Το πιο βασικό που θα καθορίσει τι θα γίνει στον 6άστερο είναι, ότι πολύ περισσότερο από τον Ολυμπιακό, οι εξελίξεις στον Παναθηναϊκό εξαρτώνται από τον τίτλο του πρωταθλητή. Αν τον χάσει η επιλογή είναι μία: Τα βάζει όλα μπουρλότο και ξεκινάει από το μηδέν. Δίνει τα κλειδιά στον προπονητή, του δίνει και το μπάτζετ και του λέει “κάνε ό,τι γουστάρεις”. Άλλη επιλογή, ιδίως μετά απ’ το στόρι με το πούλμαν, δεν υπάρχει.
Τι γίνεται όμως στην -όχι και τόσο- απίθανη περίπτωση που ο Παναθηναϊκός στέφεται πρωταθλητής; Εκεί οι κινήσεις της διοίκησης οφείλουν να είναι προσεκτικές και χειρουργικές.
Νούμερο ένα, πρέπει επιτέλους να αποφασίσει τι θέλει από τον Χαραλαμπόπουλο. Γιατί το φετινό, να τον κρατάνε δηλαδή στην άκρη του πάγκου και να παίζει πεντάλεπτα, ήταν αμαρτία και για την ομάδα και για τον παίκτη. Δεν είναι κακό να πάει σε μια μικρότερη ομάδα να κάνει το αγροτικό του. Κι άλλοι παίκτες το κάνανε (ο Πρίντεζης μού έρχεται αμέσως στο μυαλό) και προκοπή είδανε. Αν ο προπονητής του έχει διαφορετική άποψη και θέλει να τον κρατήσει, με γειά του με χαρά του. Αλλά να τον χρησιμοποιήσει, όχι να τον θάψει…
Και πάμε νούμερο δύο, στο μέγα θέμα του Μάικ Τζέιμς. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει ο Παναθηναϊκός να τον ξεφορτωθεί και γρήγορα μάλιστα. Γιατί ο Τζέιμς παίζει για την πάρτη του και τα στατιστικά του, δεν παίζει για την ομάδα. Και δεν είναι τόσο μεγάλος παίκτης (βλέπε Σπανούλης ή Μπογκντάνοβιτς) για να μπορεί να πάρει την ομάδα στην πλάτη του. Κάπως σαν βελτιωμένη εκδοχή του Λόγκαν μοιάζει, κοντός για δυάρι, ασόβαρος για άσσος και πολύ ακριβός γι’ αυτά που εν τέλει προσφέρει. Συν ότι δεν πρόκειται για αδαμάντινο χαρακτήρα και μανουριάζει όλη την ώρα.
Τα άλλα δύο μεγάλα ζητήματα του “πράσινου” καλοκαιρού αφορούν στον Καλάθη και στον Σίνγκλετον. Ο πρώτος μπαίνει στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του, αλλά πάντοτε ταλαιπωρεί την ομάδα με το στόρι του ΝΒΑ. Και φέτος έχουν πληθύνει οι κραυγές εναντίον του, από όσους υποστηρίζουν ότι παίρνει πολλά και αποδίδει λίγα. Προσωπικώς πιστεύω ότι αξίζει και το τελευταίο ευρώ και με ένα μπακάπ σαν τον Μάντζαρη (λέμε τώρα…) θα έκανε θαύματα. Αρκεί να του το βρει η ομάδα και να μην τον ταλαιπωρεί με τον Τζέιμς ή τον Μποχωρίδη.
Όσο για τον Σίνγκλετον, τον κρατάς με κλειστά μάτια. Επιθετικά είναι λίρα εκατό, αμυντικά προσπαθεί πάντοτε για το καλύτερο, ήσυχο παιδί είναι, τι καλύτερο θέλει μια ομάδα για βασικό τεσσαροπεντάρι; Αρκεί να μην ξαναπάει στην Κίνα για αρπαχτή, γιατί εκεί θα αρχίσουν να βαράνε τα καμπανάκια της κούρασης σε διπλούς ρυθμούς.
Στην οποία Κίνα ακούγεται ότι σκέφτεται να ταξιδέψει ο Γκιστ, ένα ακόμη από τα αγκάθια του καλοκαιρού. Εύκολο μεροκάματο, δεν λέω, ιδίως αν φοβάσαι να εμπλακείς σε σκυλοκαυγά κάτω απ’ το καλάθι μετά από σοβαρό τραυματισμό. Αν το θέλει. λοιπόν, ας πάρει την “ελευθέρας” του απ’ τον ΠΑΟ κι ας σπεύσει. Οι φίλαθλοι του Τριφυλιού τον αγαπούν (και δικαίως!), αλλά κανείς δεν ξέρει αν θα επιστρέψει ποτέ σε φουλ φόρμα και με τα ίδια λεφτά βρίσκεις καλό παίκτη για αντικαταστάτη. Χώρια οι κακές συνήθειες που μπορεί να επιστρέψουν στο προσκήνιο ανά πάσα στιγμή…
Και να το κλείσουμε το θέμα το σημερινό με τον “χοντρό”. Με τον Ρίβερς που είχε υποσχεθεί ο πρόεδρος ότι θα τον κλείσει ως το ’20 κι ύστερα το ξανασκέφτηκε. Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να το θυμηθεί, γιατί ο Ρίβερς όσα πήρε τα απέδωσε με το παραπάνω. Και μερικές φορές έβγαλε τον Παναθηναϊκό από πολύ δύσκολες θέσεις.
Υ.Γ. 1: Μην ξεχνάμε ότι το συμβόλαιο ύψους 2,5 εκατομμυρίων του Μπουρούση είναι διετές και τελειώνει του χρόνου. Αν μπορεί ο Γιαννακόπουλος να κερδίσει μια εκπτωσούλα και να την ρίξει αλλού, καλό θα είναι για την ομάδα. Γιατί φέτος ο Γιάννης δεν τα δικαιολόγησε τα λεφτά του.
Υ.Γ. 2: Ο Νίκολς όπως ήρθε έτσι θα φύγει, το λαδάκι του σώθηκε και φαίνεται. Ο Γκάμπριελ, πάλι, δεν είναι κακός παίκτης. Στις δημόσιες σχέσεις πάντως, υστερεί κάπως…
Υ.Γ. 3: Τον Φώτση πρέπει να τον τιμήσει η ομάδα με κάθε δυνατό τρόπο. Κι ο Φώτσης πρέπει να πει “αντίο”. Για να μη στενοχωρηθεί κανείς.
Πηγή: sportdog.gr