Ο Άρης θέλει (και πρέπει να το κάνει) να «σκοτώνει» τον αντίπαλο, να δείχνει ποιος είναι το… αφεντικό στον αγωνιστικό χώρο και να μην δίνει δικαιώματα, όπως έδωσε και χθες στον Αιγινιακό. Πρέπει να ξεκαθαρίσει σε όλους ποιος είναι το φαβορί για την άνοδο. Όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Η ομάδα δεν έχει το εύκολο γκολ, δείχνει αρκετά προβλήματα από το κέντρο και μπροστά, εκεί όπου θεωρητικά θα έπρεπε βάσει ρόστερ να υπερισχύει. Δεν ήρθαν οι νίκες που θα έπρεπε να έρθουν, αποσυμπιέζοντας την κατάσταση, με το τελικό αποτέλεσμα να βαρύνει τον πάγκο και την διαχείριση της ομάδας από τον Νίκο Αναστόπουλο.
Την ίδια ώρα, οι αντοχές του κόσμου είναι στα όρια τους. Τα τελευταία τέσσερα, πέντε χρόνια η ομάδα πήγε πολύ πίσω, έγιναν παρά πολλά, που συσσωρεύτηκαν και φανερά εξάντλησαν έννοιες όπως «υπομονή» και «ανοχή». Αυτό «εξηγεί» και τις αποδοκιμασίες, την ένταση, την οργή.
Μέσα σε αυτό το κάδρο, ο Θόδωρος Καρυπίδης και ο Νίκος Αναστόπουλος θα πρέπει να βρουν τις λύσεις. Ο πρώτος για πρώτη φορά πρέπει να συνειδητοποίησε τι σημαίνει να οδηγείς ένα καράβι όπως είναι ο Άρης, έναν μεγάλο σύλλογο, με υψηλή πίεση και απαιτήσεις.
Οι δυο τους λοιπόν, πρέπει να κατανοήσουν τι φταίει και να λύσουν το πρόβλημα. Άμεσα. Σε πρώτη φάση, ο Καρυπίδης άπλωσε ασπίδα στον Αναστόπουλο. Είναι το αυτονόητο που μπορούσε να κάνει αυτήν την στιγμή, υπό συνθήκες ασφυκτικής πίεσης. Δεν μπορεί να σέρνεται προπονητολογία ή αμφισβήτηση όταν χρειάζεται άμεση αναστροφή του κλίματος και οι νίκες που θα κλείσουν την ψαλίδα των τεσσάρων βαθμών από την κορυφή, θα ανοίξουν τον δρόμο για την επιστροφή και δεν θα αποπροσανατολίσουν την ομάδα από τον τελικό στόχο: την άνοδο.
Στα επόμενα πέντε παιχνίδια, ο Άρης έχει τρία μέσα στο Κλεάνθης Βικελίδης (Καλλονή, Τρίκαλα, Χανιά) και δυο εκτός (Κισσαμικός, Πανελευσινιακός). Πέντε αγώνες που θα καθορίσουν πολλά για τη συνέχεια, με ένα και μοναδικό γνώμονα: να επανέλθει πειστικά η ηρεμία και η εμπιστοσύνη στον κόσμο…
Πηγή: pressaris.gr