Όχι, κάνατε λάθος αν σκεφτήκατε πως οι αριθμοί είναι οι πόντοι του Ρίβερς (26) και του Σίγκλετον.
Είναι τα 10 κλεψίματα του Παναθηναϊκού και τα 0 του Ολυμπιακού. Τολμώ να πω ότι δεν έχω ξαναδεί, ή δεν θυμάμαι να το έχω δει ξανά, ομάδα που να έχει Zero στα κλεψίματα. Η σύγκριση στη συγκεκριμένη κατηγορία, 10-0, περιγράφει τα περισσότερα από όσα συνέβησαν στο ΟΑΚΑ και έδωσαν στον Παναθηναϊκό τη νίκη που του επιτρέπει να ελπίζει σε κάποια στραβοπάτημα των Ερυθρολεύκων ώστε να αρπάξει, μετά την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου και το πλεονέκτημα της έδρας.
Το απίστευτο 10-0 φανερώνει την ενέργεια, τη διάθεση και το πάθος που είχαν οι παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ αλλά και την επιρροή της ατμόσφαιρας που δημιούργησαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, δίνοντας «φτερά» στους παίκτες της ομάδας τους.
Ο Ισπανός προπονητής είναι φανερό ότι ζύγισε τα δεδομένα και αποφάσισε να εφαρμόσει ένα άκρως επιθετικό -στην άμυνα- παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός είχε δύο απώλειες, που κατά τη διάρκεια του ματς έγινε τρεις καθώς ο Σπανούλης αποχώρησε 22 δεύτερα πριν από το τέλος του πρώτου 10λεπτου με τραυματισμό και επίσης είναι δεδομένο πως είναι πιο «κουρδισμένη» ομάδα με ότι συνεπάγεται από αυτό (αυτοματισμούς, συνεργασίας, επιθέσεις στο 5vs5).
Ο Παναθηναϊκός βρήκε την ευκαιρία να χαλάσει το παιχνίδι των πρωταθλητών Ελλάδας, πιέζοντας ασφυκτικά τη μπάλα. Όχι μόνο με προσωπική άμυνα, αλλά με εντολή από τον Πασκουάλ να εκμεταλλευτούν την αθλητικότητα τους (γρήγορα πόδια, εκρηκτικότητα) και συχνά να σπεύδει στον παίκτη που ντρίμπλαρε δεύτερος αμυντικός! Να αλλοιωθεί το σύστημα, να πιεστεί η μπάλα, να γίνουν κλεψίματα, να χαλάσει το παιχνίδι του Ολυμπιακού.
Στο εκρηκτικό δεύτερο 10λεπτο, ο Παναθηναϊκός έκανε σερί 14-0 (από 12-20 στο 26-20) ξεκινώντας από την άμυνα, όπου ήταν απροσπέλαστος. Στην επίθεση οι Πράσινοι στηρίχτηκαν στο ταλέντο των πρωταγωνιστών του, του Ρίβερς που βλέπει κόκκινο να εκστασιάζεται και του Σίγκλετον (σημείωσαν τους 46π του ΠΑΟ από τους 72 με 18/26 σουτ, που ήταν 8/11δ και 10/15τρ, από τα 12/31τρ των Πράσινων) και το ένστικτο τους.
Το αποψινό 72-59 υποδηλώνει ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να νικήσει και χωρίς τον Νικ Καλάθη, αλλά είναι ξεκάθαρο πως μπορεί μόνο με αυτόν τον τρόπο. Χωρίς πολλή σκέψη, με μεγάλα σουτ και προσωπικές ενέργειες που θα έχουν βάση την εκπληκτική άμυνα. Ο Πασκουάλ, όπως έγραψα και μετά το πρώτο ντέρμπι του 2017 στο ΣΕΦ για την Ευρωλίγκα, αποφάσισε να ακολουθήσει τα ατού που χαρακτηρίζουν τους παίκτες του. Άφησε στον πάγκο τον Καλάθη, περιόρισε στο ελάχιστο το χρόνο συμμετοχής του Τζεντίλε που δεν έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες και πόνταρε στο μπάσκετ που πρεσβεύουν οι Αμερικάνοι του ΠΑΟ και δεν στηρίζεται στην ομαδικότητα και τους αυτοματισμούς.
Ο Ρίβερς άρχισε ζεστός και μετά το 3ο φάουλ του Παπανικολάου (όταν είχε ήδη σημειώσει 8π) έφθασε τους 16 στο ημίχρονο και τους 26 συνολικά με προσπάθειες πάνω σε υψωμένα χέρια. Ο Σίγκλετον από την weak side κτύπησε από τα 6μ75 εξίσου αποτελεσματικά και ο Παναθηναϊκός πάτησε στην τελευταία περίοδο το «γκάζι» και εξασφάλισε τη νίκη μέσα από ένα μπάσκετ που μπορεί να διαλύσει κάθε αντίπαλο, αλλά μπορεί και να διαλυθεί ο ίδιος.
ΥΓ: Ο Νίκος Παππάς προσωπικά θεωρώ πως μπορεί να έκανε το καλύτερο παιχνίδι του στον Παναθηναϊκό. Κι ας σημείωσε μόλις 2π με 1/6 προσπάθειες. Ήταν τόσο μαχητικός και αποφασισμένος να κερδίσει κάθε φάση στην άμυνα (μέτρησα τρεις βουτιές) που μπορείς να πεις ότι είναι από τους πρωταγωνιστές του ματς. Αλλά το κυριότερο βρίσκεται (επιτέλους) στον σωστό δρόμο!
Πηγή: sdna.gr