Ο ΑΡΗΣ κατάφερε μετά και το σημερινό παιχνίδι στην Ριζούπολη να δώσει το δικαίωμα στους αντιπάλους του να πιστέψουν ότι μπορούν να τον αφήσουν εκτός της πρώτης δυάδας. Σε ένα παιχνίδι που με βάση την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, η φυσιολογική εξέλιξη θα ήταν η ομάδα να φύγει με ένα εμφατικό 0-3 από την Ριζούπολη, ο ΑΡΗΣ έκανε τα πάντα για να μην κερδίσει, έστω και αν ήπιε και πάλι το πικρό ποτήρι της ισοφάρισης στο 2ο λεπτό των καθυστερήσεων.
Στο πρώτο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ έκανε αυτό ακριβώς που έπρεπε. Δεν φοβήθηκε το παιχνίδι-όπως στην Λαμία- πέτυχε δυο γκολ, δεν απειλήθηκε καθόλου και ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος του αγώνα. Έδειξε πόσο καλύτερη ομάδα είναι από τον Απόλλωνα. Οι επιλογές του προπονητή, ήταν αυτές ακριβώς που έπρεπε με δυάδα στα στόπερ Ταυλαρίδη-Σόουζα και τον Πίτου Γκαρσία σε ρόλο αντ-Τάτου. Ο ΑΡΗΣ πίεζε ψηλά και έφτασε σε δυο γκολ, ενώ η άμυνά του λειτουργούσε μετά από καιρό όπως ακριβώς έπρεπε.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ντούνης στην κυριολεξία εγκληματεί κατά του εαυτού του και της ομάδας του. Η δεύτερη κίτρινη κάρτα είναι σωστή από τον Μάνταλο και σε εκείνο το σημείο, ο “τελειωμένος” Απόλλωνας” αρχίζει να το πιστεύει. Το 10λεπτο που ακολουθεί είναι της απόλυτης τρικυμίας για τον ΑΡΗ που δέχεται ένα γκολ και προσωπικά πίστεψα με την εικόνα της ομάδας εκεί ότι ήταν θέμα χρόνου να έρθει η ήττα.
Θεωρώ ότι η κόκκινη κάρτα έφερε στον Αναστόπουλο σκέψεις Λαμίας. Διάβασα πολλές απόψεις φίλων του ΑΡΗ στο διαδίκτυο. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία “ξεφωνίζουν” για τις αλλαγές και το ότι η ομάδα πήγε…πίσω. Οι συγκρίσεις με το αντίστοιχο παιχνίδι της Λαμίας στην Ριζούπολη αν μη τι άλλο είναι…παιδικές. Στην μία περίπτωση το σκορ είναι 1-0 και τα ρίσκα είναι φυσιολογικά για να ισοφαρίσεις μετά το 70 που αποβάλλεται ο παίκτης. Στην δεύτερη περίπτωση το σκορ είναι 0-2 αποβάλλεται ο παίκτης στο 47 και μέχρι να προλάβεις να κάνεις αλλαγή, υπάρχει αναγκαστική με τον τραυματισμό του Πίτου.
Δεν μπορώ να καταλάβω την…τρικυμία μετά την αποβολή του Ντούνη. Μία εξήγηση είναι ο τραυματισμός του Πίτου, μία άλλη το γεγονός ότι το πίστεψαν στον Απόλλωνα, αλλά και ο Μάντζιος πήρε τέτοια ρίσκα που 11 με 11 δεν θα έπαιρνε. Ο Απόλλωνας, λοιπόν, μειώνει στο 53 σε 1-2, έχει κι άλλες φάσεις ως το 60 και μετά; Ανούσια υπεροχή και για 31 λεπτά δυο φάσεις συνολικά απέναντι σε 10 αντιπάλους.
Είχε λοιπόν από το 47 ως το 60, 8 τελικές, χωρίς τις αλλαγές τις αμυντικογενείς από τον Αναστόπουλο και στην συνέχεια μέχρι το γκολ του Ντάσιου 3 και άλλες 2 μετά το 2-2! Πώς μπήκε το γκολ του Ντάσιου; Από ασίστ του…Ιντζίδη! Για μένα είναι τελείως λάθος η είσοδός του στο παιχνίδι με βάση την απόδοση του παίκτη και τον γενικότερο τρόπο λειτουργίας του στον αγωνιστικό χώρο. Και αυτό έπρεπε να το είχε προβλέψει ο προπονητής. Όπως και του Τάτου λόγω του τραυματισμού του.
Ο Τάτος δεν μπορούσε να μπει νωρίτερα και για μένα κακώς μπήκε και στο σημείο που μπήκε γιατί ναι μεν κράτησε μπάλα σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά ήταν εμφανώς επηρεασμένος από τον τραυματισμό.
Γιατί σας τα γράφω αυτά; Για 1 πολύ απλό λόγο. Ο καλύτερος παίκτης σε μία ομάδα που δεν κερδίζει ξέρετε ποιος είναι; Αυτός που δεν παίζει!!! Για κάποιους σε αυτό το ματς αν έμπαινε ο 19χρονος Μακουτά ή ο Νέτο που ήταν εκτός αποστολής ο ΑΡΗΣ θα κέρδιζε. Ο Μακουτά των 60 λεπτών στο Καραισκάκη που δεν μαρκάρει ποτέ ή ο Νέτο που μπήκε στο 25 με τον ΟΦΗ και στο 70 δεν είχε πλέον δυνάμεις.
Τον Αναστόπουλο -και με βάση την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου στην Ριζούπολη- μπορείς να τον “ξεφωνίσεις” για τη νοοτροπία του με την Καρδίτσα, την Λαμία, τον Αιγινιακό όπου έχασες βαθμούς. Το ότι στην Καλλιθέα μετά το 1-0 η ομάδα δεν αντέδρασε. Ο προπονητης πάντα έχει την ευθύνη για αυτά. Όχι στην Ριζούπολη που ξεκάθαρα προδόθηκε από λάθη ανοησίας ή έλλειψης ψυχής. Ο Ντούνης κρέμασε όλη την ομάδα με την ανόητη αποβολή του. Ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος. Το θέμα είναι τι κάνεις ως ομάδα. Ο ΑΡΗΣ έχει δεχθεί ως τώρα 13 γκολ. Πάρτε και βάλτε τα ριπλέι. Θα δείτε ότι τα 12 είναι απο λάθη που δεν γίνονται ούτε στην ΕΠΣΜ, όπως αυτό στο δεύτερο γκολ.
Η εικόνα στην Ριζούπολη στα πρώτα 45, η πίεση ψηλά, οι αλληλοκαλύψεις, η σωστή κυκλοφορία της μπάλας, το 0-2 από την μία δείχνουν ποια είναι η καλύτερη ομάδα και από την άλλη ξεκάθαρα δείχνουν ότι ο Αναστόπουλος όφειλε να προσεγγίσει διαφορετικά τα προηγούμενα παιχνίδια.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Σήμερα ο ΑΡΗΣ είχε ένα αμυντικό δίδυμο που αν υπήρχε από την αρχή της χρονιάς, πολλά ανόητα γκολ θα είχαν αποφευχθεί. Θυμηθείτε τα…ξεφωνητά για Ταυλαρίδη και ακόμα περισσότερο για τον Σόουζα, του οποίου το βιογραφικό δεν άρεσε στους…ειδήμονες. Δείτε και το ματς που έκανε σήμερα ο Μπαρτολίνι και τι του κάνει στο πρώτο γκολ ο Ίλιτς και στο δεύτερο ο Ντούνης.
Εν κατακλείδι. Ο ΑΡΗΣ έχασε σήμερα δυο βαθμούς στις καθυστερήσεις και έδωσε έναν στον Απόλλωνα. Στην Λαμία έδωσε δυο στην Λαμία και έχασε έναν με το πέναλτι του Καπνίδη. Σβήστε τα 90λεπτα και των δυο αγώνων και σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η κριτική όλων μας ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, χωρίς την διαμόρφωση των αποτελεσμάτων στις καθυστερήσεις.
Τα παιχνίδια όμως λήγουν με το σφύριγμα του διαιτητή και αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Και ο ΑΡΗΣ έχει σε δυο ματς με τους πρωτοπόρους 1 βαθμό. Ο ΑΡΗΣ του πολύ καλύτερου και ακριβότερου ρόστερ. Και βρίσκεται 4 πίσω από την Λαμία και 7 από τον Απόλλωνα με ματς λιγότερο βέβαια. Αν αυτό το ματς δεν το πάρει την Τετάρτη απέναντι στον Αγροτικό τον οποίο θεωρώ στην έδρα του πολύ καλύτερη ομάδα και από την Λαμία και τον Απόλλωνα, τότε πολύ απλά θα πρέπει να αντικατασταθεί ο προπονητής… εκ του αποτελέσματος.
Ο ΑΡΗΣ έχει μπροστά του 20 παιχνίδια, όπως και οι υπόλοιπες ομάδες. 20 παιχνίδια για να πάρει τους βαθμούς, από τα οποία τα 2 είναι μέσα στο Βικελίδης με Λαμία, Απόλλωνα. Η Λαμία έχει και αυτή 20 ματς για να χάσει, 1 βαθμό περισσότερο από τον ΑΡΗ πέρα από το Βικελίδης. Και ο Απόλλωνας έχει 19 παιχνίδια ακόμα για το ίδιο ακριβώς, εφόσον ο ΑΡΗΣ κερδίσει την Τετάρτη.
Θυμίζω ότι θα παίξει και Λαμία-Απόλλωνας και ανεβαίνουν 2. Άρα τουλάχιστον ένας εκ των δυο ( ή και οι 2 με χ) θα χάσει 2 ή 3 βαθμούς πριν τα ματς στο Βικελίδης.
Αν, λοιπόν, κερδίσεις την Τετάρτη εξαρτάται από τα δικά σου πόδια. Αν όχι ή θα δεις το έργο με τον Πανσερραικό πρόπερσι ή θα κάνεις την προσευχή σου. Υπάρχουν αυτοί, λοιπόν, που την Τετάρτη θα βρεθούν δίπλα στην ομάδα για να την βοηθήσουν να πάρει το διπλό και να ορίζει την τύχη της και αυτοί που μπορούν στο fb να μοιράζουν κατάρες. Το σημαντικότερο είναι όμως ότι αυτή την φορά κανείς δεν πρέπει να αφήσει τίποτα στην…τύχη. Πρέπει όσοι βρίσκεστε στον σύλλογο να τα προβλέψετε όλα. Βάλτε στοπ στην ανοησία. Βάλτε στοπ στον αφελή τρόπο προσέγγισης των αγώνων, βάλτε στην άκρη φοβίες ή εμμονές.
Για τους συναρειανούς θα πω μόνο ένα πράγμα. Ο τελικός της… Τετάρτης είναι σημαντικότερος από αυτόν του Σαββάτου για όποιον μπορεί να αντιληφθεί τι γράφω. Για αυτό το ματς θα έπρεπε να με παίρνετε τηλέφωνο και όχι του Παλέ…
ΥΓ1 Στο 1-2 ο Παυλίδης φεύγει μόνος του απέναντι από τον γκολκίπερ και ο βοηθός από τα…Δωδεκάνησα σηκώνει το σημαιάκι. Ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος και πάλι… Η διοίκηση της ΠΑΕ ΑΡΗΣ και όσοι έχουν αναλάβει να την προστατέψουν από τέτοιους τύπους μάλλον δεν ήταν ιδιαίτερα πειστική ως τώρα στο 50-50 που ζητάει. Ειδικά μετά από μία σφαγη όπως αυτή στην Λαμία…
ΥΓ2 Μια εβδομάδα μετά και ο ΑΡΗΣ είναι πάλι στην τέταρτη θέση στην Α1 όπου και θα τερματίσει στην κανονική διάρκεια για να δει μετά τι θα γίνει στα play off…
Πηγή: sdna.gr