Παννελλήνιες εξετάσεις έδωσε η Κωνσταντίνα Μπισιρίτσα από την Κοζάνη, μια 37χρονη χημικός που δεν δίστασε να κυνηγήσει τα όνειρα της. Πίστεψε στον εαυτό της, στις δυνάμεις της και διόρθωσε μια λάθος επιλογή που έκανε πριν από 19 χρόνια. Αν και έχει σπουδάσει και εργαστεί ως χημικός, φέτος, στα 37 της χρόνια, έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασε 7η στην Παιδαγωγική σχολή Φλώρινας.
«Ήταν μια προσωπική απόφαση, θεωρώ ότι δεν είναι κάτι σπουδαίο για το σύνολο, αλλά είναι σπουδαίο για μένα, διότι το ήθελα πάρα πολύ», εκμυστηρεύεται η Κωνσταντίνα Μπισιρίτσα, στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, Πρακτορείο 104.9FM, και εξηγεί τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση: ?μόλις απέκτησα την κόρη μου, ένιωσα ότι χάνω το κέντρο μου, ότι έχανα τον εαυτό μου, διότι έπεσα πάνω της. Σε μια προσπάθεια να κάνω κάτι άλλο, να φύγω λίγο από τα καθημερινά που κάνω, προσπάθησα να βρω, τι μπορώ να κάνω για να εξελιχθώ. Το πανεπιστήμιο της Φλώρινας είναι κοντά μας και ως απάντηση στις ανάγκες μου, αποφάσισα φέτος να δώσω εξετάσεις για να περάσω στην Παιδαγωγική Σχολή. Ήταν η πρώτη επιλογή μου και πέρασα στις πανελλήνιες εξετάσεις. Έτσι μπορώ να συνδυάσω και την οικογένεια και τις σπουδές μου.
Μπορεί να ήταν μια δύσκολη διαδικασία να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις, σίγουρα όμως άξιζε τον κόπο και όπως λέει η κ. Μπισιρίτσα, δεν πρέπει να σταματάμε να προσπαθούμε για αυτό που θέλουμε και να ελπίζουμε. Εγώ δεν θεωρώ ότι είμαι μεγάλη στα 37 χρόνια μου. Δεν ξέρω πως φαίνεται στους άλλους το γεγονός ότι έδωσα εξετάσεις σε αυτή την ηλικία, ξέρω όμως ότι έχω κουράγιο, θέλω να μαθαίνω και να δημιουργώ. Μπορεί να ήταν μια δύσκολη χρόνια για μένα, αλλά σίγουρα δεν ήταν αποτρεπτική» δηλώνει.
Η 37χρονη μητέρα, σύζυγος και φοιτήτρια, μίλησε για το φόβο της επαγγελματικής αποκατάστασης που οδηγεί πολλούς γονείς να «κατευθύνουν» τα παιδιά τους σε λάθος επιλογές, κάτι που συνέβη και στην ίδια όπως λέει: ?αν και ήμουν παιδί θεωρητικής κατεύθυνσης, οι γονείς μου ήθελαν να πάω για ιατρική και με πίεσαν από την πρώτη λυκείου να ξεκινήσω φροντιστήρια. Εγώ επαναστάτησα εν μέρει και ακολούθησα τη χημεία, διότι δεν θεωρούσα ότι μπορώ να ακολουθήσω το επάγγελμα του ιατρού και πέρασα στο χημικό. Η σχολή δεν ήταν αυτό που ήθελα. Ήμουν τελείως διαφορετικός άνθρωπος, θεωρητικός και έτσι μετά από 19 χρόνια, ακολούθησα αυτό που πραγματικά αγαπούσα. Η αλήθεια είναι ότι όσοι γνωστοί μου το έμαθαν, μου λένε ότι μου ταιριάζει παρά πολύ.
Η Κωνσταντίνα Μπισιρίτσα, αναφέρθηκε και στις αλλαγές που αναμένεται να γίνουν και όπως είπε, θα έπρεπε να είχαν ήδη γίνει, στον τομέα της παιδείας, λέγοντας ότι έπρεπε να αλλάξει το σύστημα που υπάρχει και για τις γνώσεις που προσφέρει, αλλά και για το ψυχολογικό φορτίο που μεταφέρει στα παιδιά σε πολλά επίπεδα. Το συγκεκριμένο σύστημα δε είναι καλό, το μόνο καλό είναι ότι είναι αδιάβλητο.
Μάλιστα περιέγραψε πως εισέπραξε η ίδια τη διαδικασία των πανελλήνιων εξετάσεων, καθώς συμμετείχε δύο φορές, σε διαφορετική ηλικία, δίχως όμως να αλλάζει όπως λέει, η αγωνία και το έντονο άγχος.
?Η διαδικασία των πανελλαδικών είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία, την οποία έζησα φέτος και είχα νιώσει και την πρώτη φορά που είχα δώσει εξετάσεις. Στην ουσία η συγκεκριμένη διαδικασία, δεν τροφοδοτεί τις απαραίτητες γνώσεις που θα πρέπει να έχουν τα παιδιά θεωρεί η 37χρονη και διευκρινίζει ότι πολλά από τα παιδιά, που περνάνε στο πανεπιστήμιο δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες. Οι πανελλαδικές εξετάσεις όπως γίνονται, προσφέρουν εξειδικευμένες γνώσεις, εστιάζουν στην αποστήθιση και τα παιδιά δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα για να μπορέσουν να είναι επιτυχημένα στις σχολές».
Αυτό όμως που την προβληματίζει περισσότερο από όλα είναι η λάθος επιλογή της σχολής, από τους νέους. Η ίδια βρήκε τη δύναμη να διορθώσει το λάθος της, αυτό όμως δεν συμβαίνει σε όλους ,?η αλήθεια είναι ότι στα 17 και στα 18 τα παιδιά δεν έχουν ακόμα κατασταλάξει. Δεν γνωρίζουν τι θέλουν και οδηγούνται σε λάθος επιλογή. Ακόμα και τα παιδιά που θέλουν να περάσουν σε μια σχολή και νομίζουν ότι κάνουν μια επιλογή σωστή, όταν πάνε στο πανεπιστήμιο βλέπουν ότι η σχολή απέχει πολύ από αυτό που ήθελαν. Συζητώντας έχω καταλήξει ότι όχι μόνο εγώ, αλλά και πολλοί άνθρωποι από το περιβάλλον μου, διάλεξαν κάτι που δεν ήθελαν να κάνουν,καταλήγει.