Η συμφωνία που επετεύχθη την περασμένη εβδομάδα μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της Ευρωζώνης είναι μία συνηθισμένη υπόθεση – και αυτό δεν είναι καλό. Αυτό το παρατεταμένο παιχνίδι “επέκτασης και προσποίησης” δεν εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα κανενός: ούτε εκείνα της ελληνικής κυβέρνησης, ούτε του ΔΝΤ, ούτε -κυρίως- του ελληνικού λαού.
Αυτό αναφέρει σε δημοσίευμά του το Bloomberg, το οποίο σημειώνει ότι οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης έχουν ξεκλειδώσει μια πληρωμή ύψους 8,5 δισ. ευρώ (9,5 δισ. Δολαρίων), στην πιο πρόσφατη δόση ενός σχεδίου διάσωσης αξίας 86 δισ. ευρώ. Αυτό θα επιτρέψει στην Αθήνα να πραγματοποιήσει αποπληρωμές χρεών ύψους 7 δισ. ευρώ που θα πληρωθούν τον επόμενο μήνα. Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία για το πώς θα επιβαρυνθεί το χρέος της Ελλάδας. Το ΔΝΤ είχε επιμείνει στο παρελθόν ότι η ερώτηση αυτή πρέπει να διευθετηθεί τώρα.
Η νέα συμφωνία δεν κατορθώνει να αναγνωρίσει αυτό που όλοι ξέρουν: ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο με τους σημερινούς όρους. Σε μια προσπάθεια να προσποιηθεί κάτι άλλο, η Αθήνα έχει υποσχεθεί πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022, και στη συνέχεια «υψηλότερα αλλά κοντά στο 2%» μέχρι το 2060.
Τι συμβαίνει με το ΔΝΤ
Το πλήγμα για την αξιοπιστία του ΔΝΤ θα μπορούσε να αποδειχθεί βιώσιμη ζημία. Το ταμείο επισημαίνει την άρνησή του να εκταμιεύσει χρήματα σε αυτό το σημείο ως απόδειξη ότι είναι σοβαρή η ελάφρυνση του χρέους. Ωστόσο, παραμένει συνεργάτης σε ένα έργο το οποίο, με δική του ανάλυση, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει. Θα έπρεπε να είπε αρκετά. Η Ευρώπη δεν χρειάζεται τα χρήματα ή την εμπειρογνωμοσύνη του ταμείου. Οι κυβερνήσεις ζήτησαν μόνο τη σφραγίδα εγκρίσεως του ταμείου – και θα έπρεπε να το είχαν αρνηθεί, αναφέρει το Bloomberg.
Η ευρωζώνη έχει κάνει πολλά για να στηρίξει την Ελλάδα από τότε που ξεκίνησε η δημοσιονομική της κρίση. Στην Αθήνα έχουν χορηγηθεί λιγότερα τρία πακέτα διάσωσης, συνολικού ύψους 326 δισ. Ευρώ. Η ευρωζώνη επέτρεψε γενναιόδωρες περιόδους χάριτος για επίσημα δάνεια, διεύρυνε τη λήξη τους και μείωσε το επιτόκιο. Ως αποτέλεσμα, οι αποπληρωμές του χρέους της Ελλάδας είναι προς το παρόν αρκετά εύχρηστες.
Αλλά αυτό δεν θα διαρκέσει. Οι περίοδοι χάριτος τελειώνουν. Καθώς τα επιτόκια πλησιάζουν, οι αποπληρωμές του χρέους της Ελλάδας θα αυξηθούν επίσης. Τα διαρκή πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούν οι πιστωτές θα σπρώξουν την οικονομία τόσο σκληρά ώστε αυτοί θα καταστραφούν ακόμη και σε στενούς δημοσιονομικούς όρους.
Όλα αυτά είναι καλά κατανοητά. Η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα συμφωνία, η οποία προσφέρει ελάφρυνση του χρέους σε αντάλλαγμα για την πρόοδο της μεταρρύθμισης. Ίσως η ΕΕ να είναι πρόθυμη να συμφωνήσει με αυτό το επόμενο έτος, όταν λήξει το υφιστάμενο πρόγραμμα. Αλλά δεν υπήρχε κανένας καλός λόγος να μην το προτείνει τώρα, καταλήγει το δημοσίευμα.