Γιατί όλοι θέλουν τον Ν’Ζονζί

«Καλημέρα, Με λένε Στίβεν Ν’Ζονζί. Δεν έχω να δηλώσω πολλά για τον εαυτό μου. Μόνο να πω προς τους συμπαίκτες μου, ότι θα είμαι εκεί στο κέντρο, να μου δίνουν τη μπάλα και εγώ δεν θα κάνω λάθος». Με αυτήν την ξεχωριστή και γεμάτη αυτοπεποίθηση ατάκα αυτοσυστήθηκε το καλοκαίρι του 2015 στο πλευρό του Μόντσι. Ο κορυφαίος τεχνικός διευθυντής του κόσμου το είχε κάνει πάλι τέλεια το… ψάρεμά του. Μόλις είχε τσιμπήσει τον Γάλλο αμυντικό χαφ, πληρώνοντας στην Στόουκ μονάχα οκτώ εκατ, ευρώ (σ.σ.: μόλις η 14η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Σεβίλλης).

Ο Ν’Ζονζί αποκτήθηκε, για να καλύψει το κενό που δημιούργησε η μετακίνηση του Στεφάν Μ’Μπιά στην Τραμπζονσπόρ. Ο Μ’Μπιά ήταν σούπερ επιτυχημένος, αλλά ο διάδοχός του φρόντισε να τον ξεπεράσει σε δημοφιλία, αγωνιστική προσφορά και μεταπωλητική αξία. «Σε σχέση με τον προκάτοχό του θα έλεγα ότι ο Ν’Ζονζί έχει την ίδια δυναμική παρουσία, αλλά είναι πιο πλουραλιστικός αναφορικά με το κράτημα της μπάλας, τις επελάσεις και τη συμμετοχή στο επιθετικό κομμάτι», έλεγε ο Μόντσι την ημέρα της παρουσίασης, επιχειρώντας να εξηγήσει τη λογική της επιλογής του.

Αφορμή για το εν λόγω κείμενο έδωσε το δημοσίευμα της «Telegraph» της Τρίτης. Αυτό τοποθέτησε τον Ν’Ζονζί ως Νο1 στόχο της Αρσεναλ και της Μάντσεστερ Σίτι. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε συμβεί το ίδιο με την Τσέλσι, ενώ ο Γάλλος είχε φροντίσει να αρνηθεί την πρόταση της Εβερτον, θέλοντας κάτι πιο μεγάλο ως επόμενο βήμα στην καριέρα του. Την ίδια στιγμή όμως με την Αγγλία, το όνομα του πρωταγωνίστησε σε σενάριο και στην Ιταλία. Αφού ο Αξελ Βίτσελ επέλεξε την Κίνα, η Γιουβέντους βρέθηκε εκ νέου να αναζητά παίκτη για τη θέση και συνδέθηκε μαζί του. Αλλωστε από το Τορίνο τον έχουν παρακολουθήσει πολύ καλά ως αντίπαλο σε δύο σερί χρονιές στο Champions League. Ουσιαστικά εκείνο που τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι ο συνδυασμός που καθιστά άκρως λειτουργικό το έντονο παρουσιαστικό του (1,96 ύψος), με το ότι ξέρει μπάλα. Αψογο κοντρόλ και έλεγχος του ρυθμού και σωστές πάσες. Μέχρι στιγμής είναι για φέτος ο παίκτης με τις περισσότερες μεταβιβάσεις ανά ματς (77) στην La Liga, ενώ έχει από πέρσι που βρέθηκε στην Σεβίλλη, 91% επιτυχημένες, όταν συνολικά όλη η ομάδα δεν φτάνει στο 80%. Το ότι ο μέσος όρος απόστασης της πάσας βρίσκεται στα 17 μέτρα, αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για κλασικό κόφτη που απλά δίνει τη μπάλα στον διπλανό του. Σε αυτά τα 14 ματς πρωταθλήματος έχει πέσει 34 φορές για τάκλιν, έχει 10 στις 15 επιτυχημένες ντρίμπλες και 73% νικηφόρες μονομαχίες στον αέρα (38 στις 52).

Αρχικά δεν του βγήκε το ταξίδι στην Σεβίλλη. Βρέθηκε να υποφέρει από την ζέστη του ισπανικού Νότου, αλλά και από το παιχνίδι κατοχής της ομάδας, που δεν είχε καμία σχέση με αυτό που έπαιξε για τρία χρόνια στην Στόουκ. Σταδιακά όμως ο Ουνάι Εμερι τον βοήθησε να βρει τη θέση του. Η συνέπεια ήταν αρχικά να πανηγυρίσει στην Βασιλεία την κατάκτηση του Europa League και εν συνεχεία, φέτος, να απογειωθεί με την ελευθερία κίνησης και την περισσότερη ευχέρεια να βγαίνει μπροστά και να κουβαλάει τη μπάλα που του έχει δώσει ο Χόρχε Σαμπάολι.

Κάπως έτσι λοιπόν έχει ψήσει όλον τον καλό κόσμο να σκέφτεται να πληρώσει τη ρήτρα αποδέσμευσης του (σ.σ.: ο πρόεδρος της Σεβίλλης έχει δηλώσει πρόσφατα ότι δεν παραχωρείται οικειοθελώς). Ακόμα και για την Μπαρτσελόνα έγραφαν οι Ισπανοί, πως τον κοίταζε για backup του Σέρχιο Μπουσκέτς. Η αλήθεια είναι ότι τα 30 εκατ. ευρώ που ορίζει το συμβόλαιό του, δεν είναι πολλά με βάση τα όσα χρήματα κινούνται αριστερά και δεξιά για κάτι άσχετους. Ο Ν’Ζονζί μπορεί να μην είναι ο νέος Πατρίκ Βιεϊρά, όπως τον είχαν αποκαλέσει στα νιάτα του οι συμπατριώτες του, αλλά έχει εξαιρετικό μέταλλο και μεγάλες δυνατότητες σε μία θέση που συνήθως ακριβοπληρώνεται, καθώς υπάρχει έλλειψη από σπουδαίους παίκτες.

ΥΓ.: Και για ακόμα μια φορά έρχεται στην επιφάνεια αυτό που είδε ο Μόντσι. Κοίταξε, διάβασε το παιχνίδι του Ν’Ζονζί, έδωσε οκτώ εκατ. και πήρε από αυτόν σπουδαίο ποδόσφαιρο και λογικά σύντομα 30 χαρτιά, για να τοποθετήσει στο θησαυροφυλάκιο του «Σάντσεθ Πιθχουάν».

πηγή: gazzetta.gr