Της Βούλας Μαλαίνου
Από το ένα “αφήγημα” στο άλλο “πηδάει” η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ενώ το ΔΝΤ είναι αμετακίνητο ως προς τις θέσεις του, το Βερολίνο επιμένει σε λύση για το χρέος μετά τις γερμανικές εκλογές και ο Βόλφγκανγ Σόιμπλε δεν παίρνει από το τραπέζι το πιστόλι, επαναφέροντας στο προσκήνιο σενάρια περί Grexit, τα οποία μάλιστα εγείρουν τόσο οι οίκοι αξιολόγησης όσο και οι αναλυτές, αν και το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών “παίζει” εξίσου δυνατά.
Από τη χθεσινή συνεδρίαση του ΔΝΤ δεν βγήκε “λαβράκι”. Απλώς, επισημοποιήθηκε η απαίτηση του Ταμείου για τη λήψη και νέων δημοσιονομικών μέτρων, με τα οποία αφορολόγητο και συντάξεις μπαίνουν στον “κόφτη”. Παράλληλα, βέβαια, οι Αμερικανοί τεχνοκράτες πιέζουν πια και με τη “βούλα” τους Ευρωπαίους εταίρους να βάλουν πλώρη για διευθέτηση του ελληνικού χρέους, το οποίο χαρακτηρίζεται ως μη βιώσιμο στη μία έκθεση, ως όρο για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Λίγο πολύ δηλαδή λίγες μέρες πριν το κρίσιμο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου το Ταμείο ανακοίνωσε και γραπτώς, τί ζητεί για να ενταχθεί και στο τρίτο ελληνικό πακέτο διάσωσης, δίχως ωστόσο να αποκαλύπτει, ποιά θα είναι τελικά η απόφασή του. Για την ταμπακέρα ούτε λόγος. Σαφώς, η εξέλιξη αυτή δεν είναι θετική για τη χώρα μας, καθώς χάνεται πολύτιμος χρόνος, την ώρα δε που η αξιολόγηση εξακολουθεί να “σέρνεται”, η τρόικα αγνοείται και τα περιθώρια ρευστότητας στενεύουν επικίνδυνα.
Ωστόσο, μέσω της σιγής ασυρμάτου που τηρεί το Ταμείο, κοιτάζει να επωφεληθεί η κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία κερδίζει χρόνο, μέχρι να φανεί, πού θα καταλήξει η διαμάχη ΔΝΤ-Βερολίνου για το ελληνικό ζήτημα, έτσι ώστε ο πρωθυπουργός να λάβει πολιτικές αποφάσεις: ή να τα υπογράψει όλα και να παραμείνει στην εξουσία, έχοντας “εγκλωβίσει” τον ελληνικό σε ακόμη ένα και μάλιστα πιο σκληρό μνημόνιο ή να “δραπετεύσει” μέσω της κάλπης και να αφήσει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το δίλημμα μεγάλο και ο χρόνος να “τρέχει”. Προς το παρόν ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει την τακτική της στάσης αναμονής, μέχρι να δει, πώς θα κινηθεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, μετά και το μήνυμα του Μάριο Ντράγκι ότι τα ελληνικά ομόλογα θα ενταχθούν στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, μόνο εάν το χρέος είναι βιώσιμο. Ο “Σούπερ Μάριο” τάσσεται με την πλευρά της Κριστίν Λαγκάρντ και αντιτίθεται στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος έχει απορρίψει το ενδεχόμενο ελάφρυνσης του χρέους της χώρας μας εδώ και τώρα. Ωστόσο, όπως ξέρει και η τωρινή κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες, τις αποφάσεις τις λαμβάνει πάντα στο Eurogroup, όπου “μπάλα” παίζει ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ.
Ο χρόνος για την Ελλάδα δεν είναι απεριόριστος, όπως αντιλαμβάνονται και έχουν αποδεχθεί και αρκετοί στην κυβέρνηση, καθώς περαιτέρω αναβολή στις αποφάσεις, θέτει σε αμφισβήτηση ακόμη και τους στόχους του 2017.
Στο Μαξίμου, εντούτοις, επιχειρούν να υποβαθμίσουν τον κίνδυνο της πιστωτικής ασφυξίας, όσο η χώρα παραμένει παγιδευμένη στις συμπληγάδες ΔΝΤ-Βερολίνου, με τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του να δηλώνουν αισιόδοξοι, κάνοντας λόγο για πολιτική διαπραγμάτευση με Ευρωπαίους “συμμάχους”.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η “πλάτη” που ο κ. Τσίπρας ζητεί να βάλει η Κομισιόν και ο Ζαν Κλόντ Γιούνκερ, ο οποίος πάντα παίζει το ρόλο του “διαιτητή” στα “παζάρια” κυβέρνησης-δανειστών.
Σε κάθε περίπτωση, στην Ηρώδου Αττικού τα σύννεφα έχουν πυκνώσει για τα καλά, ενώ σήμερα το απόγευμα στις 6 συνεδριάζει εκτάκτως η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, με “φόντο” τις εκθέσεις του ΔΝΤ.