Για να μπορέσει να γίνει συζήτηση θα ξεκινήσουμε από την ανησυχητική διαπίστωση ότι ο Παναθηναϊκός μέσα σε 48 ώρες αντιμετώπισε την περυσινή φιναλίστ της Ευρωλίγκας Φενέμπαχτσε και τον νεοφώτιστο στην Α1 Προμηθέα Πατρών και σε αμφότερες τις περιπτώσεις «έμπλεξε» γνωρίζοντας τη συντριβή στην Κωνσταντινούπολη και γλιτώνοντας από του Χάρου τα δόντια στο «Δημήτριος Τόφαλος».
Κι αν στην Πόλη η βαριά ήττα αποδόθηκε εν πολλοίς στο συναισθηματικό άδειασμα των Πρασίνων μετά την εκτός έδρας πρόκριση επί του Ολυμπιακού στον Τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος που διέκοψε το σερί έξι ηττών, στην Πάτρα οι περισσότερες φωνές συγκλίνουν στο ότι «ο Παππάς βγήκε από τη ναφθαλίνη και έσωσε τον Παναθηναϊκό από βέβαιη ήττα». Μια ήττα, που θα δημιουργούσε ισχυρότερα απόνερα ακόμη και από το ταπεινωτικό και με κάτω τα χέρια 84-63 από την Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Πάμε στην ουσία, που είναι μεγαλύτερη από τη (μη) χρησιμοποίηση του Νίκου Παππά σε τόσα ματς. Τα αγωνιστικά προβλήματα που ταλανίζουν και θα συνεχίσουν να βασανίζουν τον Παναθηναϊκό πηγάζουν σε δύο κομβικές αποφάσεις, οι οποίες φέρουν τις υπογραφές δύο διαφορετικών προπονητών: του Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος σύμφωνα με την έρευνα που κάναμε σκεφτόταν να δώσει μια ευκαιρία στον Λευτέρη Μποχωρίδη και αν δεν ανταποκρινόταν θα έδειχνε την πόρτα της εξόδου στον Τζέιμς Φελντίν, προκειμένου να αποκτήσει «άσο».
Και του διαδόχου του, Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος αντί να διαγνώσει το πρόβλημα στη θέση του δημιουργού πόιντ γκαρντ, πίσω από τον Νικ Καλάθη, και να επιμείνει στην απόκτηση «1», ενέδωσε στον πειρασμό και εισηγήθηκε την απόκτηση του Αλεσάντρο Τζεντίλε γνωρίζοντας ότι η έλευσή του όχι μόνο δεν θα έλυνε το γνωστό πρόβλημα, αλλά θα περιθωριοποιούσε δύο παίκτες, κυρίως τον Παππά και δευτερευόντως τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. Παρ’ όλα αυτά, τον καλωσόρισε μετά βαΐων και κλάδων στην ομάδα και του έδωσε ρόλο βασικού σε τρία ματς της Ευρωλίγκας με απολογισμό δύο ήττες (Ολυμπιακός, Φενέρμπαχτσε) και μια νίκη στην παράταση (Εφές Αναντολού), καθώς και στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Η απόκτηση του Τζεντίλε, βέβαια, θα κριθεί εν καιρώ…
Και φτάνουμε στο ματς της Α1, όπου δεν είναι αιρετικό, αλλά ρεαλιστικό το συμπέρασμα ότι απόντων του Τζέιμς Γκιστ και του Κρις Σίγκλετον, των δύο τρίτων δηλαδή της άμυνάς του (το άλλο κομμάτι αντιστοιχεί στον Νικ Καλάθη) ο Παναθηναϊκός θα κινδύνευε να χάσει από οποιαδήποτε καλή ομάδα. Οπως και έγινε στην έδρα του Προμηθέα για να σώσουν την παρτίδα ο Παππάς, που δεν έχει ρόλο και χρόνο τον τελευταίο καιρό (εξ ου και η «απραξία» για την οποία έκανε λόγο στις δηλώσεις του) και ο Γιάννης Μπουρούσης, ο οποίος έμεινε στο παρκέ επί 37’07’’ διπλασιάζοντας τον μέσον όρο του σε Α1 και Ευρωλίγκα.
Εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος του Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος -για να μην πούμε ότι είναι υποχρεωμένος και ακουστεί ως υπόδειξη- καλείται να αντλεί το μάξιμουμ από όλους τους παίκτες του και όχι να χρησιμοποιεί ροτέισον οκτώ παικτών. Προσπάθησε, λοιπόν, ίσως για πρώτη φορά να προστατέψει τον Μπουρούση εφαρμόζοντας ακόμη και άμυνα ζώνης για να μην τον καθιστά ευάλωτο στους αντιπάλους γκαρντ (και ειδικά στον σουτέρ-δολοφόνο Νίκο Γκίκα). Στην περίπτωση του Παππά, απλώς τον σήκωσε από τον πάγκο και τον έριξε στη μάχη στο 26’26’’ και ενώ το σκορ είχε γίνει 50-39 υπέρ των γηπεδούχων. Και τον άφησε ως το τέλος του ματς για να καταγράψει 14 πόντους, 3 ριμπάουντ και μηδέν λάθη σε 13’34’’ συμμετοχής!
Ο Παππάς λοιπόν! Για τον οποίο έχουν γραφτεί και θα γραφτούν τόσα πολλά. Μιλώντας με αρκετούς προπονητές, με τους οποίους έχει συνεργαστεί, είτε επιτυχώς είτε ανεπιτυχώς, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι πέραν του ιδιαίτερου χαρακτήρα του, «δεν γίνεται να παίζει λίγο ως καθόλου, γιατί είναι παίκτης ρυθμού». Υπό αυτό το πρίσμα, ήταν εντυπωσιακό αυτό που έκανε στην Πάτρα, γιατί βγήκε από τη ναφθαλίνη και «έλυσε» τον γόρδιο δεσμό που είχε δημιουργήσει στον Τσάβι ο Βαγγέλης Αγγέλου. Το ζητούμενο είναι πώς θα εξελιχθεί αυτή η συνεργασία στους επόμενους αγώνες και δη τους ευρωπαϊκούς. Και εφόσον «ο Παππάς έπαιξε τέλεια και αυτό κάνει καλό και στην ομάδα και στον ίδιον», σύμφωνα με την ετυμηγορία του κόουτς Πασκουάλ, δεν θα έπρεπε ο Καταλανός (ή επιτέλους κάποιος για να καταλάβουμε κι εμείς) να εξηγήσει το «DNP» του Παππά στη συντριβή της Πόλης;
πηγή: sdna.gr