Οι αμερικανικές εκλογές ασκούσαν σε εμάς τους Έλληνες πάντα μία ιδιαίτερη έλξη και γοητεία. Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν, θα μπορούσε να πει κανείς ότι εμείς είχαμε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το ποιός έχει εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, από αυτό που είχαν οι ίδιοι οι Αμερικανοί πολίτες.
Πιστέψαμε, όχι λίγες φορές, ότι κάποιοι πρόεδροι επειδή είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με την Ελλάδα, θα μας έλυναν και τα προβλήματα, που είχαμε με τους Τούρκους και άλλους γείτονες στην περιοχή μας. Τα γεγονότα έχουν αποδείξει ότι ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος έπαιζε μαζί μας, όταν τα συμφέροντά μας ήταν κοινά και ήταν απέναντί μας, όταν είχε άλλους στόχους η αμερικανική εξωτερική πολιτική από αυτούς, που εμείς είχαμε ως χώρα. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα με τον νέο πρόεδρο, ο οποίος θα προκύψει από τη μονομαχία Κλίντον-Τραμπ. Την Χίλαρι την εμφανίζουν σοβαρή, αλλά φιλότουρκη και τον αντίπαλό της έναν επικίνδυνο άνθρωπο, που μπορεί να κάνει δις μαδιάμ όλο τον κόσμο, αλλά και τη δική μας περιοχή.
Όπως προκύπτει από την εικόνα των δύο υποψηφίων, μέσα από όσα λένε και από τον τρόπο, με τον οποίο τους παρουσιάζουν, ο κ. Τραμπ φαίνεται τουλάχιστον ένας μη σοβαρός πολιτικός, ο οποίος δεν αξίζει να γίνει ηγέτης αυτής της μεγάλης χώρας.
Από την άλλη την κυρία Κλίντον, η οποία δείχνει πολύ πιο σοβαρή, την ξέρουμε, την γνωρίσαμε ως σύζυγο του προέδρου Κλίντον, αλλά πολύ περισσότερο ως υπουργό Εξωτερικών.
Το συμπέρασμα, που βγαίνει, είναι ότι ως Έλληνες δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα περισσότερο ή λιγότερο, όποιος και να εκλεγεί. Πρέπει να έχουμε ανησυχία μόνο, ως πολίτες του κόσμου, ενός κόσμου όπου σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις τις καθορίζουν οι αποφάσεις, οι οποίες λαμβάνονται στην Ουάσινγκτον.
Όταν λέμε Ουάσινγκτον, δεν εννοούμε μόνο τον πρόεδρο, σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει ό,τι θέλει, αν εκλεγεί είτε ο κ. Τραμπ είτε η κυρία Κλίντον.
Το παιχνίδι εκεί παίζεται με πολλούς παράγοντες. Ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας αποφασίζει για την πορεία της Αμερικής μαζί με τον πρόεδρο. Ο πρόεδρος είναι ο εκφραστής, το πρόσωπο της Αμερικής. Έχει και τη σημασία του ο εκάστοτε πρόεδρος, δίνει το στίγμα του, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία, την οποία έχουν ήδη οι ΗΠΑ.
Όσο για μας δεν θα μας σώσει ούτε ο κ. Τραμπ ούτε η κυρία Χίλαρι. Εμείς πρέπει να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε με συμμαχίες και σοβαρότητα το δίκιο μας.