Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία πάνω απ’ όλα και τα υπόλοιπα κουτσά στραβά θα τα βρούμε στην πορεία. Εχουμε να τα πούμε κάμποσες μέρες, λογικό και επόμενο εν μέρει, από τη στιγμή που πράσινη ειδησεογραφία τον τελευταίο καιρό δεν υφίσταται και επί της ουσίας ανακυκλώνονται τα ίδια και τα ίδια.
Ο Ιμπάρμπο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα φύγει από την ομάδα, με τους λόγους κυρίως να έχουν να κάνουν με τον επαγγελματισμό του και λιγότερο με την προσφορά του. Για να μην έχουμε τίποτα παρεξηγήσεις, ουδείς ισχυρίζεται ότι έβγαλε μάτια μέσα στο γήπεδο, πλην όμως υπήρχαν 3-4 «στιγμές» που έδειξε μέρος της κλάσης του, έστω και επιλεκτικά. Αυτό όμως δεν αρκεί ειδικότερα όταν μιλάμε για ένα παίκτη με άκρως προβληματικό και μη συνεργάσιμο χαρακτήρα, όπως αποδείχτηκε με την συμπεριφορά του και όσο ήταν στην Ελλάδα και τώρα που τον ψάχνει η Νικολούλη.
Εφυγε και ο Λεντέσμα, επίσης μια μεταγραφή που – δικαίως, για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε -έκανε «θόρυβο» το καλοκαίρι, αν και για μένα θα μπορούσε να προσφέρει πράγματα σε μια θέση που και πάλι ψάχνεις παίκτη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Μαρίνος δεν τον υπολόγιζε για βασικό, ο Αργεντίνος ήθελε να παίξει παραπάνω, ψάχτηκε και βρήκε κάπου που θα έχει το χρόνο που επιθυμεί. Γνώμη μου είναι πως με καλύτερη διαχείριση και όχι συνεχόμενα 90άλεπτα στα όρια του καψίματος από τον Στραματσόνι, ο Ουζουνίδης θα έβρισκε έναν πιο ενεργό παίκτη και ενδεχομένως θα τον κρατούσε.
Στο μπάσκετ διεκόπη ένα καλό σερί με την ήττα στο Καζάν και ετοιμαζόμαστε πλέον για ένα σερί αγώνων με τον Ολυμπιακό. Θα βαρεθούμε να τους βλέπουμε και θα βαρεθούν να μας βλέπουν ένα πράγμα. Σε κάθε περίπτωση η ομάδα πλέον είναι ΚΑΛΑ και δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα των δύο πρώτων αγώνων όπου και γνώρισε ισάριθμες ήττες. Αναμενόμενο για όσους μπορούσαν να καταλάβουν αυτό που… ερχόταν και το είχαμε επισημάνει σε σχετικό άρθρο.
Αφησα τελευταία την ιστορία με τους τίτλους. Δεν είναι αστείο το θέμα, ούτε αδιάφορο και το «δεν ασχολούμαι» δεν μπορεί να υφίσταται όταν αυτή η έστω και φτηνή προπαγάνδα γίνεται από επίσημα χείλη. Ισχύει επίσης και το «λέγε –λέγε στο τέλος κάτι θα μείνει». Διότι εκεί πατάνε τώρα που σε έχουν βρει και μπόσικο. Στο «δεν ασχολούμαι».
Ότι γράφει, δεν ξεγράφει λοιπόν. Και μπορεί στο λιμάνι να έμαθαν τι σημαίνει Ερασιτέχνης τα τελευταία χρόνια (με τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ, που τα παίρνουν όπως τα παίρνουν και με τα οικονομικά θέματα του τριφυλλιού),η ιστορία ωστόσο δεν αλλάζει με ΨΕΜΜΑΤΑ αλλά με στοιχεία. Και τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι «σύλλογος μεγάλος, δεν υπάρχει άλλος», όσο κι αν αυτό δεν (σας) αρέσει.
Είναι προφανές ότι αυτός ο ύμνος ΠΟΝΑΕΙ, όταν ο δικός σου απλά αναφέρεται σε ένα φιλικό. Όμως τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή. Μέχρι να φτάσατε τους 1491 έχετε πολύ δρόμο. Εως τότε μπορείτε να τα «βάλετε» με τον Πανελλήνιο που είναι δεύτερος ή ακόμη και να τον αγοράσετε, κατά την προσφιλή σας συνήθεια… Καλή χρονιά και πάλι!
Πηγή: sdna.gr