Το ολονύχτιο παζάρι της κυβέρνησης με τους θεσμούς κατέληξε σε προκαταρκτική συμφωνία. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την κυβέρνηση, η οποία πρέπει να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς στα επόμενα βήματα.
“Μασάζ” Τσίπρα στο ΣΥΡΙΖΑ
Το πρώτο άγχος της κυβέρνησης είναι να διασφαλίσει ότι τα μέτρα θα περάσουν από τη Βουλή χωρίς απώλειες. Ενας στόχος που μάλλον δείχνει να είναι εύκολος καθώς στο Μαξίμου υποστηρίζουν ότι δεν θα υπάρξουν διαρροές βουλευτών.
Ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει πώς θα αντιδράσουν οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις πιέσεις που θα δεχθούν για την περαιτέρω μείωση των συντάξεων και την δραματική συρρίκνωση του αφορολόγητου.
Τα αντίμετρα
Ο αντίλογος της κυβέρνησης είναι, βεβαίως, τα περίφημα “αντίμετρα”. Ωστόσο για να εφαρμοστούν θα πρέπει το 2018 να εκτιμηθεί πως ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι στο 3,5% για το 2019 και ότι θα ξεπεραστεί κατά 0,3% του ΑΕΠ. Διαφορετικά, αν δεν υπάρχει υπεραπόδοση, δεν θα εφαρμοστούν καθόλου. Πάντως το “μασάζ” Τσίπρα θα ενταθεί καθώς θα συνεδριάσουν τις επόμενες ημέρες, το Πολιτικό Συμβούλιο και η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και η Κοινοβουλευτική Ομάδα υπό την προεδρία του Πρωθυποργού. Τα προαπαιτούμενα θα έρθουν στη Βουλή προς ψήφιση είτε λίγο πριν είτε αμέσως μετά το ταξίδι Τσίπρα στο Πεκίνο, στις 14 Μαΐου.
Επόμενο και μεγαλύτερο άγχος για το πρωθυπουργικό επιτελείο είναι ο προσδιορισμός των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος στο Eurogroup στις 22 Μαϊου, όπου θα επικυρωθεί και τυπικά η ολοκλήρωση της β΄αξιολόγησης.
Τι θα γίνει με χρέος – QE
Στο Μαξίμου δηλώνουν αισιόδοξοι ότι είναι εφικτή μια συμφωνία εκεί για το χρέος, κάτι που θα μας οδηγήσει στο επόμενο μεγάλο στοίχημα, την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Ο Μάριο Ντράγκι έχει ξεκαθαρίσει ότι για την ένταξη της Ελλάδας στο QE δεν αρκούν πολιτικές δηλώσεις ή μια απλή αναφορά σειράς μέτρων και νομικές δεσμεύσεις για να πιστοποιήσει η ΕΚΤ ως βιώσιμο το ελληνικό χρέος. Ετσι, ο Ντράγκι αναμένει τις αποφάσεις του Eurorgoup ώστε κατόπιν να εισηγηθεί στο Δ.Σ της ΕΚΤ για την επιλεξιμότητα των ομολόγων. Αν όλα πάνε καλά η Ελλάδα θα πάρει ανάσα με το QE το νωρίτερο, τον Ιούνιο.
Βέβαια, αρκετοί δυσπιστούν στο ενδεχόμενο λίγους μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές, να δούμε και συγκεκριμένα μέτρα και αυτά να αποτελέσουν νομικές δεσμεύσεις, δηλαδή να εγκριθούν από τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ευρωζώνης. Χωρίς να αποκλείεται πάντως κάποια διατύπωση που θα μπορούσε να επιτρέψει στον κ. Ντράγκι να προχωρήσει στο μεγάλο βήμα του QE, φαίνεται ότι είναι μάλλον απίθανο για την ώρα.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις σε αυτά – ιδίως ως προς το χρέος – δεν περνάνε από το χέρι της Αθήνας. Το Βερολίνο και το ΔΝΤ δεν έχουν δείξει ακόμη ότι έχουν επέλθει σε συμβιβασμό με την απειλή του Ταμείου – ότι αν δεν ικανοποιηθεί ως προς την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, δεν πρόκειται να συμμετάσχει στο τρίτο μνημόνιο – να επικρέμαται ως Δαμόκλειος σπάθη.
Ισως ένα πρώτο νεύμα επ’ αυτών φανεί στη Σύνοδο των G7 στις 11 Μαϊου,στο Μπάρι της Ιταλίας.