Τα περισσότερα ντέρμπι ανά την υφήλιο και ειδικά οι ξακουστές αναμετρήσεις Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού έχουν αποδεδειγμένα κριθεί από την προσωπικότητα των πρωταγωνιστών και λιγότερο από τις προπονητικές παρεμβάσεις. Δεδομένου, ωστόσο, ότι για να φτάσουμε στις αποφάσεις, που θα κρίνουν ένα ακόμη ντέρμπι, το πέμπτο για φέτος, με έδρα διεξαγωγής το ΟΑΚΑ, για τον β’ γύρο της Α1, έχει προηγηθεί ενδελεχής προετοιμασία και ανάλυση, θα επιχειρήσουμε να κωδικοποιήσουμε ορισμένες παραμέτρους, που αναμένεται να καθορίσουν την εξέλιξη του παιχνιδιού. Επιστρατεύοντας μεταξύ άλλων και κάποια τεχνολογικά καλούδια, που προσφέρει η γνωστή πλέον πλατφόρμα «Synergy Sports Technology».
Για να μπορέσουμε να ταξινομήσουμε τις σκέψεις μας, θα χωρίσουμε το άρθρο σε δύο κομμάτια: στο τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός για να κερδίσει και στο τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός για να πετύχει την τέταρτη φετινή νίκη του επί του Τριφυλλιού, συνυπολογίζοντας πάντοτε ότι οι Ερυθρόλευκοι είχαν ισοπεδώσει (88-63) τους Πράσινους στο ΣΕΦ και εξακολουθούν να είναι αήττητοι (14-0) στο πρωτάθλημα. Ολα αυτά -να ξεκαθαρίσουμε- καταγράφονται σε θεωρητικό επίπεδο, καθώς ο κάθε αγώνας είναι διαφορετικός και δημιουργεί νέα ζητήματα, που χρήζουν απαντήσεων από τις ίδιες τις ομάδες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ, λοιπόν, καλείται να «πατήσει» στην πρόσφατη αναμέτρηση του Κυπέλλου Ελλάδος (67-77, στις 16 Ιανουαρίου 2017), όπου τι συνέβη; Κυρίως με «set παιχνίδι» και επιθετική άμυνα στον Βασίλη Σπανούλη πήρε τη νίκη και την πρόκριση στον Τελικό της διοργάνωσης. Προσέξτε, όμως, μια λεπτομέρεια. Το ότι ο Παναθηναϊκός αρίστευσε στο «5 εναντίον 5» δεν αναιρεί το ότι έχει ικανότητα στο γρήγορο «transition». Απλά επέλεξε να λειτουργήσει έτσι στο ΣΕΦ και να μην πάει στη λογική του σουτ μετά τη δεύτερη πάσα, ώστε να περιορίσει τους αιφνιδιασμούς του Ολυμπιακού, οι οποίοι τον είχαν «σκοτώσει» (21 πόντοι σε fast breaks) στο πρόσφατο ματς της Ευρωλίγκας (77-69, στις 6 Ιανουαρίου 2017).
Καλύτερος στο «transition» ο Παναθηναϊκός
Εδώ, μάλιστα, παρατηρείται το εξής οξύμωρο, το οποίο μόνο μέσω του «Synergy» θα μπορούσαμε να διαπιστώσουμε. Ποιο είναι αυτό; Οτι τον τελευταίο καιρό, στην Ευρωλίγκα εννοείται, καθώς οι μετρήσεις αφορούν στην κορυφαία διοργάνωση και όχι φυσικά στο ελληνικό πρωτάθλημα (το διευκρινίζουμε για να ξέρουμε τι λέμε), ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται ως «excellent» στο «transition» παιχνίδι έχοντας μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα έναντι του Ολυμπιακού, καθώς σημειώνει περισσότερους πόντους ανά κατοχή: ο ΠΑΟ έχει σκοράρει 221 πόντους σε 180 κατοχές (μ.ό. 1,22 π. ανά κατοχή) και ο ΟΣΦΠ 204 πόντους σε 189 κατοχές (μ.ό. 1,08 π. ανά κατοχή).
Στο «set παιχνίδι», ο ΠΑΟ εμφανίζεται στο ίδιο σύστημα ως «poor» (φτωχός). Και αυτό οφείλεται στα ποσοστά ευστοχίας, που είναι πεσμένα. Πιστεύω, λοιπόν, διαισθητικά και αυθαίρετα, ότι ο Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος έχει μπροστά του ένα δίλημμα (set παιχνίδι ή γρήγορο transition), θα δείξει προτίμηση σε παιχνίδι γρήγορου ρυθμού και αυτό καθορίζεται από τον παράγοντα «έδρα», που όλοι γνωρίζουμε πόσο θετικά επηρεάζει τον Παναθηναϊκό, εξ ου και το ρεκόρ νικών – ηττών (9-1) στην Ευρωλίγκα. Μια ακόμη κουβέντα για τον Καταλανό, ο οποίος έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής, όπως και ο Νικ Καλάθης, τον τελευταίο καιρό.
Το μπάσκετ είναι άθλημα επίδοσης και όχι προοπτικής
Πρώτον, θα συμφωνήσω ότι πρέπει να γίνεται κριτική και ανοίγω μια παρένθεση για να εξηγήσω σε αρκετούς αναγνώστες, που «κράζουν» όταν η άποψη των αρθρογράφων δεν συνάδει με τη δική τους, ότι το μπάσκετ είναι άθλημα επίδοσης και όχι προοπτικής. Οταν ασκείς κριτική, λοιπόν (ως αρθρογράφος, γιατί ο φίλαθλος έχει άλλη οπτική γωνία, αφού επηρεάζεται από το συναίσθημα, από την αγάπη προς την ομάδα του, για αυτό σέβομαι το οπαδικό κίνημα, όταν είναι αγνό), οφείλεις, αφού ξεκαθαρίσεις ότι π.χ. ο Παναθηναϊκός και ο Τσάβι θέλουν τον χρόνο τους, να σταθείς στο συγκεκριμένο βράδυ. Ειδάλλως, θα γράφαμε μια φορά στην αρχή της σεζόν και θα κάναμε τον απολογισμό στο τέλος.
Δεύτερον, ο Τσάβι έχει «βρει» την ομάδα, ήλθε μετά τον σχεδιασμό της και αισθάνομαι ότι είναι αναγκασμένος να προσαρμοστεί εκείνος και όχι η ομάδα σε αυτόν. Εχοντας, π.χ. τον Μάικ Τζέιμς, είναι αδύνατον να τον βάλει σε καλούπι, όπως επιχείρησε να πράξει ο σεβαστός κατά τα άλλα και ικανότατος προπονητής Αργύρης Πεδουλάκης, με τα γνωστά δυσάρεστα αποτελέσματα. Μην νομίζετε, όμως, ότι και ο Τσάβι ευθύνεται, που η μπάλα χτύπησε στα πόδια του Καλάθη και του Σίγκλετον στα κρίσιμα σημεία της αναμέτρησης με τον Ερυθρό Αστέρα. Για αυτό, εξήγησα στον πρόλογο ότι συνήθως τα ντέρμπι κρίνονται από την προσωπικότητα των παικτών και οι προπονητές στο τέλος του ματς επαφίενται στον χαρακτήρα που έχουν σφυρηλατήσει οι παίκτες τους.
Η μαγκιά των προπονητών και ο ρόλος των παικτώνΟ Ντέγιαν Ράντονιτς έγινε «μάγκας», επειδή ναι μεν στόχευσε τους Γκέιμπριελ και Φώτση με τον Σιμόνοβιτς, αλλά ο παίκτης του έκρινε το ματς τελειώνοντας τις φάσεις! Αν τα έχανε, δεν θα ήταν τόσο μάγκας! Αντιθέτως, ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τόσα ματς στο τέλος. Ματς που έπαιρνε όταν είχε τον Διαμαντίδη, τον Γιασικεβίτσιους, τον Αλβέρτη, τον Μποντιρόγκα και τόσους άλλους σταρ με προσωπικότητα. Απλά είναι τα πράγματα. Αλλά, ας μην πούμε περισσότερα για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος -κρατάμε μόνο αυτό- τον τελευταίο καιρό έχει βάλει για τα καλά στην εξίσωση τους Παππά και Μπουρούση και περιμένει το «ξύπνημα» του Καλάθη.
Καθοριστικοί οι φόργουορντ στον Ολυμπιακό
Πάμε και στον Ολυμπιακό, ο οποίος από όσο γνωρίζω θα έχει στη διάθεσή του τον Γιώργο Πρίντεζη, έναν βασικό πυλώνα, μαζί με τον ηγέτη Βασίλη Σπανούλη, τον πολύ ανεβασμένο Κώστα Παπανικολάου και εσχάτως τον Ματ Λοτζέσκι, που δείχνει να αφυπνίζεται. Το πρώτο πράγμα που οφείλει να αποφύγει ο Ολυμπιακός είναι ο κίνδυνος του εφησυχασμού. Αν ανηφορίσει με αυτή τη λογική στο ΟΑΚΑ, ότι δηλαδή «έχω κερδίσει με 25 πόντους και με δέκα να χάσω τι έγινε;», δεν αποκλείεται το παρκέ να αποκτήσει επικίνδυνη κλίση και στο τέλος οι δύο ομάδες να παίζουν για τη διαφορά. Μια ομάδα, όμως, όπως ο Ολυμπιακός, σκέφτεται μόνο τη νίκη και ειδικά γνωρίζοντας πως όταν αυτή επιτυγχάνεται επί του Παναθηναϊκού, απογειώνει το πρεστίζ του συλλόγου έναντι του βασικού ανταγωνιστή και δη σφετεριστή του θρόνου.
Εχω την εικόνα ότι καθοριστικό ρόλο θα παίξουν οι φόργουορντ του Ολυμπιακού, ο Παπανικολάου, ο Παπαπέτρου και ο Λοτζέσκι. Σύμφωνα με την πλατφόρμα «Synergy», στο 65% των επιθέσεων «pick and roll», που τρέχει ο Ολυμπιακός, χειριστής είναι ο Σπανούλης. Η αποτελεσματικότητά του, όμως, εξαρτάται από δύο παράγοντες, από τα ποσοστά των σουτέρ, που έχει δίπλα του και από τα κοψίματα των ψηλών στη ρακέτα. Με βάση, λοιπόν, αυτή την υποσημείωση, οι Πειραιώτες δεν αρκούνται μόνο σε μια ακόμη σπουδαία εμφάνιση του Κεμ Μπιρτς, όπως αυτή που πραγματοποίησε ο Καναδός απέναντι στην Μπάμπεργκ (15 π., 14 ρ.), αλλά χρειάζονται και τον Γιανγκ (αποχώρησε απο την τελευταία προπόνηση με ενοχλήσεις στο γόνατο και η συμμετοχή του θεωρείται αμφίβολη) και τον Μιλουτίνοφ, που ματσάρει με τον Μπουρούση.
Τα επιθετικά ριμπάουντ του Ολυμπιακού και η ανοχύρωτη ρακέτα του ΠαναθηναϊκούΤα επιθετικά ριμπάουντ, μάλιστα, είναι πολύ καθοριστικά για τον Ολυμπιακό και για το παιχνίδι γενικότερα. Και αυτό γιατί η επιθετική άμυνα του Παναθηναϊκού (με τον Σίγκλετον κυρίως) αφήνει συχνά ανοχύρωτη τη ρακέτα. Στον ευρωπαϊκό αγώνα στο ΣΕΦ, οι Ερυθρόλευκοι πήραν εννέα επιθετικά ριμπάουντ και κέρδισαν (και για άλλους λόγους εννοείται). Στον ημιτελικό του Κυπέλλου, υπερίσχυσαν οι Πράσινοι και πήραν την πρόκριση.
Και βέβαια, θα παίξει ρόλο η σχέση ασίστ/λαθών των δύο ομάδων. Στην ήττα στην Ευρωλίγκα, ο ΠΑΟ είχε μόλις 9 ασίστ και 15 λάθη. Ούτε ο ΟΣΦΠ είχε θετικό πρόσημο (16 ασ. – 19 λ.), αλλά ρέφαρε αυτή την αδυναμία με 9 επιθετικά ριμπάουντ και 9 κλεψίματα, που οφείλονταν σε λάθη των αντιπάλων του. Στο Κύπελλο, ο γηπεδούχος Ολυμπιακός είχε 10 ασίστ – 14 λάθη και ο Παναθηναϊκός 12 ασίστ και μόλις 8 λάθη. Αριθμοί που έπαιξαν ρόλο επηρεάζοντας φυσικά τον αριθμό των κατοχών, έναν τόσο νευραλγικό τομέα στο σύγχρονο μπάσκετ. Ας μην επεκταθούμε, όμως, άλλο και ας περιμένουμε ως το βράδυ της Δευτέρας (30/1, 21.00) για να πάρουμε τις απαντήσεις.
Πηγή: sdna.gr