Η καμπύλη σακχάρου ή δοκιμασία ανοχής γλυκόζης, μετρά την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιεί τη ζάχαρη (γλυκόζη) για την παραγωγή ενέργειας και χρησιμοποιείται για την έγκαιρη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη.
Όλες οι γυναίκες, ανεξάρτητα από το αν αντιμετωπίζουν παράγοντες κινδύνου, έχουν σχετικό ιστορικό, θα πρέπει ανάμεσα στην 23η και την 26η εβδομάδα της κύησης να κάνουν μία εξέταση που ονομάζεται δοκιμασία ανοχής γλυκόζης.
Σύμφωνα με έρευνες, 1-3% των εγκύων παρουσιάζει διαβήτη κύησης (δυσανεξία στη γλυκόζη). Στην κύηση ο πλακούντας παράγει ορμόνες που εμποδίζουν τη δράση της ινσουλίνης. Αν το πάγκρεας δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη, ώστε να αντισταθμίσει αυτό το φαινόμενο, αναπτύσσεται υπεργλυκαιμία, δηλαδή υψηλά επίπεδα σακχάρου. Η αντίσταση στην ινσουλίνη παρουσιάζεται συνήθως στις 20-26 εβδομάδες οπότε και γίνεται η σχετική εξέταση (περίπου τον 7ο μήνα).
Η καμπύλη σακχάρου γίνεται ως εξής:
Τρεις μέρες πριν από την εξέταση, πρέπει να ακολουθήσετε μια ισορροπημένη διατροφή που να περιέχει τουλάχιστον 150 γραμμάρια υδατανθράκων την ημέρα, φρούτα, ψωμί, δημητριακά, λαχανικά, όπως πατάτες, φασόλια και καλαμπόκι, που είναι καλή πηγή υδατανθράκων. Έτσι το πάγκρεας θα ανταποκριθεί καλύτερα στην εξέταση. Δεν πρέπει να φάτε, να πιείτε, να καπνίσετε ή να ασκηθείτε έντονα, τουλάχιστον 8 ώρες πριν την εξέταση.
Την ημέρα της εξέτασης θα πάτε στο μικροβιολογικό εργαστήριο το πρωί, νηστική (μπορείτε να έχετε πιει μόνο νερό). Στο εργαστήριο γίνεται η πρώτη αιμοληψία για έλεγχο του σακχάρου. Στη συνέχεια θα πιείτε ένα ποτήρι νερό, μέσα στο οποίο έχουν διαλυθεί 75g άνυδρης γλυκόζης (μια σκόνη γλυκόζης που μπορεί κανείς να προμηθευτεί από το φαρμακείο). Επειδή είναι πολύ γλυκό, δεν χρειάζεται να το πιείτε «μονορούφι», αλλά σίγουρα μέσα σε 5-10 λεπτά.
Ακολουθούν 2 ώρες αναμονής, κατά τις οποίες θα πρέπει να παραμείνετε στο εργαστήριο ήρεμη και χωρίς να φάτε κάτι.Μετά από 2 ώρες γίνεται άλλη μια αιμοληψία για να διαπιστωθεί πόσο έχει ανέβει το σάκχαρο. Φυσιολογικά, το σάκχαρο στις 2 ώρες πρέπει να είναι κάτω από 140 mg/dl. Η διάγνωση του διαβήτη γίνεται αν το σάκχαρο έχει φτάσει (ή ξεπεράσει) τα 200 mg/dl. Οι ενδιάμεσες τιμές χαρακτηρίζονται ως «διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη».
Ο διαβήτης κύησης όμως είναι ειδική περίπτωση. Οι τιμές που θέτουν τη διάγνωση είναι: σάκχαρο νηστείας >92mg/dl, στη 1 ώρα>180mg/dl, στις 2 ώρες >153mg/dl (μία παθολογική τιμή αρκεί). Ως έγκυες υψηλού κινδύνου θεωρούνται αυτές που παρουσίασαν διαβήτη σε προηγούμενη κύηση, αυτές με ιστορικό γέννησης μακροσωμικού νεογνού (>4 Kg), αν υπήρχε προηγούμενος ανεξήγητος ενδομήτριος θάνατος, σε περιπτώσεις παχυσαρκίας καθώς και αν υπάρχει γλυκοζουρία. Οι περισσότερες γυναίκες που θα παρουσιάσουν διαβήτη κύησης μπορούν να τον ελέγξουν αλλάζοντας τη διατροφή τους. Μόνο ένα 10% θα χρειαστεί θεραπεία με ινσουλίνη πριν από το τέλος της εγκυμοσύνης.
Σε πολλές διαβητικές γυναίκες γίνεται πρόκληση τοκετού στις 38 με 39 εβδομάδες για να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών, για παράδειγμα αν το μωρό είναι πολύ μεγάλο.