Έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους κατέθεσε η Κομισιόν στο Ecofin της προηγούμενης εβδομάδας, μέρος της οποίας αποκαλύπτει το Bloomberg και μάλλον κρύβει αρκετές δυσάρεστες εκπλήξεις για την Ελλάδα.
Σύμφωνα με αυτό, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας χρειάζεται να υποχωρήσουν στο 9,3% του ΑΕΠ το 2020 από 17,5% του ΑΕΠ το 2017, με βάση το βασικό σενάριο για τη βιωσιμότητα του χρέους που έχει προετοιμάσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες αναμένεται να αυξηθούν από το 2020 και στη συνέχεια, ξεπερνώντας το 20% μετά το 2045 και φτάνοντας το 20,8% έως το 2060 με βάση το βασικό σενάριο. Επίσης, με βάση τα βασικό σενάριο, το χρέος της Ελλάδας αναμένεται να φτάσει το 176,5% του ΑΕΠ το 2017, το 159,9% το 2020, το 123,1% το 2030 και το 91,2% το 2060.
Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, το ελληνικό χρέος αναμένεται να αγγίξει το 176,5% του ΑΕΠ φέτος και θα περιοριστεί στο 159,9% το 2020, στο 123,1% το 2030 και στο 91,2% το 2060.
Ωστόσο, σύμφωνα με το δυσμενές σενάριο, το χρέος θα μπορούσε να καταγράψει μία εκρηκτική άνοδο από τα μέσα του 2030 και μετέπειτα, σκαρφαλώνοντας ακόμη και στο 241% του ΑΕΠ το 2060.
Σ’ αυτό το σενάριο εργασίας, οι χρηματοδοτικές ανάγκες θα υπερβούν το 20% του ΑΕΠ το 2033 και θα εκτιναχθούν στο 56% του ΑΕΠ έως το 2060.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το έγγραφο της Κομισιόν, το οποίο φέρει ημερομηνία 16 Ιουνίου του 2017, το αδιάθετο ποσό του τρίτου προγράμματος βοήθειας εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 27,4 δισ. ευρώ.
Στην ανάλυση υπάρχει και η πρόβλεψη για ένα μαξιλάρι που δεν έχει χρησιμοποιηθεί από τη χρηματοδότηση του ESM της τάξης των 27,4 δισ. ευρώ στο τέλος του προγράμματος.
Το υψηλό χρέος και οι υψηλές ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες που προκύπτουν από την ανάλυση δημιουργούν σοβαρές ανησυχίες όσον αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, αναφέρει η Κομισιόν στην έκθεση συμμόρφωσης, όπως μεταδίδει το Bloomberg.
“Ένας κατάλληλος συνδυασμός μέτρων για τη διαχείριση του χρέους (που θα περιλαμβάνει την πλήρη υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων), παράταση της περιόδου λήξης και της περιόδου χάριτος για το αρχικό κεφάλαιο και τον τόκο, μαζί με τη χρήση των κερδών από SMP και ANFA θα επιτρέψει την επιστροφή του ελληνικού χρέους σε βιώσιμα επίπεδα όσον αφορά τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες”, σημειώνεται.