Του Αλέξη Ρωμανού
Οι επόμενες κινήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε σχέση με τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα αποτελούν το βασικό σημείο αναφοράς των έντονων διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη, ενόψει των δύο επόμενων συνεδριάσεων του Eurogroup, στις 26 Ιανουαρίου και στις 20 Φεβρουαρίου.
Αρχικά στην κυβέρνηση εκτιμούσαν ότι είναι για καλό της Ελλάδας η έξοδος του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, με κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να εκφράζουν την… ευχή τους για κάτι τέτοιο.
Όμως στο Μαξίμου γρήγορα αντιλήφθηκαν ότι η φυγή του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα θα οδηγούσε σε έναν νέο πιο σκληρό μνημόνιο το οποίο θα έχει την σφραγίδα της Γερμανίας και του Β. Σόιμπλε. Και την ίδια ώρα η Ελλάδα θα έχανε τον πιο ισχυρό της «σύμμαχο» στο αίτημα της για ουσιαστικό «κούρεμα» του χρέους της.
Κάθε άλλο παρά τυχαία δεν είναι η αναδίπλωση της κυβέρνησης, δια στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου Δ. Τζανακόπουλου: « Δεχόμαστε τον κόφτη για μετά το 2018 για να πειστεί το ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να συζητήσει το μηχανισμό αυξημένων εγγυήσεων όταν συμφωνηθούν τα μέτρα για το χρέος και το δημοσιονομικό μονοπάτι για μετά το 2018 είπε ο Δημήτρης Τζανακόπουλος.
Αλλά και ο υπουργός Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος είχε πρόσφατα ανοιχτά μιλήσει για τον «κόφτη».
Ωστόσο, οι δυσκολίες εντοπίζονται στη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων που απαιτεί το ΔΝΤ και είναι βέβαιο ότι θα ζητήσουν και οι υπόλοιποι δανειστές, έως έναν βαθμό τουλάχιστον.
Μάχη με το χρόνο προκειμένου να ξεκολλήσει η διαπραγμάτευση για τη β΄αξιολόγηση δίνει η ελληνική κυβέρνηση, καθώς κινδυνεύει να χάσει το τρένο της ποσοτικής χαλάρωσης.
Η κυβέρνηση παραμένει εγκλωβισμένη στην κόντρα ΔΝΤ – Σόιμπλε.
Δύο είναι οι επιλογές της κυβέρνησης:
Είτε θα αποδεχθεί τα μέτρα του ΔΝΤ για να κλείσει άμεσα την αξιολόγηση, είτε θα πρέπει να αρχίσει νέες διαπραγματεύσεις για ένα νέο ευρωπαϊκό πρόγραμμα με τον ESM, υπό την εποπτεία της Γερμανίας.
Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει στη λήψη νέων μέτρων.
Στο οικονομικό επιτελείο τουλάχιστον διαμορφώνουν, σύμφωνα με πληροφορίες, σενάρια εναλλακτικών μέτρων, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στο κλείσιμο της συμφωνίας.
Στην κατεύθυνση αυτή το οικονομικό επιτελείο φαίνεται να συζητά, σύμφωνα με τις πληροφορίες, τη μείωση του αφορολογήτου όχι όμως και την περικοπή των συντάξεων, που επίσης ζητά το Ταμείο. Το σχέδιο της κυβέρνηση προβλέπει ότι αυτό θα γίνει μετά το 2018 και εφόσον τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν αποδειχθούν επαρκή για να επιτευχθεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Δεν είναι βέβαιο ότι οι δανειστές θα συμβιβαστούν με αυτή τη λύση ή θα θελήσουν να δώσει η κυβέρνηση από τώρα μια «προκαταβολή» μέτρων συν τον κόφτη για το μετά το 2018, σε περίπτωση που δεν πιαστεί ο στόχος.
Έχουν υπογράψει ότι αν φύγει το ΔΝΤ πάμε σε νέο μνημόνιο!
Στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ να εκπλήσσονται για το ενδεχόμενο νέου μνημονίου, εάν αποχωρήσει το ΔΝΤ και να επιτίθενται στον Σόιμπλε ο οποίος υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
Ουσιαστικά, όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει αποδεχθεί αυτό που ζητάει ο κ. Σόιμπλε.
Τη διάταξη, που υπάρχει στο τρίτο μνημόνιο, – αυτό του Ιουλίου του 2015 – και σύμφωνα με την οποία εάν αποχωρήσει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα τότε οδηγούμαστε σε νέο, τέταρτο μνημόνιο, αποκαλύπτει ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής Αλέξης Μητρόπουλος.
Όπως δηλώνει ο κ. Μητρόπουλος η συμφωνία του 2015 προβλέπει την υποχρεωτική συμμετοχή του ΔΝΤ (για τεχνική στήριξη και χρηματοδότηση) στο τρίτο πρόγραμμα, την οποία μάλιστα έχει και γραπτώς ζητήσει, αλλά και την αυτόματη διακοπή τού τρέχοντος προγράμματος και τη συνομολόγηση άλλου στην περίπτωση που το ΔΝΤ δεν μετάσχει σ’ αυτό.