Τα σημαντικά έγιναν στην Τούμπα. Αυτό που πέτυχε ο Παναθηναϊκός, ακόμη και αν δεν του προσφέρει κάτι χειροπιαστό, κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη είχε, ήταν πολύ “μεγάλο”. Εκτός από την ανάγκη που το είχε ως οργανισμός, τού αφήνει και μια παρακαταθήκη για τη νέα σεζόν, η οποία μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική. Τα σπουδαία, όμως, έγιναν στη Νέα Σμύρνη. Διότι για την ΑΕΚ αυτό που κέρδισε σε αυτή την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ ήταν πολύ σπουδαίο.
Είναι πιο σπουδαίο, από ό,τι θα ήταν για οποιονδήποτε άλλον διεκδικούσε αυτό το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League. Πιο σπουδαίο από ό,τι θα ήταν για τον ΠΑΟΚ ή για τον Παναθηναϊκό. Πιθανότατα μάλιστα, είναι και το πιο δίκαιο, σύμφωνα με το ποδόσφαιρο των ομάδων σε αυτούς τους αγώνες κατάταξης. Αλλά αυτό, το “δίκαιο”, στην Ελλάδα είναι λίγο “ανισόρροπο” να το επικαλείσαι…
Η ΑΕΚ, λοιπόν, είχε ανάγκη αυτή τη θέση. Την είχε μεγαλύτερη ανάγκη από τους υπόλοιπους δύο, διότι είχε πολλά χρόνια να την ζήσει. Και τελικά, διότι αυτό είναι το ζητούμενο, είχε πολλά χρόνια να ζήσει ένα καλοκαίρι, όπως αυτό που έχει μπροστά της. Η προσμονή των ευρωπαϊκών αγώνων για την κορυφαία διοργάνωση, η μία – δύο – τρεις ή δεκατρείς πιθανότητες να κάνει το θαύμα, η όλη προετοιμασία για τέτοιους αγώνες και τελικά τέτοιους στόχους, η παρουσία αν θέλετε σε εκείνα τα έδρανα των κληρώσεων ανάμεσα στους …champions, είναι συναισθήματα που της έχουν λείψει πάρα πολύ. Τα χρειαζόταν, τα άξιζε αν θέλετε για τη διαχρονική της αξία και πολύ περισσότερο έχει πια την ευκαιρία να τα αξιοποιήσει.
Διότι για την ΑΕΚ αποκτά πλέον μεγαλύτερο νόημα και ουσία το πώς θα ετοιμάσει την ομάδα της νέας αγωνιστικής περιόδου. Το πώς θα την βελτιώσει, είναι ξεκάθαρο ότι το έχει ανάγκη αυτό, το πώς θα την ενισχύσει, το πώς θα την δυναμώσει για μια πρόκληση πολύ πιο δυνατή από όσες είχε ζήσει εδώ και αρκετά χρόνια. Μια δεκαετία, στην εποχή της ταχύτητας, είναι πια σχεδόν μια ολόκληρη γενιά. Συμβολικά μάλιστα, αυτή τη σπουδαία στιγμή στην ομάδα την χάρισε ένας ποδοσφαιριστής που αποτελεί υπέρβαση για την ΑΕΚ. Για την ακρίβεια, αποτελεί υπέρβαση συνολικά για το ελληνικό πρωτάθλημα.
Ο Αραούχο. Εκείνος σκόραρε το γκολ της νίκης στη Νέα Σμύρνη, χωρίς αυτό δεν θα γινόταν τίποτα από όσα είναι έτοιμη να ζήσει η ΑΕΚ το φετινό καλοκαίρι. Η χρηματιστηριακή αξία του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή ασφαλώς και είναι πάνω από τις δυνατότητες των ελληνικών ομάδων. Αλλά ακόμη και αν δεν βρεθεί κάποιος θαυματουργός τρόπος για να μείνει ο Αραούχο, για την ΑΕΚ είναι βέβαιο ότι για να έχει αντίκρισμα όλο αυτό που της συνέβη την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ, πρέπει να αναζητήσει κάτι τύπους σαν τον Αραούχο…
Για την Ενωση, λοιπόν, αυτή η επιτυχία της μπορεί (και πιθανότατα πρέπει) να λειτουργήσει και πιεστικά. Προς τον ίδιο της τον εαυτό, προς εκείνους που λαμβάνουν τις αποφάσεις και τελικά προς τον ίδιο τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Ισως αυτό μάλιστα, να είναι και το πιο μεγάλο κέρδος από αυτή τη συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League και τη διπλή ευκαιρία για παρουσία σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Η ΑΕΚ πρέπει να την αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία, ακόμη και αν τελικά δεν καταφέρει να φτάσει μέχρι τα “αστέρια”.
Θα έχει και πάλι, μετά από τόσα χρόνια, διανύσει τη διαδρομή. Θα έχει ετοιμάσει το “ταξίδι”, θα ανοίξει και πάλι έναν υψηλό κύκλο γνωριμιών, θα ακούσει και πάλι το όνομά της να τον προφέρουν σε ευρωπαϊκές βραδιές. Θα έχει και πάλι γνωριστεί με τον ίδιο της τον εαυτό. Αρκεί να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση όχι ως μία επιτυχία που ήδη κατακτήθηκε, αλλά ως ένα μήνυμα για μια επιτυχία που θα κυνηγήσει…
Πηγή: sport-fm.gr