Είναι κάτι φάσεις έτσι ξεκούδουνες, που σου αποκαλύπτουν το μέλλον. Μια κουβέντα στο τηλέφωνο, ένα περιστατικό στο δρόμο, ένα βλέμμα στο γραφείο. Ένα ματς μπάσκετ! Βλέπε τον τελευταίο αγώνα του Ολυμπαικού στο Καζάν, όπου πέρασε ένα υπέροχο απόγευμα αλέθοντας την Ούνιξ στη μηχανή του κιμά. Και προβάλλοντας εικόνες από το μέλλον, την εποχή μετά από τον Βασίλη Σπανούλη, την εποχή του Κώστα Παπανικολάου.
Κακά τα ψέματα, σώνεται το λαδάκι του μέγιστου παιχταρά Σπανούλη. Το βλέπουμε εδώ και μια διετία, με την ταχύτητά του να περιορίζεται και την αλτικότητά του να χάνει έδαφος. Το βλέπουμε φέτος, όπου οι τραυματισμοί δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Δεν έχει να κάνει ούτε με τη φιλοτιμία, ούτε με την εκγύμναση του αθλητή, απλώς κάποια στιγμή σε εγκαταλείπει το κορμί σου. Συμβαίνει σε όλους, ακόμη κι ο κάποτε «βιονικός» Kobe Bryant, τα τελευταία χρόνια της καριέρας του είδε να συσσωρεύονται τα DNP.
Οπότε; Τι παίζει για την επόμενη μέρα; Εδώ είναι τα δύσκολα αφεντικό, πώς προετοιμάζεις τη διαδοχή. Δείτε τι τραβάει ο Παναθηναϊκός στην μετά Διαμαντίδη εποχή, δείτε τι τραβάει η Μπάρτσα με το φάντασμα του Ναβάρο, ακόμη κι η Ρεάλ με τη σκιά του Ρούντι. Ζόρια μεγάλα για να πεθάνει το παλιό και να γεννηθεί το καινούριο. Και να μπεις σε μια νέα εποχή, που δεν θα κρατήσει μία αλλά τρεις και πέντε και επτά σαιζόν. Εδώ λοιπόν ο Ολυμπιακός μοιάζει πολύ τυχερός γιατί μπορεί να περάσει εύκολα από το μπάσκετ κυριαρχίας του Σπανούλη στο μπάσκετ σκυλοκαυγά του Παπανικολάου.
Βολεύει ο Παπανικολάου μια χαρά. Πρώτον γιατί είναι Έλληνας και μπορείς να χτίσεις επάνω του, δεν είναι ξένος να ψάχνεται για να κασάρει μετά από μια σαιζόν. ΝΒΑ δεν ξαναγυρνάει ο Κωστάκης, σε άλλη ελληνική ομάδα δεν πάει να παίξει, μόνο από καμιά ΤΣΣΚΑ μπορείς να τον χάσεις. Άρα του κάνεις πολυετές, τον κρατάς και τέλος.
Δεύτερον, ο Παπανικολάου το χώνεψε το μάθημα του και τον ξαναβρήκε τον ρόλο του. Είναι αυτός που θα τρέξει για όλα την ομάδα, που θα δείρει για όλη την ομάδα, που θα τσακωθεί για όλη την ομάδα, που μπει μπροστά όταν δείχνει να γυρνάει το παιχνίδι. Αν σας θυμίζει τον Διαμαντίδη και τον Γιαννάκη, καλά κάνετε. Κάτι ανάλογο είναι, απλώς άλλαξαν οι εποχές. Και δεν συγκρίνω ταλέντα εδώ, προς Θεού, συγκρίνω νοοτροπίες. Για να καταλαβαινόμαστε…
Τρίτον και τελευταίον, ο Παπανικολάου ανταποκρίνεται πλήρως στη νέα μόδα του αθλήματος, στο περίφημο δηλαδή 3 and D. Αυτές είναι οι ειδικότητές του άλλωστε, να δαγκώνει στην άμυνα και να χώνει τρίποντα. Φέτος ξεκίνησε άθλια στον δεύτερο τομέα, αλλά έχει ήδη στρώσει εντυπωσιακά και μην ξεχνάμε ότι στην Μπαρτσελόνα είχε ποσοστό άνω του 50 %. Εδώ παίζει μεγάλο ρόλο και το εργασιακό ήθος του αθλητή. Καθότι ο Παπανικολάου άμα έχει πρόβλημα δεν θα ησυχάσει ώσπου να το λύσει. Ρωτείστε όλους τους προπονητές του (πλην ΝΒΑ) και θα σας το πουν: Δεν σταματάει να δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ.
Στο «δια ταύτα» όμως, η νέα εποχή του Ολυμπιακού θα καθοριστεί από τον Παπανικολάου. Αν η διοίκηση του συλλόγου επιδείξει τώρα την ίδια διορατικότητα που είχε επιδείξει με τον Σπανούλη, οι φίλαθλοι της ομάδας θα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι για πολλά χρόνια. Αρκεί να πάρουν απόφαση ότι στο γήπεδο θα βλέπουν περισσότερο Λιμόζ του Μάλκοβιτς και λιγότερο showtime του Μagic Johnson.
πηγή: sportdog.gr