Ότι ο πρώτος τίτλος της σεζόν βάφτηκε πράσινος δεν μπορείς να το πεις αφού υπολείπεται ο τελικός της διοργάνωσης, όπου ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει τον Άρη, όμως η αλήθεια είναι (σύμφωνα με την ιστορία, τα στατιστικά, τη διαφορά δυναμικότητας, το βάθος πάγκου, το μπάτζετ κλπ) ότι ο ΠΑΟ έκανε το πιο αποφασιστικό βήμα για να ανέβει ξανά (18η στην ιστορία του) στο βάθρο και να πανηγυρίσει το κύπελλο Ελλάδας.
Από το έμπα του millenium εξάλλου κι ύστερα (2000 και 2001 όταν η ΑΕΚ νίκησε δις τον Παναθηναϊκό στον τελικό) ο νικητής του θεσμού κρίνεται στα ματς μεταξύ των «αιωνίων», όπως είναι το πιθανότερο να συμβεί και εφέτος. Σε σχεδόν ένα μήνα, μετά το βράδυ της 19ης Φεβρουαρίου που έχει οριστεί ο τελικός, θα πούμε περισσότερα.
Όμως δεν έχουμε να πούμε πολλά ούτε για τον χθεσινό σούπερ -από πλευράς έντασης και πάθους- ημιτελικό, που δικαίως νίκησε ο Παναθηναϊκός βάζοντας τέλος σε ένα ιστορικό ρεκόρ σερί νικών του Ολυμπιακού (6-0) και διευρύνοντας ένα ακόμη πιο ιστορικό ρεκόρ που θέλει τον πολυνίκη του θεσμού (και των εγχώριων τίτλων) να μην χάνει ποτέ με γηπεδούχους τους Ερυθρόλευκους ύστερα από το πρώτο ματς. Από το 1980 και ύστερα, όταν ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, οι Πράσινοι έχουν νικήσει όλα τα ματς με γηπεδούχο τον Ολυμπιακό. Διευκρίνηση απαραίτητη, ότι υπάρχει νίκη στο ΣΕΦ το 2002 αλλά επειδή πρόκειται για φάιναλ-φορ στα χαρτιά αναφέρεται ως «ουδέτερο» γήπεδο. Anyway, το ρεκόρ ακόμη κι έτσι είναι αξιομνημόνευτο και για αυτό θεώρησα ότι έπρεπε να το σημειώσω.
Έλεγα ότι δεν έχουμε να πούμε πολλά, διότι αν κάνετε μια γύρα στο διαδύκτιο θα διαπιστώσετε πως όλοι πιστώνουν τη νίκη στον Τσάβι Πασκουάλ και τον Κέι Σι Ρίβερς και κατά δεύτερο λόγο στην απόδοση-έκπληξη του Κένι Γκάμπριελ. Τα έγραψε και ο Άρης Λαούδης και ο Κώστας Σωτηρίου και ο Τόλης Κοτζιάς.
Εγώ θα προσθέσω οτι όποιος βρισκόταν στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Παρασκευής και έβλεπε τον τρόπο με τον οποίο απάντησε ο Τσάβι Πασκουάλ σε ερώτηση σχετική με τον ημιτελικό και το σερί των Ερυθρολεύκων θα μπορούσε να καταλάβει ότι ο Ισπανός κάτι έτοιμαζε ή έστω για κάποιους δικούς του λόγους ήταν σίγουρος πως ο Παναθηναϊκός θα παρουσιαζόταν διαφορετικός, από ότι στο περασμένο ματς, για το οποίο οι σταθεροί επισκέπτες του blog θα θυμούνται πως είχε γράψει ότι «ο Πασκουάλ δεν θα ήθελε νίκη με τέτοιο τρόπο». Εννοώντας φυσικά πως δεν μπορούσα να πιστέψω οτι στο ματς της Ευρωλίγκας το παιχνίδι του Παναθηναϊκού εξέφραζε τη φιλοσοφία του Πασκουάλ. Ούτε πως η επιρροή του στο παιχνίδι των παικτών του εκείνο το βράδυ ήταν μεγάλη.
Χθες ήταν απόλυτη και καθοριστική. Ο Παναθηναϊκός είχε προετοιμαστεί άριστα για το ματς και είχε τεράστιο κίνητρο. Έπαιζε για τον εγωϊσμό του, οι παίκτες του έπαιζαν για να μπορούν να κυκλοφορούν σήμερα στα καφέ των βορείων προαστίων με ψηλά το κεφάλι. Από την άλλη, επειδή όπως έχετε αντιληφθεί τρέφω μεγάλο σεβασμό στην ομάδα που έχει κτίσει ο Ολυμπιακός, οι Ερυθρόλευκοι δεν είχαν την ίδια «δίψα» και δεν κατέθεσαν στο παρκέ του ΣΕΦ την ίδια ενέργεια. Όχι πως δεν ήθελαν τη νίκη. Τουναντίον. Όμως όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα από το επίτευγμα του 6-0, η εικόνα του ΠΑΟ ακόμη και στο ματς με την Έφες, η νίκη στη Βαρκελώνη χωρίς τον Σπανούλη μάλιστα, μάλλον λειτούργησαν ως κατασταλτικά.
Η αρχή του ματς επίσης υποθέτω πως πείραξε αρκετά το μυαλό των γηπεδούχων και έχασαν ακόμη πιο εύκολα τη συγκέντρωση τους. «Κάθε μέρα είμαστε καλύτεροι. Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα από την αρχή. Αλλά ας μην πω περισσότερα» είχε ψελλίσει την Παρασκευή, μετά το ματς με την Έφες, ο Τσάβι Πασκουάλ και η αλήθεια είναι πως για τον πάντοτε μετρημένο Ισπανό, το υπονοούμενο ήταν κάπως extreme.
Τι επιφύλασσε η αρχή από πλευράς Παναθηναϊκού; Την έκπληξη Κένι Γκάμπριελ στην 12αδα, με αλλαγή στο ρόστερ της Α1 λίγες ώρες πριν από το ματς. Επιλογή που σύμφωνα με τα συνολικά στατιστικά (πάντα στην Ευρωλίγκα) του Νίκολς, που «κόπηκε» και του Γκάμπριελ κρίνεται περίεργη και παράξενη. Ο Νικολς έχει 39% πίσω από τη γραμμή (με 14/36) ενώ ο έτερος Αμερικανός μόλις 4/15 (26,7%). Επιπροσθέτως στο ματς της Ευρωλίγκας πριν από 10 ημέρες είχε απλά κατέβει στο ΣΕΦ και παρκέ πάτησε μόνο στην προθέρμανση.
Προφανώς ο Πασκουάλ είδε κάποια πράγματα στις προπονήσεις, επιβεβαίωσε στο ματς με την Έφες (1/2τρ) και στο ΣΕΦ (0/1τρ) ο Νικολς κάνει «αγωνιστική κοιλιά» που άρχισε στο Καζάν (0/6 διπ και 2/3τρ), ενώ πρέπει επίσης να εκτίμησε πως ο Γκάμπριελ θα μπορούσε να περιορίσει με μεγαλύτερη επιτυχία το low-post παιχνίδι του Πρίντεζη.
Η έκπληξη που έγινε αντιληπτή στην προθέρμανση, ήταν διπλή στην αρχή του ματς. Ο Ολυμπιακός δεν περίμενε πως ο Πασκουάλ θα άρχιζε με τον Μπουρούση στην 5αδα και είχε βασικό σέντερ τον Μπιρτς, με αποτέλεσμα στα 74’’ του ματς ο Σφαιρόπουλο να επιστρατεύσει τον Γιανγκ καθώς ο Μπουρούσης ήταν η πρώτη επιλογή του ΠΑΟ στην επίθεση. Σκόραρε το πρώτο καλάθι, κέρδισε ένα φάουλ και ήταν εμφανής η προσπάθεια του Πασκουάλ να δώσει τη μπάλα στον Έλληνα ψηλό, που μπορεί να «κτυπήθηκε» στην άμυνα αλλά έδωσε στην επίθεση το παιχνίδι που ο Ισπανός προπονητής ήθελε να επιβάλλει. Αργό τέμπο, στόχευση, τέλος στην αναρχία και τις επιλογές ενστίκτου και επιθέσεις έχοντας ξοδέψει αρκετά δευτερόλεπτα.
Η επόμενη έκπληξη ήταν η αγωνιστική επιλογή του Γκάμπριελ. Ο ΠΑΟ αρχικά κτύπησε εκεί. Είτε με pick’n’roll στο πλάι με το 4αρι (Γκάμπριελ), είτε με σκαλοπάτι τον Ρίβερς στο κόψιμο του 4αριου στη baseline, είτε με σκριν από το 5αρι στο high-post προκειμένου να βγει για τρίποντο. Ενδιάμεσα ο Γκάμπριελ διάβασα άριστα μια επίθεση του Ολυμπιακού κλέβοντας την πάσα (στον αέρα) του Πρίντεζη και κάνοντας ένα εντυπωσιακό κάρφωμα στον αιφνιδιασμό, αποκτώντας ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για να παίξει ένα ματς έντασης και πάθους σαν τα πολλά που έζησε με την Καρσίγιακα!
Μετά το αρχικό κρεσέντο του Γκάμπριελ, ο Παναθηναϊκός επέλεξε να επιτεθεί με τον πιο αξιόπιστο και ποιοτικό παίκτη που διαθέτει, τον Ρίβερς που ήταν η μεταγραφή του ΠΑΟ που προσωπικά μου άρεσε περισσότερο από κάθε άλλη. Τέτοια αποτελεσματικότητα και σιγουριά στο post-up παιχνίδι ενός παίκτη είχε να δει ο Παναθηναϊκός από τον Πέκοβιτς! Όποιον κι αν είχε στην πλάτη του ο KCR τον νίκησε και μια φορά που έχασε το σουτ, πήρε το ριμπάουντ ανάμεσα στον Πρίντεζη και τον Μιλουτίνοφ λες και ήταν το θωρηκτό από το Μαυροβούνιο.
Με την ενέργεια και την αποφασιστικότητα να βρίσκεται στην πλευρά του Παναθηναϊκού, τον Ρίβερς να είναι ο παίκτης που έκρινε το ματς, τον Γκάμπριελ να κάνει ότι περίπου έκανε ο Παπαπέτρου στο ματς της Ευρωλίγκας, τον Σπανούλη (αντιμετωπίστηκε με πολύ επιθετική άμυνα και τον Ριβερς να κλείνει μέσα στη ρακέτα κάτι που εκμεταλλεύτηκε ο Μάντζαρης από τη γωνία) και τον Πρίντεζη εκτός ρυθμού και βασικά με τον Παναθηναϊκό να αγωνίζεται με τρόπο που ήταν ουσιαστικά κόντρα στα συστατικά που κτίστηκε το καλοκαίρι, οι Πράσινοι κυριάρχησαν πλήρως και πήραν μια νίκη που δικαιούνταν πέρα για πέρα.
ΥΓ1: Ένα ενδεικτικό στοιχείο για την ενέργεια και το πάθος θεωρώ πως είναι τα ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που έχει την 2η καλύτερη επίδοση στη συγκεκριμένη κατηγορία της Ευρωλίγκας, όντας 2η στα αμυντικα και 4η στα επιθετικά. Ο Παναθηναϊκός είναι 6ος στο σύνολο, 6ος στα αμυντικά και 10ος στα επιθετικά. Στα προηγούμενα τρία ντέρμπι της εφετινής σεζόν έχει χάσει τις μάχες στο ΣΕΦ και ήταν σχεδόν στα ίσα στο ματς του ΟΑΚΑ. ΧΘες όμως πήρε 11 επιθετικά (τα περισσότερα από ποτέ) και 22 αμυντικά, υποχρεώνοντας τον Ολυμπιακό να πέσει από τα 37,12 ανά αγώνα που έχει στην Ευρωλίγκα στα 31. (κατά σειρά ο Ολυμπιακός είχε στα 4 ντέρμπι: 27-19ρ στο 88-63, 20-6ρ στο ΟΑΚΑ, 28-9ρ στις 6/1 και χθες 24-7).
ΥΓ2: Ένα ακόμη ενδιαφέρον στατιστικό στοιχείο. Ο Ολυμπιακός είχε κατά σειρά στα 4 ντέρμπι: 40%τριπ. και 19ασ στο 88-63 του ΣΕΦ, 48%τριπ και 15ασ στο ΟΑΚΑ, 37%τριπ και 16ασ στις 6/1. Χθες 33% τριπ και 10ασ.
Πηγή: sdna.gr