Η γυναίκα διαλέγει το κεντρικό πρόσωπο στη ζωή της ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της και ο άνδρας απλά συμμορφώνεται με τις επιλογές της. Βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Scientific Reports αποδεικνύει ότι τα περισσότερα τηλεφωνήματα που κάνει μια γυναίκα είναι προς τον σύντροφο/σύζυγο της. Αλλά αυτό σταδιακά αλλάζει καθώς η κόρη ενηλικιώνεται, οπότε και γίνεται το σημαντικότερο πρόσωπο της «τηλεφωνικής ζωής» τους.
Η μελέτη του Robin Dunbar από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, βασίστηκε σε ανάλυση τηλεφωνικών κλήσεων και δείχνει επίσης ότι οι άνδρες τηλεφωνούν στις συζύγους/συντρόφους τους συχνότερα τα πρώτα επτά χρόνια της κοινής τους ζωής και μετά στρέφουν το ενδιαφέρον τους κυρίως σε φιλικά πρόσωπα.
Στόχος της έρευνας ήταν να δουν οι επιστήμονες πως οι στενές, προσωπικές σχέσεις μεταβάλλονται στο πέρασμα του χρόνου. Αυτού του είδους οι ανθρωπολογικές μελέτες είναι δύσκολες στην πραγματοποίηση, διότι οι ερευνητές δυσκολεύονται να «σχηματίσουν» ολοκληρωμένη εικόνα για τις ζωές των ανθρώπων. Αλλά μελετώντας μια μεγάλη βάση δεδομένων για τις τηλεφωνικές κλήσεις, κατάφεραν να εντοπίσουν τις αλλαγές με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια.
Τρία εκατομμύρια άτομα συμμετείχαν στην έρευνα, επιτρέποντας την ανάλυση των τηλεφωνικών τους κλήσεων, βοηθώντας τους επιστήμονες να αποδείξουν ότι το «συναισθηματικό δέσιμο» είναι σημαντικότερο για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες. Οι επιστήμονες είχαν επίσης πρόσβαση σε στοιχεία για την ηλικία και το φύλο των καλούντων, που έκαναν περίπου τρία εκατομμύρια κλήσεις και έστελναν μισό εκατομμύρια γραπτά μηνύματα, σε διάστημα επτά μηνών.
«Είναι η πρώτη φορά που έχουμε ισχυρές αποδείξεις ότι οι ρομαντικές σχέσεις ‘καθοδηγούνται’ από τις γυναίκες. Αυτές είναι που παίρνουν τις αποφάσεις, και μόλις το αποφασίσουν, οργανώνουν το ‘στενό μαρκάρισμα’ μέχρι εκείνος να υποκύψει και να ενδώσει», εξηγεί ο Δρ Dunbar.
Όμως, σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες αρχίζουν να αλλάζουν προτίμηση για το «σημαντικότερο πρόσωπο» στη ζωή τους, μετά τα 30 και μέχρι την ηλικία των 45 ετών, το κεντρικό πρόσωπο στη ζωή τους γίνεται συνήθως η κόρη τους.
«Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι οι γυναίκες θέτουν σε δεύτερη μοίρα τον σύζυγο, στον οποίο και τηλεφωνούν πιο αραιά και όλη τους η προσοχή στρέφεται στην κόρη, ειδικά όταν η τελευταία βρίσκεται σε αναπαραγωγική ηλικία», συμπληρώνει ο ερευνητής.
Εξάλλου, οι άνδρες τείνουν να επιλέγουν γυναίκα συνομήλική τους (αυτό κάνει τους ερευνητές να πιστεύουν ότι πρόκειται για την φίλη ή τη γυναίκα τους) ως το άτομο που καλούν περισσότερο σε μεγαλύτερη ηλικία και για συντομότερα χρονικά διαστήματα. Δηλαδή μετά τα 30, και αυτό σταματά μετά από επτά χρόνια. Αντίθετα, οι γυναίκες επιλέγουν έναν συνομήλικό τους άνδρα για καλύτερο φίλο, από την ηλικία των 20 ετών και αυτό ισχύει για περίπου 15 χρόνια, που τον αντικαθιστούν με την κόρη τους.
Ο Δρ Dunbar υποστηρίζει επίσης ότι, η μελέτη αποδεικνύει ότι οι κοινωνίες των ανθρώπων μετακινούνται από την πατριαρχία στην μητριαρχία.Ο κοινωνικός κύκλος μιας γυναίκας έχει επίκεντρο ένα άτομο, το οποίο αλλάζει ως αποτέλεσμα των αναπαραγωγικών της ενδιαφερόντων, από τον σύντροφο, στο παιδί και τελικά στα εγγόνια.
Αντίθετα, οι σχέσεις των ανδρών είναι πιο ‘συνηθισμένες’. Λειτουργούν σε υψηλό επίπεδο πάντα, αλλά στο τέλος της μέρας, η δομή της κοινωνίας καταλήγει να καθοδηγείται από γυναίκες, χαρακτηριστικό και του ζωικού βασιλείου. Πάντως πολλοί ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι οι κοινωνίες είναι πατριαρχικές δεδομένου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνδρες μένουν εκεί όπου γεννήθηκαν ενώ οι γυναίκες μετακινούνται. Ο Dunbar διαφωνεί, υποστηρίζοντας ότι αυτό ισχύει μόνο σε κοινωνικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στην γεωργία.
πηγή: boro.gr