Στο άρθρο του, που φέρει τον υπότιτλο «Για τον Βόλφγκαν Σόιμπλε είναι ξεκάθαρο ότι μόνον μέσω μιας πολυμερούς διεθνούς συνεργασίας μπορεί να υπάρξει κάποια πιθανότητα αντιμετώπισής τους.τον 21ο αιώνα τα διεθνή προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο με πολυμερή συνεργασία.
Τα δημοκρατικά κράτη θα πρέπει να συνεργαστούν ακόμη και με αντιπάλους», ο Γερμανός υπΟικ αναφέρει ότι πριν περίπου από τρεις δεκαετίες διατυπώθηκε η άποψη περί τέλους της Ιστορίας, για να ακολουθήσει η ανάδυση μίας μονοπολικής διεθνούς τάξης πραγμάτων με τις ΗΠΑ σε ρόλο μοναδικής διεθνούς υπερδύναμης. Κατόπιν ωστόσο, υπογραμμίζει ότι η ανάδειξη της Κίνας σε οικονομική δύναμη, καθώς και η εκδήλωση πληθώρας κρίσεων και διενέξεων, μαζί με τα θετικά επακόλουθα της παγκοσμιοποίησης διαμόρφωσαν το σημερινό πολυπολικό διεθνές σύστημα.
Όπως σημειώνει ο Γερμανός πολιτικός, στο μεταξύ στον κόσμο του 21ου αιώνα έχουν κάνει την εμφάνισή τους μια σειρά, μεγάλων προβλημάτων που μόνον μέσω μιας πολυμερούς διεθνούς συνεργασίας μπορεί να υπάρξει κάποια πιθανότητα αντιμετώπισής τους. Τέτοια προβλήματα είναι η κλιματική αλλαγή, η ασφάλεια της ενέργειας, η διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, η διεθνής τρομοκρατία, οι ασύμμετρες και υβριδικές μορφές πολέμου, η αύξηση της ισχύος ανταγωνιστικών δυνάμεων και περιοχών, οι κρίσεις στο σύνολο του αραβικού κόσμου, οι αντιπαραθέσεις εντός Ισλάμ, η επιθετικότητα του ισλαμισμού έναντι του σύγχρονου δυτικού κόσμου, η εξαθλίωση και οι γενοκτονίες στην Αφρική, τα ρεύματα των προσφύγων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Επιπλέον αυτών, επισημαίνει ο κ. Σόιμπλε, υφίσταται η αναγκαιότητα για δομικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των εθνικών οικονομιών, η αποδόμηση των δημόσιων χρεών σε διεθνές επίπεδο, το ελεύθερο εμπόριο και οι θέσπιση καλών κανόνων για την παγκοσμιοποίηση. Κατόπιν αυτών, συμπεραίνει ο γράφων, η παγκόσμια διακυβέρνηση με τη μορφή πολυμερούς δραστηριοποίησης είναι σημαντικότερη από ποτέ.
Όπως τονίζει στη συνέχεια, σε αυτό το πλαίσιο αυτής της πολυμερούς τάξης πραγμάτων, οι ΗΠΑ δεν είναι ο μόνος δρών, αλλά για τη Δύση και την Ευρώπη είναι ο κεντρικός, ενώ υπογραμμίζει ότι αν αυτό το ισχυρό κράτος προτίθεται να ισχυροποιηθεί περαιτέρω, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να του το στερήσει κανείς. Την ίδια στιγμή, συνεχίζει ο συντάκτη του άρθρου, η Δύση στο σύνολό της βλέπει τις ιδέες της, τις αντιλήψεις της περί κανονιστικής τάξης και τις ανάγκες της σε ζητήματα ασφάλειας να βρίσκονται ενώπιον ποικίλων προκλήσεων και επομένως θα πρέπει να κάνει περισσότερα προκειμένου ο κόσμος να παραμείνει ένας χώρος ανοικτός και ελεύθερος στην κατεύθυνση της ειρήνης, της ελευθερίας και της ευημερίας.
Ακολούθως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επισημαίνει ότι αν οι ΗΠΑ εμφανίζονται με κάποιο σκεπτικισμό έναντι του ρόλου τους στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων, τότε αναδύεται μία χρήσιμη πρόκληση για την Ευρώπη και τη Γερμανία αλλά και για τις άλλες φιλελεύθερες, οικονομικά ισχυρές δημοκρατίες στον κόσμο να παρέχουν περισσότερα προς τη διατήρηση της φιλελεύθερης, δημοκρατικής τάξης σε διεθνές επίπεδο. Επιπλέον αυτού, θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους ότι οι δυτικές αξίες και οι αντιλήψεις περί κοινωνίας δεν διαμορφώνουν μόνες τους τον κόσμο και ότι αυτοί με τους οποίους συνεργάζεται η Δύση δεν είναι απαραίτητο να συμμερίζονται και να υιοθετούν αυτές τις αξίες. Προκειμένου τα προβλήματα να μπορούν να επιλυθούν, η διεθνής συνεργασία πρέπει να λαμβάνει υπόψη αυτό το στοιχείο, τονίζει ο γράφων, καθώς και την παράλληλη συντελούμενη μεταβολή στο επίπεδο των οικονομικών συσχετισμών στον κόσμο με την ανάδυση νέων ισχυρών οικονομιών όπως η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Ν. Αφρική.
ΠΗΓΗ: Die Welt