Σπιτικά κοκτέιλ

​Ο Αχιλλέας Αναστασόπουλος γράφει στο bitterbooze.com για τα σπιτικά κοκτέιλ και τις δυσκολίες παρασκευής τους.

Κάνω πολλά πράγματα καλά. Όχι απαραίτητα άριστα, αλλά καλά. Είμαι μάλιστα βέβαιος, ότι πολλοί από εσάς εκεί έξω, θεωρείτε ακριβώς το ίδιο για τον εαυτό σας. Παρόλα αυτά, δε θεωρώ εαυτόν «επιστήμονα» στα πάντα, και άρα δεν πιστεύω ότι τα κάνω τόσο καλά όσο ένας επαγγελματίας. Αυτό βέβαια, θα έπρεπε να είναι προφανές και να ισχύει για όλους και σε όλα τα κομμάτια της ζωής μας, αλλά αν συνεχίσω, απλά θα καταλήξουμε στη γνωστή διαπίστωση για την Ελλάδα, χώρα του Ήλιου και της Θάλασσας, πατρίδα του Ξερόλα*.

*Ο Ξερόλας ήταν αρχαίος φιλόσοφος και μάντης κακών, που παρότι δεν έβαλε τις βάσεις για τον πολιτισμό των προγόνων μας, άφησε το στίγμα του στο DNA του Έλληνα, καταφέρνοντας να διαιωνιστεί και να κυριαρχήσει. Αναγνωρίζεται από φράσεις όπως «Άσε, θα το κάνω εγώ», «Στα έλεγα εγώ», «Άκου τι θα κάνεις…», «Δεν είναι ότι τα ξέρω όλα, αλλά…»

Όταν κάτι «δεν είναι η δουλειά σου», μπορείς να βασίζεσαι στην προσωπική εμπειρία για να έχεις γνώμη. Για να χρησιμοποιήσω ένα ακραίο παράδειγμα, κάποιος που αθλείται και έχει υποστεί πέντε-δέκα μυϊκούς τραυματισμούς, αναμφίβολα θα μπορεί να τους αναγνωρίσει και να τους αντιμετωπίσει ευκολότερα από κάποιον που δεν έχει βρεθεί στη θέση αυτή. Αυτός με τη σειρά του, θα έχει πιο εμπεριστατωμένη άποψη για τους μυϊκούς τραυματισμούς, από κάποιον που δεν έχει αθληθεί ποτέ. Προσοχή όμως! Κανένας από τους παραπάνω δεν είναι γιατρός, δεν μπορεί να φέρεται σα γιατρός, και να μιλάει με τη βεβαιότητα ενός γιατρού. Πολύ απλά διότι, δεν είναι η δουλειά τους.

​

Σπιτικά κοκτέιλ ράτσας

Για να κόψουμε μια μακριά ιστορία, σε κοντή (you see what I did there?), ό,τι ισχύει στο παραπάνω παράδειγμα, ισχύει και με τους μπαρτέντερ και τα κοκτέιλ. Όλοι μπορούμε να αναμείξουμε ποτά στο σπίτι, να φτιάξουμε σπιτικά κοκτέιλ, και να καλέσουμε φίλους για ένα Negroni ή ένα Porn Star. Πλην όμως, κατά συντριπτικό ποσοστό, δεν υπάρχει πιθανότητα αυτά που θα σερβίρουμε να είναι ίδια με αυτά που θα έπιναν οι καλεσμένοι στο αγαπημένο τους μπαρ.

Υπάρχουν παρόλα αυτά, τρόποι να κάνεις τα σπιτικά κοκτέιλ καλύτερα. Δεν λέω ότι είναι ντε και καλά εύκολοι τρόποι ή οικονομικοί τρόποι, αλλά υπάρχουν. Φτιάχνοντας πάντως σπιτικά κοκτέιλ, μπορεί έτσι να γλιτώνεις το «10ευρω» που θα πλήρωνες το κάθε ποτό, αλλά τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.

Μπορείς στο σπίτι να έχεις το εύρος των ετικετών και των επιλογών σε αποστάγματα; Όχι βέβαια. Ακόμα κι αν δώσεις τα απαραίτητα χρήματα -ένα διόλου ευκαταφρόνητο κεφάλαιο- για να συνθέσεις μια αξιοπρεπή κάβα, αυτό δε σημαίνει ότι θα έχεις τη δυνατότητα να δοκιμάσεις ή να συνδυάσεις ή να ξεφύγεις στοιχειωδώς από την πεπατημένη.

Μπορείς όμως να επιλέξεις συνειδητά, αυτά που είναι κοντά στις προτιμήσεις σου. Για να το κάνουμε χειροπιαστό το παράδειγμα, αυτή τη στιγμή στο σπίτι έχω εκτός από τα διάφορα ουίσκι, μια τεκίλα, δυο τζιν, Campari, μια βότκα, δυο ρούμια, τρία είδη τόνικ, σιρόπι αγαύης, γλυκό σιρόπι, δύο μπίτερς, μερικά λικέρ, δύο γλυκά βερμούτ και ένα ξηρό. Μπορώ σίγουρα να ανταποκριθώ στις βασικές συνταγές τις προτίμησής μου –μη μου πείτε ότι δεν καταλάβατε ποιες είναι;- αλλά ως εκεί.

Εργαλεία για σπιτικά κοκτέιλ

Μπορείτε επίσης, πάνω-κάτω να υπολογίσετε το κόστος όλων αυτών, και σε αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και τα βασικά εργαλεία που απαιτούνται αν δε θέλουμε να ανακατεύουμε με… «Έλα μωρέ, πάρε ένα μαχαίρι και ένα μεγάλο ποτήρι». Χρειάζεται λοιπόν ένα μπάρσπουν και ένα μίξινγκ γκλας, ένα σέικερ, μια μεζούρα, ένα σουρωτήρι, ένα στρέινερ, έναν πίλερ και ένα στίφτη λάιμ. Θέλετε να τα βάλετε κάτω όλα αυτά και να υπολογίσετε το κόστος τους;

Κι αν μου πείτε ότι το κόστος είναι απλά μαθηματικά, ή τελικά όντως συμφέρει, ή απλά το προτιμάτε τέλος πάντων, υπάρχουν και κάμποσα άλλα στοιχεία. Ένα από αυτά, που παίζει σημαντικό ρόλο, είναι ο πάγος. Να ξέρετε, ότι ακόμα και κάποιος ψυχοπαθής όπως εγώ, που αγόρασα σπιτική παγομηχανή για να έχω συνέχεια πάγο, ξέρω ότι είναι πρακτικά αδύνατο να φτάσει την ποιότητα μιας καλής επαγγελματικής μηχανής.

Επειδή μάλιστα χρειάζονται και μεγάλα κομμάτια πάγου, για ποτά όπως το Negroni, βράζω νερό και έπειτα το παγώνω σε ένα μεγάλο τάπερ, το αφαιρώ και το σπάω –άρα θεωρητικά χρειάζεστε και ένα άις-πικ. Και βέβαια, για να κάνετε καλύτερα τα σπιτικά κοκτέιλ σας, καλό θα ήταν να παγώνετε το ποτήρι πριν τη χρήση, έστω για λίγο.

Πάνω από όλα όμως, ξέρετε τι χρειάζεστε για όλα αυτά; Χώρο. Στο σπίτι, έχω καθαρίσει το ένα ράφι της κατάψυξης τελείως, και μέσα έχει μόνο πάγο. Και τα ποτήρια. Όταν χωράνε. Συν το χώρο που πιάνει η παγομηχανή. Συν τα εργαλεία. (Βάλε και τα ποτήρια μπίρας, μια μαστίχα, επτά ρακές, και μερικές παγοκύστες για τα γόνατα, ολόκληρη κατάψυξη έχει από φαγώσιμα δυο σακούλες φασολάκια και τέσσερα μπιφτέκια).

Και ακόμα κι αν τα ξεπεράσεις όλα αυτά, υπάρχει κάτι ακόμα. Το καθάρισμα των εργαλείων και του χώρου, είναι κάτι που ποτέ δε θα σε απασχολήσει σε ένα μπαρ, αλλά στο σπίτι, απαιτεί δουλειά. Κόπο, γιατί σχεδόν κάθε εργαλείο θέλει πλύσιμο μετά από (σχεδόν) κάθε ποτό. Και μετά το πλύσιμο, θέλει χώρο για στέγνωμα. Ο δε χώρος, αυτό θέλει σίγουρα καθάρισμα, δε μπορείς εύκολα να αφήσεις τα ποτά να στεγνώσουν και να κολλάει έπειτα όλος ο πάγκος της κουζίνας. Κουράστηκα και να τα γράψω ακόμα, φανταστείτε να πρέπει και να τα κάνετε…

Μπαρ λοιπόν. Δύσκολη δουλειά, μα κάποιος πρέπει να την κάνει.

Πηγή: bitterbooze.com