσαμε από τον Ολυμπιακό. Ήταν συγκλονιστικό το πώς έφευγαν ο ένας παίκτης μετά τον άλλο και ήρθε ο κόουτς στο γραφείο να μας πει πως αν θέλουμε μπορεί να φύγει χωρίς χρήματα. Μας είπε ξεχάστε πως υπάρχει συμβόλαιο, αν θέλετε να φύγω, εγώ φεύγω. Του είπαμε πως εσύ μένεις και μετά από ένα χρόνο μπήκαμε ως πρωταθλητές Ευρώπης στο οικουμενικό Πατριαρχείο. Αυτές οι στιγμές είναι μέρος της ιστορίας του συλλόγου. Κάνουμε κάλεσμα στον κόσμο να γεμίσει το ΣΕΦ και για τον κόουτς και για τον φιλανθρωπικό χαρακτήρα που έχει ο αγώνας».
Ακολούθως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς σχολίασε τα εξής: «Χαίρομαι που έχω δίπλα μου αυτούς τους κυρίους, τους κυρίους Αγγελόπουλους και θα ήθελα να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που ανέλαβαν να διοργανώσουν αυτόν τον τιμητικό αγώνα για μένα. Ευχαριστώ τον κόσμο που θα έρθει στο γήπεδο αλλά και τους παίκτες που θα αγωνιστούν. Το μπάσκετ είναι ολόκληρη η ζωή μου. Όσο και αν προσπάθησα να δώσω κάτι σε αυτό το άθλημα, όλα αυτά τα χρόνια, τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτά που έδωσε το μπάσκετ σε μένα. Αυτό το παιχνίδι έχει μία ειδική σημασία για εμένα. Εγώ θα μείνω στο μπάσκετ αλλά όχι σε πάγκους. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα όσα πέρασα στον Ολυμπιακό. Όλες αυτές τις μεγάλες στιγμές. Eίμαι Ολυμπιακός.
Υπήρξαν ευχάριστες, αλλά δυσάρεστες στιγμές. Δεν θα ξεχάσω το 1999, όταν και ήμουν στον Ολυμπιακό και η πατρίδα μου βομβαρδιζόταν. Τότε ήταν μαζί μας, όχι μόνοι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού, που είναι οι καλύτεροι στον κόσμο, αλλά και όλος ο ελληνικός λαός. Σας ευχαριστώ. Η ιδέα αυτού φιλικού αγώνα είναι για να βοηθήσουμε το Χαμόγελο του Παιδιού στην Ελλάδα και ένα παιδικό νοσοκομείο στο Βελιγράδι. Πιστεύω πως και πάλι ο κόσμος θα δείξει τη μεγάλη του καρδιά και θα έρθει στο γήπεδο».
Για το αν αποτελεί ελιξήριο ζωής για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς το μπάσκετ, σχολίασε πως: “Το μπάσκετ είναι ελιξίριο της ζωής. Ολοι είναι καλοί, αλλά το μπάσκετ είναι καλύτερο. Να μην επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια. Το να μάθεις κάποιον νέο είναι πολύ σημαντικό. Ευχαριστώ που είχα τόσους μεγάλους παίκτες και παράγοντες δίπλα μου, αλλά και τους φιλάθλους”.
Για την πρώτη του συνάντηση με τους αδελφούς Αγγελόπουλους το 2010 ώστε να αναλάβει: “Θυμάμαι πολύ καλά ότι όταν είχα συναντηθεί μαζί τους και τον κ. Σκινδήλια, κανείς δεν ήξερε για τη συνάντηση. Τους είπα ότι εγώ είμαι Ολυμπιακός, αλλά υπάρχουν κάποιοι άγραφοι νόμοι. Δεν δούλεψα ποτέ δύο φορές σε μία ομάδα. Η μοίρα και ο Θεός μας βοήθησε μαζί με τους κυρίους, που χαίρομαι που είμαστε πάλι μαζί, χαίρομαι που πετύχαμε αυτά που πετύχαμε”.
Π. Αγγελόπουλος: «Το 2010 προσπαθήσαμε να τον πείσουμε να δουλέψει ξανά στον Ολυμπιακό»
Για την πρώτη συνάντηση που είχαν με τον κόουτς ώστε να τον πείσουν να αναλάβει: “Προσπαθήσαμε να τον πείσουμε να δουλέψει ξανά στον Ολυμπιακό, γιατί όπως είπε είχε την φιλοσοφία να μην δουλέψει ξανά στην ίδια ομάδα. Είχαμε χάσει το πρωτάθλημα τότε, μην θυμίσουμε πως το χάσαμε, έχοντας προβάδισμα 16 πόντων στο ΟΑΚΑ. Ο κόουτς κατάλαβε ότι είχαμε δίψα να κάνουμε μεγάλη την ομάδα. Και το 2010/2011 είχαμε πολύ καλή ομάδα. Αν είχαμε περάσει, θα την παίρναμε την Ευρωλίγκα. Οριακά θα ήμασταν επιτυχημένοι, ενώ στο ΟΑΚΑ χάσαμε τον τελικό θυμάστε πώς τον χάσαμε. Το 2011 άρχισαν να φεύγουν οι παίκτες και συζητούσαμε με τον κόουτς. Πάντα μιλούσαμε, μας στήριζε και τον στηρίζαμε. Αυτά δεν ξεχνιούνται. Η σεζόν 2011/2012 αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς κατέληξε”.
Για το αν συγκρίνει το 1997 και το 2012 και πότε ήταν πιο δύσκολο: “Ηταν ίδια ομάδα ο Ολυμπιακός, αλλά να κάνουμε ανάλυση για τις δύο ομάδες είναι δύσκολο. Η αρχή έμοιαζε, γιατί το 1997 ήταν μια ομάδα που ήταν μαζεμένη και δούλεψε πολύ καλά. Το δύσκολο ήταν να υπάρξει ψυχική επαφή ανάμεσα σε παίκτες και προπονητή. Ηθελε χρόνο. Δεν είχαμε εχθρούς εντός της ομάδας. Είχαμε χάσει από τον ΒΑΟ, όπως τότε και τώρα, ο Ολυμπιακός είχε καταπληκτική διοίκηση. Ομως οι εφημερίδες τότε έγραφαν ότι ο Ρίβερς πρέπει να φύγει για να έρθει ο Τζόρτζεβιτς. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει ποτέ γιατί είχε συμβόλαιο ο Τζόρτζεβιτς με την Μπαρτσελόνα. Τον Ιανουάριο η ομάδα έγινε ένα κι έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ με μειονέκτημα έδρας.
Η ομάδα του 1997 έπρεπε να είναι κορυφαία ομάδα τουλάχιστον 3-5 χρόνια, αλλά δεν τους κρατήσαμε όλους μαζί και δεν χρειάζεται να πούμε τους λόγους. Το 2010, ο Ολυμπιακός είχε μια φοβερή οργάνωση και έδινε τις καλύτερες συνθήκες. Δεν ξέραμε τότε το ρόστερ, γιατί δεν ξέραμε τι θα γίνει με το λοκ άουτ, αλλά και τους Κλέιζα, Τσίλντρες. Τον πρώτο χρόνο ο Ολυμπιακός δεν ήταν μια ομάδα με κατάλληλη χημεία, ενώ τον δεύτερο χρόνο με τόσες αλλαγές, το ξεκίνημα ήταν ίσως χειρότερο από το 1997.
Και τότε από τον Ιανουάριο βρήκαμε μια σωστή χημεία και ήμασταν πολύ τυχεροί, γιατί ο κορμός ήταν από Ελληνόπουλα. Από τότε όλη η Ευρώπη μιλούσε για το παράδειγμα του Ολυμπιακού και τη φιλοσοφία.Και τώρα μπορώ να πω πόσο τυχερός ήμουν, γιατί σε όλους τους τίτλους οι βασικοί είναι οι παίκτες, αλλά είχα και τη διοίκηση που βοήθησε πάρα πολύ”.
Για την ομάδα που στήθηκε το 2010 όταν επέστρεψε ο Ιβκοβιτς
Γ. Αγγελόπουλος: ”Οταν αποφασίστηκε να προσπαθήσουμε για τον Ιβκοβιτς ο Βασίλης (σ.σ. Σπανούλης) δεν είχε έρθει ακόμα. Ηταν στον Ολυμπιακό, ήξερε το μπάσκετ. Η ιστορία του χρωστούσε κάτι, αυτό που έγινε το 2012. Στόχος ήταν η κορυφή. Συζητήσαμε για πολλούς παίκτες. Δεν ήταν μόνο ο Σπανούλης. Δεν ήταν αυτοσκοπός η κορυφή, αλλά αν μπορούσε να γίνει με τον τρόπο που έγινε, θα ήταν το τέλειο. Συμβαίνει κι αυτό”.
Οι απαντήσεις στο ερώτημα για το αν θα πάρει πόστο στον Ολυμπιακό
Γ. Αγγελόπουλος: «Ο κόουτς δεν φεύγει από το μπάσκετ και τον Ολυμπιακό. Ο κόουτς είναι πάντα δίπλα μας. Πολλές φορές μιλάμε. Δεν έχουμε συζητήσει κάτι άλλο”.
Ντούσαν Ίβκοβιτς: “Οταν ανακοίνωσα ότι σταματάω την προπονητική, είπα ένα μεγάλο ευχαριστώ. Υποσχέθηκα ότι θα γίνει ένα φιλανθρωπικό παιχνίδι και μετά είχα διάφορες προτάσεις. Προσωπικά αυτή τη στιγμή δεν θέλω να αναλάβω κάποιον επίσημο επαγγελματικό ρόλο. Δούλεψα μέχρι τα 73 μου, είμαι Ολυμπιακός και θα χαίρομαι ή θα λυπάμαι τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες, όπως πόνεσα και προχθές που έχασε η Σερβία”.
Για το αν ξεχωρίζει κάποιο ματς με τον Ολυμπιακό και αν θα ήθελε να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1992 με την ενωμένη Γιουγκοσλαβία εναντίον της Ντριμ Τιμ: “Ευτυχώς το μπάσκετ έχει συνέχεια. Δύσκολα να πω ποια ήταν τα παιχνίδια που μου έχουν μείνει. Οπως είπε ο Κουμπερτέν το μπάσκετ είναι έξω από την πολιτική, αλλά κατάλαβα ότι δεν ήταν έτσι όταν το 1992 έπρεπε να τους πω ότι δεν θα πάμε. Το ’92 η Ελλάδα βοήθησε πολύ και τότε. Ολη η προετοιμασία έγινε εδώ. Η ανακοίνωση ότι δεν θα πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν η πιο δύσκολη της καριέρας μου. Οταν οι άλλοι πανηγυρίζουν με σαμπάνια και πούρα, εγώ σκέφτομαι τι μας έφερε εδώ. Αυτοί που μας βοήθησαν θα μαζευτούμε και πάλι κι ελπίζω να μην είναι η τελευταία”.
Για την πρόσκληση του Τζόκοβιτς στο ΣΕΦ: “Ο Τζόκοβιτς είναι μεγάλος αθλητής και άνθρωπος κι έχει κάνει πολλές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις στη Σερβία. Τον κάλεσα στη δυσκολότερη στιγμή του, γιατί έχει πει ότι δεν θα μπορεί να παίζει τένις για τους επόμενους έξι μήνες. Τον πήρα τηλέφωνο και με ευχαρίστησε. Χαίρομαι πάρα πολύ που ήρθε. Υπήρχε μια ιδέα να παίξει γκολφ, αλλά δεν μπορεί. Του είπα ότι είναι διεθνής προσωπικότητα, γιατί κάποιοι παίκτες αν δεν ξέρουν ποιος παίρνει, δεν σηκώνουν το τηλέφωνο. Αυτός όμως απάντησε και ήρθε”.
Για τον Ράτζα και τους άλλους παλιούς: “Με τον Ντίνο ήμασταν μαζί χθες βράδυ. Θα έρθουν όσοι μπορούν. ο Ντίβατς ήθελε, αλλά δεν μπορεί να έρθει γιατί έχει πρόβλημα υγείας με την κόρη του. Ευχαριστώ όσους θα έρθουν”.