Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που προβληματίζονται αν τελικά η γλουτένη πρέπει να υπάρχει στη διατροφή τους ή όχι, αν έχουν δυσανεξία στη γλουτένη, αν είναι υπεύθυνη για την αύξηση βάρους ή για το φούσκωμα στη κοιλιά. Η Τζένη για 10 χρόνια απέφευγε την γλουτένη και κατέγραψε την εμπειρία της.
«Στα 13 μου χρόνια, συνειδητοποίησα ότι τα chicken nuggets είναι φτιαγμένα από αληθινά κοτόπουλα και έγινε χορτοφάγος. Έκτοτε οι επιλογές μου ήταν ζυμαρικά, bagels και πίτσα. Τα λαχανικά και τα φρούτα δεν έφυγαν ποτέ από τη διατροφή μου. Το κρέας δεν ξαναμπήκε στη ζωή μου. Μόνο που άρχισα να αντιμετωπίζω προβλήματα με το πεπτικό μου σύστημα (συγκεκριμένα είχα σοβαρό πρόβλημα δυσκοιλιότητας) . Έτσι δοκίμασα να αποβάλλω την γλουτένη από τη διατροφή μου.
Πραγματικά, την πρώτη ημέρα που έφαγα τροφές χωρίς γλουτένη, ένιωσα καλύτερα. Χωρίς όλα αυτά τα κρακεράκια, τα δημητριακά, τα μπολ με μακαρόνια, άρχισα να νιώθω μικρότερο φούσκωμα στην κοιλιά. Έτσι, βλέποντας πια ότι η γλουτένη δεν μου κάνει καλό, επικεντρώθηκα σε τροφές που δεν την περιέχουν, όπως φρούτα και λαχανικά. Τις πρώτες εβδομάδες, ήμουν μια άλλη. Αλλά είχα βγάλει από την ζωή μου όλα τα αγαπημένα μου φαγητά.
Μετά τις δύο πρώτες εβδομάδες, άρχισα να αισθάνομαι λυπημένη. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν θα ξαναέτρωγα αγαπημένες μου τροφές. Άρχισα να ονειρεύομαι ότι τρώω κλεφτά muffins από τον φούρνο, ότι πέφτω με τα μούτρα σε μπωλ με δημητριακά. Σκεφτόμουν συνεχώς ό,τι δεν μπορούσα να φάω. Άρχισα να πενθώ για τις φορές που είχα βγει με φίλους και είχα αρνηθεί ένα κομμάτι πίτσα ακόμα, μια μπύρα, ένα κομμάτι γλυκό από τούρτα γενεθλίων. Είναι ανόητο να στενοχωριέσαι για την τυρόπιτα που δεν τρως, αλλά ήταν μια πραγματικότητα για μένα. Πριν πέσω σε κατάθλιψη, επισκέφθηκα ένα κατάστημα με είδη διατροφής και βρήκα προιόντα χωρίς γλουτένη, εναλλακτικά. Τα αγόρασα όλα και τα έφαγα όλα. Άρχισα να αγοράζω τρόφιμα που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν θα έτρωγα ποτέ, όπως βάφλες χωρίς γλουτένη και τάρτες χωρίς γλουτένη.Αυτές οι τροφές άρχισαν να επιδρούν θετικά στην ψυχολογία μου. Και ήρθε το αρνητικό: το στομάχι μου για μια ακόμα φορά άρχισε να διαμαρτύρεται. Δύο μήνες μετά, η κοιλιά μου άρχισε και πάλι να πρήζεται. «Μα τα προιόντα χωρίς γλουτένη δεν βοηθούν στην απώλεια βάρους;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Η απάντηση είναι όχι, αν αυτά είναι junk food με θερμίδες.
Συνειδητοποίησα ότι για να χάσω βάρος και να μου ξαναμπαίνει το jean μου έπρεπε να κόψω και αυτά τα προιόντα. (Μπορούσα να ζήσω και χωρίς gluten – free cookies). Έκανα focus στο διαιτολόγιό μου και άρχισα να τρώω λιγότερα εναλλακτικά προιόντα και περισσότερο αληθινό φαγητό. Άρχισα να απολαμβάνω ξανά υγιεινές τροφές και να νιώθω και πάλι καλά, όπως όταν είχα πρωτοβγάλει την γλουτένη από τη ζωή μου.
Έχουν περάσει πια δέκα χρόνια από τότε. Δεν τρώω τροφές με γλουτένη και ακολουθώ μια υγιεινή διατροφή. Νιώθω καλά. Ο σύντροφός μου με παρακίνησε μα δοκιμάσω να ξαναφάω γλουτένη για να δω αν θα έχω κάποια αλλαγή στο σώμα μου. Δεν το είχα σκεφτεί ξανά αυτό, αλλά μου αρέσει να κάνω τρελά πράγματα. Σε ένα σύντομο ταξίδι μου το φθινόπωρο του 2015, δοκίμασα ένα ντόνατ από έναν φούρνο. Έφαγα την πρώτη μπουκιά και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ένιωθα καλά. Κανένα φούσκωμα. Έτσι άρχισα λίγο λίγο να ξαναβάζω στη ζωή μου τροφές ολικής άλεσης και ζυμαρικά με γλουτένη. Δεν με ενοχλούσαν πια. Η γλουτένη δεν ήταν εχθρός μου. Η δυσκοιλιότητα είχε προέλθει από μια μίζερη διατροφή που έκανα. Εγκαταλείποντας όμως την γλουτένη άρχισα να δίνω μεγαλύτερη αξία σε άλλες τροφές, τροφές με φυτικές ίνες. Πλέον απολαμβάνω μια διατροφή που περιέχει τα πάντα. Και είναι πολύ πιο υγιεινή από αυτή που είχα πριν δέκα χρόνια και το βάρος μου είναι ισορροπημένο».
πηγή: www.bovary.gr