Ο κόσμος της ΑΕΚ νοιώθει προδομένος. Και με το δίκιο του. Ό,τι ήταν να κάνουν οι αεκτζήδες για να ξαναγίνει η ομάδα αυτή που ήταν, το έκαναν. Με το παραπάνω βοήθησαν με τη μαζική παρουσία τους στα γήπεδα. Και επόμενο είναι να περίμεναν από την ομάδα να τους κάνει περήφανους, όχι να τους φαρμακώνει.
Όταν επέστρεψε στην ΑΕΚ ο Μελισσανίδης, ο κόσμος πήρε βαθιές ανάσες. Το μέγεθος ο τίγρης. Αεκτζής από κούνια, άνθρωπος του ποδοσφαιρικού χώρου, ισχυρή προσωπικότητα, και παντοδύναμος οικονομικά. Να, όμως, που τα πράγματα δεν ήρθαν όπως έλπιζαν.
Μίλησε το φαινόμενο ποδόσφαιρο με τους αλλόκοτους άγραφους νόμους του. Και τον πιο ικανό, τον πιο μάγκα, να τον κάνει κουρέλι. Να διασκεδάζει την αποτυχία του. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Αυτές είναι οι αλήθειες του. Θεωρίες θα μου πεις, αλλά και η πραγματικότητα που επιτόπου κατεβάζει και στο υπόγειο μεγιστάνα από το ρετιρέ.
Ουδείς μπορεί να κάνει κάτι σήμερα σε τούτη την ΑΕΚ, εκτός του Μελισσανίδη. Αυτός! Μόνον αυτός. Ο κόσμος τα ‘χει μαζί του. Όλοι, όμως, αντιλαμβάνονται πως μόνον αυτός είναι σε θέση να αλλάξει, να ανατρέψει την οδυνηρή κατάσταση. Όχι, από την μια στιγμή στην άλλη! Για όνομα.
Μιλάμε για σήψη στην ΑΕΚ σήμερα. Αγωνιστική σήψη. Η ΠΑΕ είναι υγιής. Υγιέστατη. Και δεν υπάρχει φόβος κανένας να επανέλθει ο εφιάλτης του παρελθόντος. Το πρόβλημα είναι καθαρά αγωνιστικό. Και δεν διορθώνεται με μαγικά και ξόρκια. Απαιτείται σχεδιασμός ολότελα τεχνοκρατικού τύπου. Από την αρχή. Από το μηδέν.
Πηγή: apodytiriakias.gr