Ξεκινάμε από τα βασικά, για να ξέρουμε και τι λέμε: Με κάθε σεβασμό από τον πρώτο ως τον τελευταίο παίκτη του τριφυλλιού, όμως ΔΕΝ μπορεί να είναι όλοι ίδιοι. Και τα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ χαρακτηριστικά που έχει ο Λέτο, δεν θα τα διαθέτει αυτή τη στιγμή ουδείς άλλος πράσινος.
Κάπως έτσι αποφεύχθηκε στη χιονισμένη και πανέμορφη Λεωφόρο μια χοντρή γκέλα κόντρα στην Κέρκυρα. Σε ένα ματς που από τη στιγμή που δεν το καθάρισες όταν το γήπεδο ήταν… καθαρό, έγινε ρώσικη ρουλέτα και μπορούσαν από το πουθενά να έρθουν ΟΛΑ τα αποτελέσματα.
Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ο Λέτο αποδεικνύει μέσα στο γήπεδο πως ανεξάρτητα από την κατάσταση που βρίσκεσαι περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο μετράει η ψυχή, η νοοτροπία νικητή, το ασυμβίβαστο με την ήττα. Και μπορεί αυτού του παιχταρά η μοίρα να του «έκλεψε» πολλά από τα χαρακτηριστικά που θαυμάζαμε τα προηγούμενα χρόνια, τα παραπάνω ωστόσο δεν μπορεί να του τα πάρει ΠΟΤΕ. Διότι όπως γράφω και στον τίτλο με αυτά ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ, δεν γίνεσαι στην πορεία. Και αυτός τα έχει σε περίσσευμα.
Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν για τους πράσινους με το γκολ του Σέμπα με το – ταλαιπωρημένο- κεφάλι παρακαλώ. Σε ένα παιχνίδι που για μια ακόμη φορά ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ κακός στο πρώτο ημίχρονο, εκεί όπου με εξαίρεση το δοκάρι του Κουρμπέλη δεν είχε φάσεις, δεν είχε… τίποτα. Εκείνο που είχε ήταν πολλούς από τους παίκτες –κλειδιά του σε κάκιστη μέρα και κυρίως τον Βιγιαφάνες αλλά και τον Μπεργκ.
Στην επανάληψη οι παίκτες βγήκαν από τα αποδυτήρια και είδαν… λευκό τοπίο, όσο περνούσε η ώρα η κατάσταση γινόταν ολοένα πιο όμορφη γι’ αυτόν που έβλεπε από ψηλά και πιο δύσκολη για εκείνον που προσπαθούσε να πέσει. Υπό αυτές τις συνθήκες αν σου ζητούσε κάποιος να ποντάρεις τα λεφτά σου για τον τρόπο με τον οποίο θα μπει(αν έμπαινε)κάποιο γκολ όλοι θα έβαζαν με κόντρα, λάθος, κλπ και νομίζω ελάχιστων το μυαλό θα πήγαινε στο «Λέτο/κεφαλιά). Ο Σέμπα σηκώθηκε εκεί που έπρεπε και όπως έπρεπε, έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και το τριφύλλι γλίτωσε τα χειρότερα, παίρνοντας παράλληλα ψυχολογία για τα δυο ματς που έπονται με Κισσαμικό και ΑΕΚ, στη Λεωφόρο και πάλι.
Δεν υπάρχουν περισσότερα να πει κανείς γι’ αυτό το παιχνίδι, το οποίο περισσότερο από οτιδήποτε άλλο θα το θυμόμαστε για τις συνθήκες που έγινε. Κρίμα που δεν είχε περισσότερο κόσμο, απίστευτη εμπειρία για όσους το έζησαν από «μέσα». Δεν έχουμε άλλωστε και πολλά τέτοια στη μνήμη μας και το μυαλό όσων το ζήσαμε και τότε «εύκολα» πήγε στο ΟΑΚΑ με τη Σαμπντόρια, φυσικά σε εντελώς διαφορετικό ματς.
Πηγή: sdna.gr