Ένας εκ των οικονομικών συμβούλων της καγκελαρίου Μέρκελ, ο Ρόλαντ Μπέργκερ χαρακτηρίζει σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Handelslbatt», την Ενωμένη Ευρώπη ως ένα κατεστραμμένο κράτος προτείνοντας παράλληλα η Γερμανία να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, προκειμένου να… βοηθήσει την Ε.Ε. να επιβιώσει.
«Αιτία όλων είναι το ευρώ. Νομίζω ότι αυτή η κρίση μπορεί να λυθεί μόνο μέσω ριζοσπαστικών βημάτων και όχι μέσω όλου αυτού του μπερδέματος που συμβαίνει», υποστηρίζει ο κ. Μπέργκερ, στον οποίο ανήκει και η εταιρεία Berger, ένας από τους γνωστότερους ομίλους παγκοσμίως στην παροχή στρατηγικών συμβουλών.
Μάλιστα αναγνωρίζει ότι η ισχυρή γερμανική οικονομία, με πλεόνασμα πληρωμών 9% του ΑΕΠ, ουσιαστικά, θέτει εκτός ισορροπίας την Ε.Ε.
Παραδέχεται, πάντως, ότι για πολιτικούς και ιστορικούς λόγους η Γερμανία δεν θα προχωρήσει σε ένα τόσο ριζοσπαστικό βήμα, όπως αυτό της εγκατάλειψης του ευρώ.
Δεν είναι η πρώτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης, που ακούγονται φωνές για αποχώρηση της Γερμανίας από την Ε.Ε.
Όμως γιατί να φύγει η Γερμανία από την βασική πηγής της ευημερίας της: την Ευρωζώνη και το ευρώ.
Οι γερμανικές εξαγωγές γνώρισαν ιλιγγιώδη άνοδο εξαιτίας του κοινού νομίσματος.
Αν η Γερμανία δεν είχε το ευρώ, το νόμισμά της θα συμπεριφερόταν όπως το ελβετικό φράγκο, χαλώντας το βιομηχανικό «πάρτι» που γίνεται στη χώρα.
Αντιστρόφως, αν η περιφερειακή Ευρώπη δεν ήταν δεμένη με το ευρώ, τα νομίσματά της θα είχαν πέσει το αντίστοιχο διάστημα. Αντί να αντιμετωπίζουν ένα χρηματοοικονομικό σοκ και κρίση ανταγωνιστικότητας, θα αντιμετώπιζαν το πρώτο μέσω του δεύτερου.
Κατά συνέπεια, αφού το ευρώ ευνοεί τη Γερμανία, η Γερμανία δύσκολα θα αποφάσιζε να φύγει από το Ευρώ. Ένα μικρότερο ευρώ θα περιόριζε την εμβέλεια της πολιτικής της άρα δεν θέλει να δει άλλες χώρες να αποχωρούν από το ευρώ.
Ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο
Όμως η αλήθεια είναι ότι τα χρόνια της κρίσης η Γερμανία τα τελευταία 2 χρόνια της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης πέτυχε το ακατόρθωτο.
Να ξεχωρίσει η Γερμανική Οικονομία ως «ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο». Η Γερμανία κατάφερε να την δανείζουν οι αγορές με επιτόκια χαμηλότερα του 2%, έως και…μηδενικά και η ίδια να δανείζει τους εταίρους της με επιτόκια πολύ υψηλότερα.
Με απλά λόγια η Γερμανία τα τελευταία χρόνια της μεγάλης κρίσης κατάφερε να ανατιμήσει θεαματικά κάθε Γερμανικό στοιχείο Ενεργητικού. Πήραν αξία οι μετοχές των τραπεζών της, των επιχειρήσεών της ακόμη και τα ακίνητά της.
«Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία αντλεί μυριάδες οφέλη από τη νομισματική ένωση, γι’ αυτό θα πρέπει να πληρώσει περισσότερα για να τη σώσει”. Σε ένα ασυνήθιστα δριμύ άρθρο οι «Financial Times» πριν μερικά χρόνια, κατά της πολιτικής που ακολουθεί η Γερμανία από το ξέσπασμα της κρίσης στην Ευρωζώνη, καλούσε το Βερολίνο να αποφασίσει πόσα θα πληρώσει για να σώσει την Ευρώπη.
Το άρθρο υποστήριζε ότι οι γερμανικές εξαγωγές γνώρισαν ιλιγγιώδη άνοδο εξαιτίας του κοινού νομίσματος, άνοδο που αγγίζει το 18%, ενώ όπως αναφέρεται, εάν η Γερμανία δεν ήταν στο ευρώ η αύξηση αυτή θα ήταν πολύ μικρότερη.
Όταν ξεκίνησε η ευρωκρίση, η νομισματική δυναμική ανατράπηκε, αλλά συνέχισε να ευνοεί τους Γερμανούς. Ως εκδότρια όσων αποθεματικών ενεργητικών απομένουν, η Γερμανία έχει απολαύσει πληθώρα κεφαλαιακών εισροών από την περιφέρεια, που της επιτρέπει να δανείζεται με πολύ χαμηλά επιτόκια κάτω του 2%. Η Γερμανία πληρώνει μέσω διασώσεων και ενδοκυβερνητικών μεταβιβάσεων, αλλά επίσης επωφελείται μέσω των εμπορικών και νομισματικών καναλιών.
Η ίδια «ένωση πληρωμών» που καθιστά την περιφέρεια τόσο… ανυπόφορη είναι εκείνη που έδωσε στη Γερμανία την εξαγωγική της άνθηση.
“Αντί να καταδικάζουν τους νωθρούς νότιους (Ευρωπαίους), οι Γερμανοί θα έπρεπε να μοιραστούν τα λύτρα… θα έπρεπε να τους αποζημιώσει” καταλήγει χαρακτηριστικά το άρθρο.
Εμπορικός ιμπεριαλισμός
Πολλοί είναι αυτοί μέσα στην Ε.Ε. που κατηγορούν τη Γερμανία για εμπορικό «ιμπεριαλισμό».Η πρώην Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών και σημερινή κυρία Κριστίν Λαγκάρντ, με συνέντευξή της στους «Financial Times», είχε ευθέως τη Γερμανία για τα μεγάλα της εμπορικά πλεονάσματα, κάνοντας λόγο για «μη βιώσιμο μοντέλο για το σύνολο της Ευρωζώνης» δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Μήπως πρέπει να κάνουν κάτι και όσοι έχουν πλεονάσματα; Το ταγκό χρειάζεται πάντα δύο…».