Την ώρα που η κυβέρνηση μιλά για εθνική επιτυχία όσον αφορά την έκβαση του χθεσινού, κρίσιμου Eurogroup, το Βερολίνο “τρίβει” τα χέρια του. Η Ελλάδα εκβιάζεται ξεκάθαρα με την υπογραφή και τέταρτου μνημονίου και το ΔΝΤ σφίγγει περαιτέρω το ζωνάρι, προκειμένου να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, όπως πρωτίστως επιθυμεί η γερμανική πλευρά. Αυτό που προκύπτει από το συμβούλιο των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης στις Βρυξέλλες, είναι ότι ουσιαστικά πέρασε η «γραμμή Σόιμπλε» καθώς, μαζί με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, διατηρούνται τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% για… άγνωστο χρόνο.
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, στη συνέντευξη Τύπου, δήλωσε ότι υπάρχουν πολλές απόψεις για το πώς ορίζεται το «μεσοπρόθεσμα», καθώς άλλοι μίλησαν για 3 χρόνια, άλλοι για 5 και άλλοι για 10. «Αφήσαμε για αργότερα αυτή την απόφαση», συμπλήρωσε.Επίσης μπορεί η κυβέρνηση να πήρε τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, όμως τα μεσοπρόθεσμα θα εξετασθούν από το 2018 και βλέπουμε, όπως επιθυμούσε η γερμανική πλευρά.
Σε σχέση με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, ο Γερούν Ντάισελμποουμ σημείωσε ότι είναι μεν περίπου γνωστά, “όμως δεν μπορούμε να βάλουμε μπροστά τους ένα νούμερο, διότι αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα, θα τα αποφασίσουμε το 2018”.
Παράλληλα, στον “αέρα” παραμένουν ακόμη άλλα κρίσιμα ζητήματα για το οριστικό κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, όπως τα εργασιακά κ.α, τα οποία παραπέμπονται σε συζήτηση με άγνωστη κατάληξη με την ελληνική κυβέρνηση.
Οι δηλώσεις του Γερούν Ντάισελμπλουμ «κρύβουν» κάτι δυσοίωνο. Ουσιαστικά οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης ζητούν πρόσθετα μέτρα, τα οποία πρέπει μάλιστα να περιληφθούν στη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, τα οποία θα «κλειδώνουν» το πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως 3,5% του ΑΕΠ για το 2018.
«Το Eurogroup σημειώνει ότι η τεχνική συμφωνία θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα για την επίτευξη του συμφωνημένου δημοσιονομικού στόχου για το 2018 (πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%) όπως και μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης και την ανταγωνιστικότητα, συμπεριλαμβανομένων περαιτέρω σημαντικών μεταρρυθμίσεων στα εργασιακά, το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και την άρση των εμποδίων για επενδύσεις», αναφέρει συγκεκριμένα η ανακοίνωση του Eurogroup.
‘Ομως, αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση αυτά που συμφωνήθηκαν στο EuroWorking Group, για να θεωρηθεί ότι έχει «κλειδώσει» το 3,5% θα πρέπει να έχει υπογραφή του ΔΝΤ. Κάτι που σημαίνει ότι θα μέτρα που θα ληφθούν λογικά θα πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη του Ταμείου. Αυτό συνεπάγεται ότι είναι στον «αέρα» η διαφορά του 0,1-0,2%, για την οποία μιλούσε η Αθήνα ως διαφορά μόνο με τους Ευρωπαίους. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ούτε το ΔΝΤ είχε ζητήσει πρόσθετα μέτρα για το 2018. Ομως, όπως προκύπτει τώρα, αν και δεν διευκρινίζεται πόσα μέτρα θέλουν, το ζήτημα είναι ότι τα επιθυμούν.
Η στάση που θα κρατήσει το ΔΝΤ είναι κρίσιμη για τον χρόνο επίτευξης συνολικής συμφωνίας. Μεγάλο αγκάθι παραμένουν οι όροι που θα θέσει το Ταμείο και τι θα σημάνουν αυτοί σε επίπεδο πρόσθετων μέτρων, με δεδομένη τη διαφωνία του για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% στην τριετία 2018 – 2020.Το ΔΝΤ έως τώρα έχει καταστήσει σαφές πως εφόσον η Ευρωζώνη επιμείνει σε πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ όχι μόνο το 2018, αλλά και στη διετία 2019 – 2020, που ίσως αποτελέσει πεδίο συμβιβασμού, θα πρέπει να ψηφισθούν, προκαταβολικά, μέτρα που εκτιμώνται τουλάχιστον σε 3,5 δισ. ευρώ.