«Κάθε φορά που μύριζα ένα από τα αρώματα της Τάνια Ντίρλο, έγραφα ένα κομμάτι του “Νάρκισσου”», λέει η συνθέτις Καλλιόπη Τσουπάκη, περιγράφοντας τη διαδικασία σύνθεσης της μουσικής παράστασης που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του κύκλου «+Αισθήσεις» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Τα αρώματα, άλλοτε παιχνιδιάρικα και άλλοτε αισθησιακά, θα αναδίδονται αυτόνομα ή σε συνδυασμούς, ανάλογα με τις κορυφώσεις της μουσικής από το σεξτέτο του Ergon Ensemble.
Τη σχέση της μουσικής ως αίσθησης της ακοής με την όσφρηση, την αφή, τη γεύση και την όραση προσπαθεί να αναδείξει ο κύκλος «Συναισθήσεις», χωρίς να διεκδικεί καμία συγγένεια με τη νευρολογική συναισθησία, με την οποία έχουν διαγνωστεί καλλιτέχνες όπως ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ και ο Αλεξάντερ Σκριάμπιν, οι οποίοι «μεταφράζουν» τους ήχους της μουσικής με χρώματα. Εργα για σόλο πιάνο του φημισμένου συνθέτη και σεφ Τζοακίνο Ροσίνι επιστρατεύονται για την αίσθηση της γεύσης. Με τη βοήθεια του σεφ Γιάννη Σταμνίτσα και του σομελιέ ζύθου Πολ Εμμανουηλίδη, ραπανάκια, αντζούγιες, σταφίδες, φουντούκια και άλλα υλικά θα γίνουν η πρώτη ύλη για μια βραδιά γευσιγνωσίας, με τους Χρήστο Σακελλαρίδη και Μπεάτα Πίνσετιτς να ερμηνεύουν τα πιανιστικά «Τέσσερα ορεκτικά και τέσσερα γαλλικά επιδόρπια» του Ιταλού συνθέτη.
Το γνωστό βωβό φιλμ «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή» του Ρώσου Ντζίγκα Βέρτοφ, σε πρωτότυπη μουσική του Αλέξανδρου Μούζα, θα συνδυάσει την οπτικοακουστική εμπειρία. Σε ένα κοινό που ήταν συνηθισμένο στο θέατρο και το οπερατικό θέαμα η μουσική έσπασε το σκοτάδι του κινηματογράφου και δημιούργησε τα συναισθήματα που μετέφεραν οι εικόνες. Στην περίπτωση του Βέρτοφ, επισημαίνει ο κ. Μούζας, ο συνθέτης μπορεί να προχωρήσει σε νέες ερμηνείες. «Το συγκεκριμένο φιλμ δεν έχει κανονικό σενάριο, είναι ένα κολάζ εικόνων από ανθρώπινες δραστηριότητες όπου πρωταγωνιστής είναι η πόλη και αυτό μας επιτρέπει να δώσουμε τη δική μας μουσική ερμηνεία», σημειώνει. Γυρισμένο σε μεγαλουπόλεις της πρώην ΕΣΣΔ, το φιλμ, αν και ήταν ενταγμένο στη σοβιετική προπαγάνδα, θεωρείται και σήμερα από τους ειδικούς ένα μοντέρνο ντοκιμαντέρ με ποιητική χροιά και πρωτοποριακό για το μοντάζ και τη χρήση των κοντινών (close-ups) πλάνων σε πρόσωπα.
Με την εγκατάσταση «Mizaru», που στα ιαπωνικά σημαίνει «δεν βλέπω», οι επισκέπτες του Μεγάρου θα «αγγίξουν» και θα παίξουν μουσική. Η ηχοκινητική εγκατάσταση απευθύνεται σε τρεις αισθήσεις ταυτόχρονα (όραση, ακοή, αφή) και ενεργοποιείται με το άγγιγμα μιας μεγάλης μεμβράνης η οποία παράγει διαφορετικούς μουσικούς ήχους και οπτικά μοτίβα ανάλογα με την ένταση και την ταχύτητα της πίεσης.
Όλα αυτά, ενώ απομένουν μόνο δύο εβδομάδες μέχρι την εκπνοή –για ακόμη μία φορά– της νομοθετικής ρύθμισης που δίνει προσωρινή φορολογική ενημερότητα στο Μέγαρο Μουσικής για να μην παραλύσουν όλες οι «αισθήσεις» του.
«+Αισθήσεις», Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 17-19 Φεβρουαρίου.