Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχει το δικό του κυνισμό που ονομάζεται «στόχος». Όταν μάλιστα μιλάμε για Ελλάδα, τότε μαζί με τον «στόχο» μπορείτε να προσθέσετε: «Ποιο αύριο; Το αύριο είναι πολύ μακριά. Σημασία έχει τι γίνεται τώρα. Σήμερα που καιγόμαστε».
Ο Ολυμπιακός είναι πολύ δύσκολο και απαιτητικό μαγαζί. Φέτος τα λάθη της διοίκησης του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι τόσα, από το περασμένο καλοκαίρι, που όμοιά τους δεν υπήρξαν ποτέ στη θητεία του. Γι αυτό και η θλιβερή εικόνα που παρακολουθούμε από τους «ερυθρόλευκους» εδώ και πολύ καιρό. Δεν υπάρχει λόγος να επανέλθουμε στα «πως» και τα «γιατί» καθώς κι εμείς βαριόμαστε να τα γράφουμε συνεχώς κι εσείς έχετε κουραστεί να τα ακούτε και να τα διαβάζετε, αφού τα ξέρετε. Πρώτοι εσείς, οι οπαδοί του Ολυμπιακού οι οποίοι ορθά ασκείτε έντονη κριτική.
Πάμε στα φρέσκα κουλούρια. Λεμονή προσέλαβε ο Μαρινάκης για προπονητή στον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος της σεζόν. Τον προσέλαβε για τα εναπομείναντα πέντε παιχνίδια πρωταθλήματος, τους δύο ημιτελικούς του κυπέλλου κι αν περάσει την ΑΕΚ (και) τον τελικό. Ουσιαστικά για να προσπαθήσει να κατακτήσει το κύπελλο λέω εγώ ότι προσελήφθη ο Τάκης Λεμονής, καθώς όταν ακούω ότι ο Ολυμπιακός «κινδυνεύει να χάσει και το πρωτάθλημα» λιποθυμάω από τα γέλια. Λες και κάποιοι έχουν επιδοθεί σε διαγωνισμό ανεκδότων…
Είναι ορθή η επιλογή του προέδρου του Ολυμπιακού, από τη στιγμή που εισέπραξε αρνητική απάντηση στο «τώρα» που ζήτησε να αναλάβουν την ομάδα του ο Γκαρντ και ο Μοντανιέ; Άποψή μου, ιδανική. Ως προς το τάιμινγκ, το πρόσωπο και τον στόχο. Η πιο «λογική» ποδοσφαιρικά.
Τι ήθελε ο Μαρινάκης; Έναν άνθρωπο να αναλάβει αμέσως δουλειά και να προσπαθήσει να βελτιώσει 10-20-30%, όσο μπορεί (και όσο γίνεται) τέλος πάντων, τον θλιβερό Ολυμπιακό της Λεωφόρου, της Τούμπας, του ΟΑΚΑ, της Πόλης, του «Γ.Καραϊσκάκης» με Πανιώνιο. Έναν άνθρωπο ο οποίος ΞΕΡΕΙ τα «ερυθρόλευκα» αποδυτήρια άσχετα αν έχει να δουλέψει σε αυτά 9 χρόνια. Έναν επαγγελματία που θα μπει σαν «ταλιμπάν-μαχητής» στην επίτευξη του στόχου. Έναν άνθρωπο ο οποίος έχει τριφτεί στις πολύ δύσκολες συνθήκες πίεσης, έχει «τσαλακωθεί» στο παρελθόν και ξέρει όλες τις σκληρές ιδιαιτερότητες-ευθύνες που κουβαλάει αυτός ο πάγκος. Έναν άνθρωπο που αγαπάει το κλαμπ και τον αγαπάει ο κόσμος του. Έναν άνθρωπο, στην τελική, αποφασισμένο να επανέλθει στα ψηλά σαλόνια και στα 57 του να διεκδικήσει την «επιστροφή».
Όλα αυτά του τα προσφέρει ο Λεμονής. Κι αυτό θα το λέω είτε ο «sir Τάκης» όπως συνηθίσαμε να τον λέμε αποκλείσει την ΑΕΚ είτε αν αποκλειστεί. Αυτή τη στιγμή, ΤΩΡΑ, «κουμπώνει» άψογα στον Ολυμπιακό. Το γεγονός ότι δεν «κώλωσε» να βάλει τον εαυτό του ανάμεσα στις μυλόπετρες της περίστασης, όπως (όχι διόλου παράλογα καθώς ο ξένος τεχνικός θέλει άλλες προϋποθέσεις στο ξεκίνημα) έπραξαν οι Γκαρντ και Μοντανιέ.
Κι αν κάποιος θεωρεί ότι σίγουρα ο Λεμονής θα έχει στην άκρη του μυαλού του τη φιλοδοξία να τα καταφέρει, να κερδίσει το κύπελλο και να διεκδικήσει την παραμονή του και τη νέα σεζόν; Ποιος μπορεί να αρνηθεί σε έναν επαγγελματία να στοχεύσει ψηλότερα και για το δικό του μέλλον; Που είναι το περίεργο; Πόσο μάλλον σε έναν επαγγελματία με καριέρα πίσω του (όχι ουρανοκατέβατο) ο οποίος έχει κατακτήσει 4 πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό κι έχει υπογράψει ορισμένες από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του συλλόγου: 1-4 και 4-0 τον Παναθηναϊκό, 4-3 και 6-1 την ΑΕΚ καθώς και τα πρώτα μεγάλα διπλά της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ, με αφετηρία εκείνο της Βρέμης.
Είναι εντελώς άδικο να μην αναγνωρίζονται όλα αυτά στον Τάκη Λεμονή και ορισμένοι να του «συμπεριφέρονται» σα να είναι ο… Μήτσος από την Κάτω Ραχούλα, επειδή τα τελευταία χρόνια βρίσκεται εκτός πρωταγωνιστικού κάδρου. Σοβαροί και δίκαιοι να είμαστε λίγο σε αυτή τη χώρα. Δεν βλάπτει…
Κι επειδή η αμέσως επόμενη ερώτηση είναι «Μα δεν πρέπει να πάρει ο Ολυμπιακός έναν ξένο, φιλόδοξο και πεπειραμένο προπονητή για να του φτιάξει την ομάδα την ερχόμενη σεζόν;» Θα απαντήσω προφανώς, ναι. Κι αυτό το ξέρουν όλοι με πρώτο τον Μαρινάκη. Άλλωστε για τούτο μίλησε πρώτα με τον Γκραντ (τον οποίο μάλιστα περίμενε μέχρι τελευταία στιγμή και μιλούσαν μαζί του ο Μοντεστό και ο Καρεμπέ για να τον πείσουν) και τον Μοντανιέ. Από τη στιγμή όμως που αυτοί αρνήθηκαν να αναλάβουν ΤΩΡΑ τι έπρεπε να κάνει; Να τους… κλείσει σε ένα δωμάτιο δίχως φαγητό και νερό μέχρι να δεχτούν ή να πάει στην πιο εφικτή λύση ώστε να διεκδικήσει η ομάδα του ό,τι μπορεί μέχρι το φινάλε της σεζόν; Νομίζω πως η απάντηση είναι αυτονόητη…
Πηγή: sdna.gr