Ποιες οι διεθνείς προσταγές και προτάσεις των αρμοδίων φορέων σε ότι αφορά την διάρκεια, την ένταση και τις συνθήκες που πρέπει να διέπουν τον όρο «καλή φυσική κατάσταση» και ποιες οι ερωτήσεις που οφείλουμε να κάνουμε στον εαυτό μας, για να εξετάσουμε εάν και κατά πόσον εντασσόμαστε «εμείς» σε αυτήν την κατηγορία;
Αναφερόμαστε λοιπόν σε μια καλή διατήρηση της φυσικής μας κατάστασης, της καλής καρδιακής λειτουργίας και της μυικότητάς μας.Με τις δικαίως γεννημένες απορίες του 1.«τι σημαίνει Σωστή Γυμναστική?», 2.«Τι σημαίνει Γυμνάζεσαι;», 3.«Τι σημαίνει σωστά προπονημένος ενήλικας;». Δύσκολοι όροι! Δύσκολοι και σε κατανόηση αλλά και σε απάντηση, γι’ αυτό και θα κάνουμε μια προσπάθεια κατανόησης και επεξήγησης μερικών από αυτούς, τους καθημερινώς ερωτώμενους σε όλους εμάς, τους ενασχολούμενους με τους χώρους την Υγείας και της Φυσικής Αγωγής.
Οκ. Να γυμναστώ… αλλά πόσο; Ο W.H.O. (World Health Organisation) η κατά κόσμον Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), παλαιότερα είχε θεσπίσει μια γενική σύσταση προς τον γενικό πληθυσμό που αφορούσε σε 5 φορές / εβδομάδα άσκηση υψηλής καρδιακής συχνότητας διάρκειας περίπου 40 λεπτών.
Η νυν θεσπισμένη θέση του ίδιου Οργανισμού έχει αναδιαμορφωθεί από τα νέα, πηγάζοντα ερευνητικά δεδομένα από ανά τον κόσμο μελέτες. Πλέον λοιπόν, τα νεότερα δεδομένα του Π.Ο.Υ. στοιχειοθετούν μια συνολική άσκηση 150 – 210 λεπτών/εβδομάδα, νούμερο που οριοθετείται περαιτέρω και σε 4 x 10 λεπτά ανά ημέρα. Όλα καλά μέχρι εδώ, αλλά δυστυχώς υπάρχουν αίτια που η κοινή γνώμη διχάζεται και μπλέκεται και οδηγείται σε λανθασμένα μονοπάτια ερμηνείας των παραπάνω θέσεων και προτάσεων του Οργανισμού Υγείας, με αποτέλεσμα στο τέλος, να επιφέρεται το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Ένα από αυτά τα αίτια, είναι η απουσία ουσιαστικής επιχειρηματολογίας από τους «γνώστες» των χώρων του Fitness παγκοσμίως, με λεγόμενα και απαντήσεις που ενδεχομένως υπέπεσαν ή υποπίπτουν ακόμη σε αντιφάσεις, ή αποδείχθηκαν λανθασμένα, με απόρροια το να οδηγούν τελικά σε ολική αποστροφή του επιδιωκόμενου. Δηλαδή σε αποτροπή και απομάκρυνση της πληθώρας του ενεργού γυμναστικά πληθυσμού, από το «ΕΥ ΓΥΜΝΑΖΕΣΘΑΙ» και το «ΕΥ ΔΙΑΤΡΕΦΕΣΘΑΙ» υπό την έννοια της εξαναγκαστικής δράσης τους.
Προσοχή στην ημιμάθειαΈτσι λοιπόν, με γνώμονα τις παραπάνω θέσεις, αποκτά τεράστια και ιδιαίτερη σημασία η «ουσιαστική και ποιοτική προπόνηση», έναντι της προσωπικής υπερβολής που συναντάμε συχνά πυκνά εντός γυμναστηριακών δρωμένων και των όπως αναφέρουμε και στον τίτλο του άρθρου, λανθασμένων «στρατιωτικών και αυταρχικών θέσεων».
Μιλώντας δε στην πληθώρα των περιστατικών για αυταρχική θέση χωρίς επαρκή ενημέρωση από τους πρεσβευτές του χώρου, που καταλήγει να οδηγεί σε αποστροφή από τα ορθά γυμναστικά μοτίβα μετά από λίγο καιρό, οι 2 κυριαρχούσες λέξεις που κατακλύζουν τον μυαλό, είναι η «ημιμάθεια» και η «άγνοια».
Παρακάτω δίνουμε ένα απλοϊκό παράδειγμα, για να είναι πιο άμεση η κατανόηση χωρίς ενδιάμεσους ορισμούς: Προϊόντα αδυνατίσματος, αγνώστου προελεύσεως και αποτελεσματικότητας με χρησιμοποίηση των πιο αποτελεσματικών «ηχηρών» και «μελετημένων» μεθόδων διαφήμισης, που παραπλανούν και διαπομπεύουν τον «ασκούμενο – καταναλωτή» και τον οδηγούν σε χρήση των διαφημιζόμενων προϊόντων με καταστροφικά για τον μεταβολισμό λάθη και συνεπακόλουθο, την αυξημένη δυσκολία απώλειας του μετέπειτα κερδηθέντος βάρους και λίπους από το σώμα του ασκούμενου.
ΠειθώΗ πιο ουσιώδης και αποτελεσματική μέθοδος πειθούς σε περιπτώσεις τέτοιες, είναι η βαθιά και ενδελεχής γνώση από έγκυρες πηγές, ουσιώδη βιβλιογραφική ανασκόπηση και ερευνητικά δρώμενα που πηγάζει από μόρφωση και κερδισμένη εμπειρία και η οποία δεν εσωκλείει ημίμετρα, αμφιβολίες, ασάφειες και περαιτέρω έρευνα. Ένα σύνολο παραγόντων που αν ληφθούν επαρκώς υπ’ όψιν από τον υπεύθυνο προπονητή/γυμναστή στο όριο του «όσο απαιτείται» για την ικανοποίηση των στόχων του ασκούμενου, η κάθε μια από αυτές σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες, οριοθετεί την κατηγορία της διαχειριζόμενης προπονητικής μονάδας και των ιδιαιτεροτήτων αυτής σε κάθε κατηγορία και επίπεδο.– Ηλικία– Φύλο– Προπονητική Κατάσταση (συντελεστής P.A.L.)– Β.Μ.Ι. και R.M.R.– Τραυματισμοί και Παθολογία– Κρίση όρεξης του ασκούμενου– Δυναμική προσήλωση…
Αποτελούν μερικά μόνο από τα όπλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να οδηγηθούμε σε μια ολοκληρωμένη προπονητική τακτική προς επίτευξη του θεμιτού αποτελέσματος.
Ρόλος / Θέση Ατομικού Γυμναστή ΠροπονητήΗ ευρύτητα πεδίων και γνώσεων που παρέχει η επιστήμη της Φυσικής Αγωγής, είναι η απάντηση στην επίλυση του προβλήματος. Ένα πλήρως εξατομικευμένο πρόγραμμα γυμναστικής με ποικίλο ασκησιολόγιο που ξεφεύγει από τα γνωστά και χρησιμοποιηθέντα μοτίβα και δεδομένα προπόνησης.Το βασικότερο και το πιο θεμελιώδες κομμάτι που οφείλει να προσέξει πάντοτε ο όποιος προπονητής / γυμναστής/ Trainer είναι ότι ο ασκούμενος, ΠΡΕΠΕΙ να ξεκινήσει ΥΓΙΗΣ την προπόνησή του και να την ολοκληρώσει ΥΓΙΗΣ .
ΝΑΙ στην ποικιλία λοιπόν, ΝΑΙ στην με επιχειρηματολογία ηθικοσωματική πίεση, ΝΑΙ στην ευρύτερη συμβουλευτική, αλλά με την μέγιστη προσοχή στην παραμικρή πιθανότητα τραυματισμού του ασκούμενου είτε από άγνοια κατηγορίας μεθόδων γυμναστικής και αποθεραπείας, είτε από λάθος προπονητικής, είτε από σύνδρομα υπερπροπόνησης (που τελευταία συναντάμε ολοένα και πιο συχνά).
ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως μπορούν να ασκηθούν σε άνετα για τον καθένα επίπεδα, αρκεί να έχει πρωτίστως δημιουργηθεί η πρόθεση μιας έναρξης και ενός σωστού στόχου. Κρινόμενη πλέον ως απολύτως λανθασμένη η πνευματική παραμονή σε ένα μοτίβο υποχρεωτικής παρουσίας 3 φορών την εβδομάδα, με αποτέλεσμα, να μην ξεκινά τελικά ποτέ η όποια προσπάθεια «γυμναστικής προσαρμογής».Στο πλαίσιο και τις ευθύνες του προπονητή, η ορθή στοχοποίηση και συγκεκριμενοποίηση του προς επίτευξη αποτελέσματος, έτσι ώστε να ΜΗΝ κουράσει (ή να κουράσει όσο το δυνατόν λιγότερο) τον ασκούμενο, με την δέουσα επικέντρωση επάνω στην προσπάθειά του, όχι μόνο των γυμναστικών αλλά και των διατροφικών παραμέτρων, που θα συντελέσουν στην επιτυχημένη ολοκλήρωση της προσπάθειας
ΓΕΝΙΚΑ… Αναμφίβολα, πολλά και ποικίλα τα οφέλη που έχουν να προσφέρουν οι νέες κινήσεις και τάσεις στην Γυμναστική, ωστόσο στις πιο πολλές των περιπτώσεων, απευθύνονται σε μερίδες του πληθυσμού που έχουν ήδη ασχοληθεί λιγότερο ή περισσότερο με την γυμναστική.
Τον ΑΠΟΛΥΤΟ στόχο, αποτελεί η αλλαγή της προπόνησης της γυμναστικής και των μεθόδων αυτής προκειμένου να προσελκυσθεί προς τον υγιή τρόπο ζωής και την γυμναστική, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα κόσμου.
Ξεκάθαρα προσωπική θέση του γράφοντος, αποτελεί το ότι η ευθύνη ΔΕΝ βαρύνει μόνο τον εκπαιδευόμενο, αλλά και τον εκπαιδευτή.Για πολλά έτη, το μοτίβο στο μυαλό του «εν αγνοία» ασκούμενου, όποτε άκουγε την λέξη «γυμναστήριο», ή «βάρη» η «γυμναστής», πήγαινε κατ’ ευθείαν στην εικόνα κάποιου εκγυμναζόμενου στα πρόθυρα της κατάρρευσης, από την πολύωρη και κουραστική προπόνηση με την μπλούζα να έχει αλλάξει τελείως χρώμα από τον ιδρώτα επάνω της, ή σε κάποιον μυώδη τύπο, να προσπαθεί να σηκώσει λίγα παραπάνω κιλά από όσα του επιτρέπει η σωματική του δύναμη, παροτρυνόμενος συνήθως κατά γενικό πλαίσιο από κάποιον εξίσου ή και παραπάνω μυώδη προπονητή/γυμναστή/βοηθό και ο οποίος με έντονα καυχητικά επιφωνήματα τον «προσαρμόζει» ηθικά στην πρόκληση άρσης μεγαλύτερου συνόλου κιλών, τρομάζοντας όμως έτσι τον εκπαιδευόμενο και αρχάριο ασκούμενο.
Οι χρησιμοποιούμενες τακτικές, οφείλουν πάντοτε να συμμορφώνονται και να εναρμονίζονται με τις στοχοποιημένες επιθυμίες του ασκούμενου σε προσαρμογή, χωρίς υπερβολές και σε συνάρτηση πάντα με το ποσοστό επιθυμίας. Στο ουσιώδες πρωτόκολλο «Γυμναστική για Υγεία» χωράνε μόνο ορθολογισμοί και θέληση. Οποιαδήποτε γυμναστική σε χαμηλή ή υψηλή ένταση, για 10 – 50 λεπτά την ημέρα, σε συνδυασμό με την παρέα μας και αφήνοντας για λίγο πίσω τις υποχρεώσεις, ΜΟΝΟ θετικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.
Κυνηγώντας αυτό σαν βάση λοιπόν, δηλαδή την παρουσία ενός μοτίβου άσκησης στην καθημερινότητά μας, έχουμε σαν δεδομένο δώρο, ένα καλύτερο επίπεδο υγείας και ποιότητας για το υπόλοιπο της ζωής μας.
Χαραλαμπίδης Χ. ΓεώργιοςΚ.Φ.Α. – Κλινικός Διαιτολόγος/ΔιατροφολόγοςCertified Personal & Group Fitness Expert