Και απάντησε εμφατικά! Μέσα στην Άγκυρα, δεν προκρίθηκε απλά, δεν κέρδισε απλά, θριάμβευσε! Έκανε παρέλαση μπροστά σε 20.000 Τούρκους που περίμεναν να γιορτάσουν απέναντι στους Έλληνες. Αναγκάστηκαν όμως να αρχίσουν να φεύγουν από το 70΄και κάτι από το γήπεδο. Από το πιο κιτς γήπεδο της Ευρώπης και της Ασίας, στη μέσα του πουθενά στην στέπα της Κεντρικής Ανατολίας. Του πάει γενικότερα η Ασία του Ολυμπιακού εδώ που τα λέμε. Γιατί και στην Αστάνα είχε κάνει καλό ματς παρότι είχε μείνει στο 1-1 τότε. Αλλά ξεφύγαμε…
Ο θρίαμβος στη Άγκυρα έρχεται να φέρει και πάλι την απαραίτητη ηρεμία στην ομάδα. Να δώσει χαρά στον κόσμο του που είχε αρχίσει να «στραβώνει» για τα καλά, να… στεναχωρήσει τους «πανηγυριτζήδες» της απέναντι πλευράς (δεν θα γράψουμε της «συμμαχίας» γιατί αυτή σχολάει…) και να στείλει το μήνυμα πως είναι ακόμη εδώ. Ο μεγάλος στόχος άλλωστε επετεύχθει με εμφατικό τρόπο απέναντι στην Οσμάνλισπορ, αυτό που όφειλε να κάνει ο Ολυμπιακός το έκανε, και συνεχίζει να ονειρεύεται. Που θα φτάσει θα το μάθουμε, ας ελπίσουμε όχι σύντομα.
Η ουσία είναι πως για άλλη μια χρονιά η μοναξιά του Ολυμπιακού στην Ευρώπη συνεχίζεται. Μόνο αυτός κρατάει τη σημαία του ελληνικού ποδοσφαίρου ψηλά. Όπως τόσα χρόνια τώρα όπου οι υπόλοιποι έχουν… αποχωρήσει. Μόνο ο Ολυμπιακός θα είναι και στην επόμενη φάση που μαζί με την όσο πιο γρήγορη εξασφάλιση του πρωταθλήματος προφανώς και αποτελούν τους μεγάλους του στόχους.
Ο Ολυμπιακός που έδωσε πολλές απαντήσεις στην Άγκυρα. Πρώτα από όλα στον ίδιο του τον εαυτό. Σε ένα ματς που στο πρώτο 45λεπτο δεν ήταν καλός με εξαίρεση το τελευταίο 10λεπτο. Που κινδύνεψε αλλά είχε σε σπουδαία βραδιά τον Λεάλι και τον Μποτία. Που έπαιξε με την φωτιά αλλά ευτυχώς δεν κάηκε. Είχε πρόβλημα με την μπάλα στα πόδια όποτε την είχε ο Ολυμπιακός.
Κάτι που με το καλημέρα στην επανάληψη εξαλείφθηκε. Ο Καρίμ Ανσαριφάρντ φρόντισε για αυτό με το γκολ στο 47΄. Γκολ που «έκλεισε» το ματς. Με χώρο ο Ολυμπιακός μπορεί να «σκοτώσει» οποιονδήποτε. Η Οσμάνλισπορ ανοίχτηκε και οι «ερυθρόλευκοι» κάλπαζαν στην κόντρα για να πετύχουν δύο ακόμη γκολ και να κάνουν την πρόκριση, θρίαμβο.
Μια δικαίωση για τον Μπέντο που επέμεινε στο πλάνο του και πέτυχε για άλλη μια φορά με την «πλάτη στον τοίχο», μια δικαίωση βεβαίως και για τον Καρίμ που πήρε την ευκαιρία που άξιζε και όχι απλά έδειξε πως μπορεί να σηκώσει το βάρος άλλα έκανε τον… Ιντέγε να ξεχαστεί. Ένα ματς που άπαντες με πάνω και κάτω ανά περίπτωση έκαναν αυτό που έπρεπε. Από τον Λεάλι μέχρι τον Καρίμ.
Και η παρουσία στην Άγκυρα θα μείνει στην ιστορία για τον Ολυμπιακό ως μια από τις πιο γλυκές αναμνήσεις. Αυτό που δεν μπόρεσαν να πετύχουν καλύτερες ομάδες στο παρελθόν και με πολύ λιγότερα προβλήματα το πέτυχε ο Ολυμπιακός του Μπέντο. Είναι στους «16» και περιμένει αύριο να μάθει τον αντίπαλο του. Με ηρεμία, με «κάτω την μπάλα» και γνωρίζοντας πως η χρονιά δεν παύει να έχει δυσκολίες. Ο Ολυμπιακός στην Άγκυρα όμως μας έδειξε αυτό που δύσκολα πιστεύαμε πως μπορεί τώρα να συμβεί. Μπορεί να παίξει και καλύτερα, και αυτό είναι ένα από τα καλύτερα στοιχεία της παραμονής του στην Άγκυρα.
πηγή: sdna.gr