Ο 53χρονος σήμερα ηθοποιός μίλησε εκ βαθέων στην εκπομπή «Οι αντίζηλοι» στο Yellow Radio 92,8 και άνοιξε μεταξύ άλλων την καρδιά του για τον Άρη… «Γεννήθηκα στην Χαριλάου, μεγάλωσα στην οδό Μαρασλή ακριβώς δίπλα στην Νέα Οσία Ξένη, κάτω από το… καμπαναριό (σ.σ. γέλια)» τόνισε αρχικά για να συμπληρώσει: «Όπως καταλαβαίνετε είμαι… ποτισμένος με τα χρώματα του Άρη, με τον Άρη».
Για τη σχέση με τον κιτρινόμαυρο σύλλογο είπε χαρακτηριστικά ότι: «άρχισα να παίζω βόλεϊ και ποδόσφαιρο στον Άρη, δέθηκα με την ομάδα και σταμάτησα όταν πήγα να υπηρετήσω την στρατιωτική μου θητεία. Εχω περίπου 30 χρόνια που έφυγα από τη Θεσσαλονίκη, αλλά ποτέ δεν έκοψα τους δεσμούς μου…».
Ανασύροντας αναμνήσεις από την παιδική ηλικία ομολόγησε ότι: «Μπορεί να μην θυμάμαι σε πιο ματς πήγα στο γήπεδο Χαριλάου, αλλά κάθε φορά, κάθε αγώνας ήταν ξεχωριστός. Περιμέναμε οι πιτσιρικάδες κάποιον μεγάλο να μας βάλει στο γήπεδο ή να μας λυπηθεί ο φύλακας, μια και ξεροσταλιάζαμε ώρες. Ήταν ωραίες εποχές. Και εμείς, αλλά και οι αθλητές έπαιζαν για την φανέλα, καμία σχέση με την σημερινή εποχή».
Όταν ρωτήθηκε ποιους παίκτες θαύμαζε, τόνισε: «Εκείνα τα χρόνια ο Άρης είχε πολλούς και σπουδαίους παίκτες. Ξεχώριζα πάντα τον Ντίνο Μπαλλή για το πάθος, τη δύναμη και την πληθωρικότητά του. Ίσως ένας από τους τελευταίους που έπαιζαν για τη φανέλα. Δυστυχώς τα χρόνια άλλα, το ποδόσφαιρο έγινε μια βιομηχανία και όλα γίνονται στο βωμό του χρήματος. Εγώ κρατάω τις καλές αναμνήσεις εκείνης της εποχής».
Για το αν έχει ακόμη φίλους από τον Άρη και ποιους είπε: «Φίλοι μου παραμένουν και βλεπόμαστε όταν έρχομαι στη Θεσσαλονίκη ο Κώστας Χαριτωνίδης, η σημαία του βόλεϊ του Άρη και ο Χάρης Παπαγεωργίου. Σούπερ… χεράς, αν είχε τότε εκείνα τα χρόνια τρίποντα, θα είχε κάνει τεράστια ρεκόρ».
Ο Κυριακίδης παραδέχθηκε ότι: «σήμερα το όνομα του Άρη έχει φθαρεί εδώ στην Αθήνα, δεν κράτησε την λάμψη των παλιών χρόνων, αλλά για εμάς που αγαπάμε τον σύλλογο, ο Άρης παραμένει ψηλά».