Η υποδοχή του Κώστα Σλούκα στην πρώτη του επίσκεψη ως αντίπαλος στο ΣΕΦ ήταν ένα μεγάλο ερωτηματικό. Κι αν για τους αδερφούς Αγγελόπουλους, που είχαν λόγους να αισθάνονται πικραμένοι για τη στάση του 26χρονου γκαρντ κατά τις διαπραγματεύσεις τους ενάμιση χρόνοι πριν, φαίνεται πως ο χρόνος γιάτρεψε-σχεδόν-τα πάντα (εξ ου και η βράβευση), ο κόσμος του Ολυμπιακού το κράτησε… μανιάτικο.
Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε τα συναισθήματα οποιουδήποτε. Απόλυτα σεβαστό να αισθάνονται από πικραμένοι μέχρι και προδομένοι οι φίλοι των «ερυθρόλευκων» και θεμιτό να το εκφράσουν, όπως το έκαναν, με αποδοκιμασίες και χωρίς υβρεολόγιο ή οτιδήποτε άλλο θα τους στερούσε το οποιοδήποτε δίκιο τους.
Ίσως όμως αυτές οι αποδοκιμασίες να υποθήκευσαν μια μελλοντική επανασύνδεση. Αν ο Κώστας Σλούκας είχε κάποιες πιθανότητες να επιστρέψει κάποια μέρα στον Ολυμπιακό, όπως πολλοί εκτιμούν πως είναι πολύ πιθανό να συμβεί αργά ή γρήγορα, πλέον αυτές έχουν μειωθεί αρκετά. Κανείς, άλλωστε, δεν είναι διατεθειμένος να επιστρέψει κάπου όπου θεωρείται περίπου ανεπιθύμητος από μεγάλο κομμάτι, πιθανώς και την πλειοψηφία του κοινού.
Ο Κώστας Σλούκας έκανε μια επαγγελματική επιλογή αποφασίζοντας να φύγει το προπερασμένο καλοκαίρι από τον Ολυμπιακό για τη Φενέρμπαχτσε. Αυτή πιθανώς θα γινόταν πολύ πιο εύκολα και… ομαλά αποδεκτή από τον κόσμο, αν ξεκαθάριζε εξ αρχής τη θέση του. Οι φίλοι των «ερυθρόλευκων» πιστεύουν πως τους ενέπαιξε και εξοργίστηκαν ακόμη περισσότερο όταν πληροφορήθηκαν πως τον λύγισε το «ψηστήρι» του μισητού (στα δικά τους μάτια) Ομπράντοβιτς. Ίσως ποτέ δεν θα μάθουμε ακριβώς τι συνέβη…
Η ουσία είναι πως ο Σλούκας δεν ήταν αγνώμων απέναντι στον Ολυμπιακό και ειδικά στους αδερφούς Αγγελόπουλους. Αναγνωρίζει πως εκείνοι τον κράτησαν στην ομάδα όταν δεν υπολογιζόταν και επέμεναν στην επένδυση στο ταλέντο του. Καταλαβαίνει πως μέσω της ομάδας εκτόξευσε τις μετοχές του και μαθητεύοντας δίπλα σε σπουδαίους παίκτες έγινε πολύ καλύτερος. Επέλεξε να φύγει όχι τόσο για τα χρήματα, όσο μάλλον επειδή δεν ήθελε να ζει στη σκιά του Σπανούλη (τον οποίο εκτιμά και θαυμάζει απεριόριστα), έχοντας τη φιλοδοξία να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και αντιλαμβανόμενος πως δίπλα του δεν θα μπορούσε να έχει το χρόνο και τις ευθύνες που επιζητούσε για να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο.
Ο φύσει και θέσει αρχηγός και ηγέτης του Ολυμπιακού είναι-όσο κι αν δεν του φαίνεται βάσει απόδοσης-στα 34,5. Η μπασκετική λογική και η… βιολογία (αν και την έχει καταστρατηγήσει πολλές φορές ο συγκεκριμένος) λέει πως δεν έχει παραπάνω από 2-3 ακόμη χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο. Και στη μετα-Σπανούλη εποχή, δεν υπάρχει (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή) καταλληλότερος παίκτης-Έλληνας γκαρντ, με τόσες παραστάσεις και τέτοιες αρετές που θυμίζουν τον αρχηγό-από τον Σλούκα για τη θέση του. Γι’ αυτό και οι χθεσινές αποδοκιμασίες στο ΣΕΦ ίσως να «ψαλίδισαν» τις πιθανότητες να ξαναντυθεί στα ερυθρόλευκα ο Σλούκας. Δίχως αυτό να σημαίνει πως τις εξαφάνισαν κιόλας. Άλλωστε ο χρόνος επουλώνει και τις βαθύτερες πληγές…
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός νίκησε τη Φενέρμπαχτσε για τους λόγους που πέρσι απέτυχε να φτάσει έστω στα προημιτελικά. Γιατί πίσω από τον Πρίντεζη δεν υπάρχει το… χάος (ακόμη κι όταν λείπει ο Αγραβάνης), γιατί όταν ο Σπανούλης δεν σκοράρει πολύ υπάρχουν άλλοι να κάνουν αυτή τη δουλειά (Γκριν και ο Λοτζέσκι που πέρσι έχασε το κρισιμότερο κομμάτι της περιόδου) και γιατί φέτος διαθέτει τουλάχιστον δύο κανονικούς ψηλούς (αντί του Χάντερ που ήταν ολομόναχος πέρσι).
Πηγή: sportdog.gr