Αυτά είναι από τα παιχνίδια εκείνα που σε βοηθούν να κάνεις ένα βήμα παραπάνω. Από τα παιχνίδια που σε κάνουν να πιστεύεις πως είσαι ικανός για το επόμενο βήμα, χωρίς να το έχεις αποδείξει στο παρκέ. Γιατί; Ακριβώς γιατί νίκησες, χωρίς να παίξεις καλό μπάσκετ. Αν κάποιος δεν ήξερε το σκορ και περιοριζόταν στο να διαβάσει τα στατιστικά του αγώνα, τότε πιθανότατα θα… πόνταρε ό,τι είχε και δεν είχε πως ο Παναθηναϊκός έφυγε με κατεβασμένο κεφάλι από το ΟΑΚΑ.
Με εξαίρεση τον μικρό αριθμό λαθών (8), ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως μια ομάδα με 58% στις βολές, 31% στα τρίποντα, 44% στα δίποντα και… 17 λιγότερα ριμπάουντ (!), θα μπορούσε να είχε φύγει νικήτρια από το γήπεδο; Κι όμως, ο Παναθηναϊκός με μόλις τρεις παίκτες σε διψήφιο αριθμό πόντων και τον Πασκουάλ να χρησιμοποιεί βαριά – βαριά 9 παίκτες, κατάφερε να πάρει τη Προφανώς και η ελληνική ομάδα δεν είχε καλή απόδοση, εν μέρει λογικό και δικαιολογημένο σε μια Ευρωλίγκα που καλείσαι μέσα σε 48 ώρες να δώσεις δύο παιχνίδια, να ταξιδέψεις 4 φορές και βεβαίως αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά για όλες τις ομάδες που σ’ αυτή ή σε μια άλλη φάση της διοργάνωσης θα νιώσουν την κούραση να τις λυγίζει.
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε ρυθμό, στην ουσία εγκλωβίστηκε στο ρυθμό που επέλεξε η Μπασκόνια. Με εξαίρεση το τελευταίο πεντάλεπτο του α’ 10λέπτου που ο Σίνγκλετον τα έβαζε και από το σπίτι του, στην υπόλοιπη διάρκεια οι «πράσινοι» δεν μπορούσαν να τρέξουν, δεν μπορούσαν να μοιράσουν σωστά την μπάλα, δεν είχαν τις δυνατότητες να απειλήσουν με ορθολογικό τρόπο.
Η Μπασκόνια είναι υπόδειγμα ΟΜΑΔΑΣ που ξέρει να γκρεμίζεται και να ξαναχτίζεται με μαγικό τρόπο. Εχασε ό,τι είχε και δεν είχε το περασμένο καλοκαίρι, ρίσκαρε με την επιλογή του Σίτο Αλόνσο στον πάγκο, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται ο Κερεχέτα δεν είναι μόνο δαιμόνιος στις αγοροπωλησίες, είναι αυθεντία στο να διαβάζει το μπάσκετ. Οι Βάσκοι ήρθαν στο ΟΑΚΑ και ήξεραν ακριβώς τι ζητούσαν. Με τον Σενγκέλια σε ρόλο – κλειδί μάζεψαν γρήγορα – γρήγορα τη διαφορά του α’ 10λέπτου κι έβαλαν στον Παναθηναϊκός δύσκολες εξισώσεις που κατά διαστήματα έμοιαζαν άλυτες.
Ο Πασκουάλ επέλεξε να ρισκάρει, ενδεχομένως περισσότερο απ’ ό,τι τον έπαιρνε. Αφησε τον Σίνγκλέτον με τρία φάουλ στο παρκέ, με αποτέλεσμα να μην έχει άλλη εναλλακτική, πλην του Μπουρούση στο τελευταίο δεκάλεπτο, έφθειρε τον Νίκολς στο μαρκάρισμα του Σενγκέλια, άφησε τον Καλάθη για περισσότερο από 35 λεπτά στο παρκέ και χρησιμοποίησε μετά βίας 9 παίκτες, μόλις 48 ώρες μετά τον αγώνα στο Μιλάνο.
Ο Ισπανός πήρε τελικά αυτό που ήθελε βάσει του αποτελέσματος, άλλωστε το ρίσκο είναι χαρακτηριστικό των καλών προπονητών κι αυτό το οφείλει κατά βάση στην αμυντική διάθεση των παικτών του (δέχτηκε μόλις 9 πόντους ο Παναθηναϊκός στην τελευταία περίοδο) και στην απόδοση των Καλάθη – Τζέιμς που ήταν πραγματικά καταπληκτικοί και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Ο μεν Καλάθης τελείωσε με 14 πόντους, 6 ριμπάουντ, 6 ασίστ και 4 κλεψίματα, ενώ ο Τζέιμς έδωσε απαντήσεις για την ικανότητα του στο «πέντε εναντίον πέντε», σημειώνοντας 16 πόντους και προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στην αλλαγή του ρυθμού σε κάποια κρίσιμα διαστήματα. Την τελευταία εβδομάδα ο Αμερικανός είναι αυτό ακριβώς που ονειρεύτηκε ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι, παίκτης με αυτοπεποίθηση που παίρνει πρωτοβουλίες, έστω και τραβηγμένες κάποιες φορές.
Πλέον ο Παναθηναϊκός είναι στο 9-5, έχοντας συγκομιδή που σε μεγάλο βαθμό είναι ανάλογη με την ποιότητά του. Εχει προστατεύσει σε γενικές γραμμές την έδρα του, αρχίζει να παίρνει τα εκτός έδρας παιχνίδια που θεωρητικά είναι στα μέτρα του και πλέον έχει πέντε πολύ δύσκολα παιχνίδια που μπορούν να οδηγήσουν σε πιο ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το ταβάνι αυτής της ομάδας. Πρώτα η Ούνικς, αμέσως μετά ο Ολυμπιακός, ακολουθεί η Εφες κι αμέσως μετά η Φενέρ και η Μπαρτσελόνα, παιχνίδια πολλών ειδών, με διαφορετικά χαρακτηριστικά που το καθένα αποτελεί ένα πολύ καλό κρας τεστ.
Πηγή: sdna.gr