Ο Χορός των Νεκρών: Η νέα περιπέτεια του επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη

Λίγα λόγια για το βιβλίο 

Ένας άντρας επιστρέφει στο Έρεμπρο, σχεδόν τριάντα χρόνια αφότου έφυγε από τη γενέτειρά του, αποφασισμένος να φέρει εις πέρας μια τελευταία αποστολή. Μερικές ώρες αργότερα το κατακρεουργημένο σώμα ενός άλλου άντρα βρίσκεται στα παγωμένα νερά του ποταμού Σβαρτόν. Σύντομα η αστυνομία ανακαλύπτει όχι μόνο την ταυτότητα του θύματος, αλλά και το φρικιαστικό μυστικό που έκρυβε στο υπόγειο του σπιτιού του: ο συγκεκριμένος άντρας εμπλεκόταν σε ένα κύκλωμα παιδεραστών, ενώ το υπόγειό του είχε μετατραπεί στο κελί ενός αγοριού που έχει εξαφανιστεί. 

Σχεδόν μισό χρόνο μετά τα γεγονότα που παραλίγο να του κοστίσουν τη ζωή, ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης παλεύει να αποκαταστήσει τις ισορροπίες στην επαγγελματική και την προσωπική του ζωή. Η αποκάλυψη μιας σπείρας παιδεραστών και ενός δολοφόνου αποφασισμένου να σκοτώσει τα μέλη της ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να βρει μπροστά του. Όταν θα έρθει αντιμέτωπος με τον μυστηριώδη άντρα με την κωδική ονομασία «Σαμαήλ», θα βρει απέναντί του έναν τρομακτικό εχθρό. Και θα ανακαλύψει μυστικά σχετικά με το παρελθόν της οικογένειάς του τα οποία θα ευχόταν να είχαν μείνει φυλακισμένα κάτω από τον πάγο της λήθης.

Διαβάζουμε ένα απόσπασμα

«Δεν άκουσε τα βήματα αμέσως. Πρώτα ένιωσε τη υγρή μουσούδα του σκύλου στον σβέρκο του κι έπειτα γύρισε και αντίκρισε το καφετί κυνηγόσκυλο να τον κοιτάει με περιέργεια. “Δεν δαγκώνει”, έκανε μια φωνή. Το αγόρι αισθάνθηκε τη σκιά του άντρα να τυλίγεται πάνω του. “Μπορείς να τη χαϊδέψεις αν θες”. Το αγόρι θυμόταν πως η μητέρα του τού είχε πει να μη μιλάει σε ξένους και δεν ήθελε να παραβεί την εντολή της. Και σε αυτή την περίπτωση δεν μιλούσε σε κάποιον ξένο. Απλώς χάιδευε ένα σκυλί. Οπότε πού το κακό; “Τη λένε Γκέρτρουντ”, συνέχισε ο άντρας. “Είναι γερμανικός ποιμενικός. Σου αρέσει;”. Το αγόρι συνέχισε να χαϊδεύει σιωπηλό το σκυλί. “Μπορείς, αν θες, να την πας βόλτα. Θέλεις;”. Το αγόρι δεν απάντησε ούτε και τώρα. Κοίταξε το παράθυρο της κουζίνας, αναζητώντας το βλέμμα της μητέρας του. Μα εκείνη είχε εξαφανιστεί. Το στομάχι του σφίχτηκε ασυναίσθητα. Ήθελε να μπει στο σπίτι του. Σηκώθηκε όρθιος, μα αισθάνθηκε ένα χέρι να σφίγγεται γύρω από το στόμα του. Τα μάτια του γούρλωσαν και πήρε μια βαθιά ανάσα, προσπαθώντας να βγάλει τη δυνατότερη κραυγή που του επέτρεπαν τα πνευμόνια του. Μα άρχισε να ζαλίζεται. Η όρασή του σκοτείνιασε και τα άκρα του χαλάρωσαν. Αισθάνθηκε τον άντρα να τον σέρνει και να τον ακουμπάει κάπου. “Μη φοβάσαι”, ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσε προτού χάσει τις αισθήσεις του». 

Λίγα λόγια για το συγγραφέα 

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης ζει μεταξύ Ελλάδας, Σουηδίας και ΗΠΑ. Ταξιδεύοντας με το τρένο από το Έρεμπρο προς τη Στοκχόλμη, συνάντησε τυχαία τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, αποφάσισε να αφηγείται τις ιστορίες του.

ΤΙΤΛΟΣ: Ο χορός των νεκρών ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Βαγγέλης Γιαννίσης Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 312Τιμή: 14,35 €