Κρατιέμαι καιρό να μην γράψω, αλλά δεν πάει άλλο. Διότι αν το αφήσουμε θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο και θα μας φάει. Ας τα πούμε λοιπόν όσο υπάρχει χρόνος. Και όποιος θέλει τα ακούει. Περισσότερο τροφή για σκέψη είναι το πόνημα αυτό, όχι για συζήτηση και αντιπαραθέσεις.
Το ζήτημα σέρνεται καιρό. Δεν είναι καινούργιο. Φούντωσε όμως μετά και τη διαρροή της ΚΑΕ για την «απουσία» του κόσμου. Εγινε talk of the town και πλέον μιλάει γι’ αυτό μέχρι και ο κάθε πικραμένος «φεισμπουκάς»και «μηνυματάκιας». Που μπορεί μεν να δηλώνει και να είναι Παναθηναϊκός αλλά δεν έχει ιδέα από οπαδικά. Όπως συνήθως και για πολλά άλλα γύρω από την αγαπημένη του ομάδα. Δεν ξέρουν και δεν θέλουν να μάθουν. Γιατί νομίζουν πως (εδώ γελάμε)… ξέρουν!
Θα κάνω μια – μεγάλη – παρένθεση, διότι ο προβληματισμός μου για να γράψω αυτό το άρθρο δεν προέκυψε από εκεί. Ήταν απλά η αφορμή. Να πω λοιπόν τη γνώμη μου για την εικόνα στις εξέδρες το βράδυ της Παρασκευής. Καταρχήν η κάθε διοίκηση μπορεί να λέει ότι θέλει και να περιμένει όσο κόσμο θέλει. Δικαίωμά της είναι και δεν μας απασχολεί. Η δική μου προσέγγιση είναι η εξής: Στο ΟΑΚΑ βρέθηκαν 8 με 9 χιλιάδες οπαδοί. Στο Αμστερνταμ είχαν πάει άλλα τέσσερα χιλιάρικα. Αν είχαν προλάβει να γυρίσουν μπορεί να πήγαιναν και οι μισοί εξ αυτών στο μπάσκετ. Αρα πάμε στις 10 με 11. Συγνώμη δηλαδή, αλλά ΠΟΣΟΥΣ περιμέναμε; Να ήταν 5 ή 6 ρε αδερφέ, να το συζητάγαμε.
Μιλάμε για ένα ματς με ξεκάθαρα μη εμπορικό αντίπαλο (κάποιοι το μετρούν κι αυτό), σε μια σεζόν που έχει ένα κάρο αγώνες και μοιραία (για οικονομικούς, οικογενειακούς και λοιπούς λόγους) θα κάνεις ΕΠΙΛΟΓΗ. Δεν μπορείς να πας σε όλα ρε φίλε, πως να το κάνουμε; Δεν σε παίρνει. Και μάλιστα σε μια περίοδο που καλώς ή κακώς η ομάδα δεν έχει βρει ακόμη τα πατήματά της και ψάχνεται. Δυστυχώς αλλά είναι ΚΑΝΟΝΑΣ πως τέτοιες εποχές δεν «τραβούν» φιλάθλους στο γήπεδο, παρά μόνο οπαδούς. Μεταξύ άλλων έχεις ήδη χάσει δυο φορές από τον Ολυμπιακό που κάποτε τον είχες πελάτη. Τη μια με 25 πόντους και την άλλη πέντε μέρες πριν μέσα στο σπίτι σου. Δεν παίζει το ρόλο του στην ψυχολογία και αυτό;
Επαναλαμβάνω λοιπόν ΠΟΣΟΙ θα έπρεπε να πάνε; Και περιμένω ρεαλιστική απάντηση και όχι τα τσιτάτα περί «σεβασμού στη μοναδική ομάδα που μας δίνει χαρές» κλπ. Διότι και παλιότερα μας έδινε χαρές και μάλιστα μεγαλύτερες όμως ο Παύλος και ο Θανάσης είχαν βαρεθεί να μετράνε άδεια καθίσματα αλλά και εκατομμύρια που τα πέταγαν χωρίς επιστροφή. Επομένως, για μένα πολλή φασαρία για το τίποτα είναι όλο αυτό, αλλά δεν είναι και το θέμα για το οποίο γράφεται το συγκεκριμένο blog…
Η ΚΑΕ λοιπόν θέλησε να χτυπήσει (και επαναλαμβάνω είναι δικαίωμά της) στην απουσία ΓΕΝΙΚΑ του κόσμου, όμως όλη η κουβέντα αυτών που δεν γνωρίζουν πήγε ΞΑΝΑ στη 13. Και ως συνήθως η λάσπη και η ρουφιανιά έπεσαν σύννεφο. Γιατί εκεί είναι το πρόβλημά και το αιώνιο απωθημένο κάποιων. Στη 13. Γιατί τόσα ξέρουν, για να μην πω τόσο τους κόβει κιόλας. Πάμε παρακάτω. Δεν αποτελεί μυστικό ότι ένα κομμάτι των οργανωμένων δεν πηγαίνει φέτος στο μπάσκετ. Βέβαια, δεν υπάρχει και ΚΑΜΙΑ απόφαση για αποχή όπως είτε βλακωδώς είτε με δόλο αναπαράγεται. Διότι αν υπήρχε δεν θα πατούσε κανείς, ενώ τώρα βλέπεις πανιά από τους πιο μάχιμους στην κερκίδα και στο δρόμο συνδέσμους αλλά και «γνωστά» πρόσωπα.
Από την άλλη κάποιοι με πόνο ψυχής και καθαρά σε ΑΤΟΜΙΚΟ επίπεδο, αποφάσισαν να μην πηγαίνουν στο γήπεδο. Χωρίς να… ενοχλούν , να επηρεάζουν και να δείχνουν με το δάκτυλο τους υπόλοιπους. Το σκέφτηκαν και κατέληξαν πως η παρουσία τους σε συνδυασμό με πιθανές αντιδράσεις για πράγματα που δεν τα θεωρούν αποδεκτά (Μπουρούσης και όχι μόνο) μπορεί να προκαλούσε μεγαλύτερο κακό στην ομάδα σε σχέση με την απουσία τους. Και αυτό δεν θα της έκαναν ΠΟΤΕ και για κανένα λόγο. Αλλωστε κατά βάση δεν μιλάμε για τίποτα χθεσινούς. Μιλάμε για άτομα με ΠΟΛΛΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ. Που έχουν δώσει ένα σκασμό λεφτά για την ομάδα, έχουν δώσει το αίμα τους για τον Παναθηναϊκό έχουν δώσει μέχρι και την ελευθερία τους. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν, μέχρι να φύγουν από τη ζωή.
Ολοι αυτοί λοιπόν κύριοι συνοπαδοί της ομάδας μας χρειάζονται τον ΣΕΒΑΣΜΟ σας. Και όχι αυτή την ΑΗΔΙΑ που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό. Και ούτε καν face to face δεν γίνεται, αλλά με όχημα τη λαίλαπα της εποχής, δηλαδή τα Social Media και τα μηνύματα στις ιστοσελίδες. Νέα (μίνι) παρένθεση: Το τελευταίο κατ’ εμέ ΚΑΚΩΣ το επιτρέπει το κάθε site όταν δεν υπάρχουν τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ στοιχεία εκείνου που γράφει, άρα δεν εξασφαλίζεται και το πόσο αυθόρμητο ή… καλοπληρωμένο είναι το κάθε σχόλιο.
Πάτε καλά ρε; Γιατί μπαίνετε σε αυτό το τριπάκι και ποιος διάολος σας βάζει; Είναι δυνατόν να τσακώνονται Παναθηναϊκοί με Παναθηναϊκούς μεταξύ τους και να υπάρχουν τέτοιοι χαρακτηρισμοί; Να εγκαλεί ο ένας τον άλλον γιατί πάει στη μπάλα και δεν πάει στο μπάσκετ ή το αντίθετο; Να παίζουν θεωρίες συνομωσίας για άτομα που ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ για τον Παναθηναϊκό και που αν τους τρακάρει οποιοσδήποτε στο δρόμο μπορεί και να αλλάξει δέκα χρώματα; Δηλαδή είναι πιο Παναθηναϊκοί αυτοί που είναι μέσα από αυτούς που (ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ να) είναι απ’ έξω; Επαναλαμβάνω μιλάμε για ΟΠΑΔΟΥΣ, όχι για «πανηγυρτζίδες».
Κλείνω γράφοντας πως ΜΙΑ λέξη πρέπει να είναι στο μυαλό όλων: ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Σεβασμός και σε αυτούς που πάνε και σε αυτούς που έχουν τους λόγους τους και δεν πάνε. Και όταν είναι εκτός πονάει η ψυχή τους, νοιώθουν σαν θηρία στο κλουβί. Γιατί στο μυαλό και στην καρδιά τους είναι ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ και όχι το ΣΚ με τη γκόμενα στην Αράχωβα. Για τους τελευταίους ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΑ τα παράπονα της ΚΑΕ. Αυτοί άλλωστε πρέπει να τσίμπησαν και τις 2500 προσκλήσεις στο ντέρμπι και ορθώς βγαίνουν στη σέντρα. Τους υπόλοιπους ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να τους πιάνει ο οποιοσδήποτε στο στόμα του.
ΥΓ: Επειδή το σκαλίζουν και οι δημοσιογράφοι έχω μια απορία. Δεν περιμένω απάντηση, την ξέρω. Είναι θέμα όταν στο ΟΑΚΑ είχε εννιά χιλιάδες κόσμο ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΗΤΤΑ ΜΕ ΤΟΝ Ολυμπιακό και δεν είναι ότι στο ΣΕΦ είχε πέντε χιλιάρικα; Μετά από νίκη επί του Παναθηναϊκού και ενώ είχε καπάκι ευρωπαϊκό ματς η μπάλα στα εκατό μέτρα που πάντα συσπειρώνει και φέρνει περισσότερο κόσμο; Πιο στημένος πεθαίνεις φίλοι μου;
Πηγή:sdna.gr