Προφανώς στο ματς με τον Πανιώνιο περιμέναμε και ελπίζαμε πως η ΑΕΚ και οι ποδοσφαιριστές της θα εκμεταλλευτούν το καλό μομέντουμ που προκλήθηκε από το διπλό επί της ΑΕΛ στην Λάρισα και ταυτόχρονα με την αλλαγή του προπονητή. Συνηθίζεται να παίρνει ψυχολογία και οι παίκτες της να έχουν επιπλέον κίνητρο όταν υπάρχει νέο πρόσωπο στον πάγκο προκειμένου να του δείξει πως πρέπει και αξίζει να υπολογίζει σε αυτόν στο μέλλον!
Αποδείχτηκε ότι κακώς το ελπίζαμε και το περιμέναμε… Κι αυτό διότι εννοείται πως ο εκάστοτε νέος προπονητής (κοινώς και ο Μοράις) δεν είναι μάγος ώστε να καταφέρει να περάσει – διορθώσει σε διάστημα δυο προπονήσεων όλα όσα έχει ανάγκη η ομάδα και κυρίως το γεγονός ότι είναι αδούλευτη στο κομμάτι της δημιουργίας και της επιθετικής ανάπτυξης. Επιπρόσθετα οι απουσίες ήταν τέτοιες που φάνηκαν με το… καλημέρα του ματς, απέναντι σε έναν τακτικά σωστά δουλεμένο αντίπαλο που για να τον κερδίσεις απαιτούνταν η προσωπική ενέργεια, η φαντασία και το ατομικό ταλέντο.
Εδώ αξίζει να σταθούμε λίγο, ειδικά για τις απουσίες των Πατίτο και Χριστοδουλόπουλο, για να σημειώσουμε πως καλό είναι σύντομα να υπάρξει ο εσωτερικός κανονισμός με στόχο να προστατεύεται η ομάδα από τη χαζομάρα του κάθε ποδοσφαιριστή που πάνω στην ένταση και στο γεγονός ότι όλοι βρίσκονται στα… κόκκινα στη διάρκεια ενός αγώνα μπορεί να κάνουν ότι και οι δυο παραπάνω δίνοντας ουσιαστικά ένα χτύπημα στην ίδια τους την ομάδα!
Θα σημειώσω για το 0-0 με τον Πανιώνιο ότι θα πρέπει στην ΑΕΚ να είναι ικανοποιημένοι που στην ομάδα της Νέας Σμύρνης βρίσκεται φέτος στον πάγκο ο Μιλόγεβιτς και όχι ο Ουζουνίδης διότι δεν το γλιτώναμε το διπλό. Αλλά με τον συγκεκριμένο τεχνικό οι «κυανέρυθροι» δεν δουλεύουν ποτέ φαίνεται στην εκδήλωση κόντρα επίθεσης. Αν το έκαναν είχαν τους χώρους και την άνεση να το κάνουν στο ΟΑΚΑ κι όμως δεν κατάφεραν να απειλήσουν ΠΟΤΕ…
Στον Ενωσίτη (και σε μένα προσωπικά) η αναμέτρηση με τον Πανιώνιο έφερε στο μυαλό μας εκείνο με τον Ηρακλή. Με τη διαφορά που σημείωνα και χθες στο ματς ότι η ΑΕΚ στο χθεσινό άξιζε τη νίκη και μόνο αυτή. Όχι επειδή φυσικά έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο, κάθε άλλο. Κακή ήταν και χωρίς πλάνο επιθετικής ανάπτυξης και λειτουργίας. Όμως έκανε φάσεις καθαρές για γκολ. Με τον Τσιγκρίνισκι στο 24′, τον Αραβίδη στο 39′ και στο 62′ αλλά και τον Μάνταλο στο 74′ η Ένωση δεν είχε τη τύχη με το μέρος της να σκοράρει και να… αγοράσει χρόνο και ηρεμία.
Για το ντεμπούτο του Ζοσέ Μοράις δεν μπορείς να σημειώσεις πολλά. Έκανε περισσότερα από όσα περίμενα. Εννοείται όμως επειδή δεν φρόντισαν προφανώς να τον ενημερώσουν σωστά, ή κι επειδή δεν πρόλαβε να δει αρκετά την ομάδα που θα δουλέψει, πως δεν απέφυγε τα λάθη και δη εκείνο με τον Πέκχαρτ. Το οποίο σε συνδυασμό με το γεγονός ότι βγήκε ο απειλητικός και με πολλή διάθεση και προσπάθεια Αραβίδης το μετατρέπει σε… εγκληματικό! Ωστόσο είναι δεδομένο ότι δεν ξέρει.
Το κακό μαντάτο είναι (και) σχετικά με τον διαθέσιμο χρόνο για να μάθει καλά την ομάδα ο κόουτς. Την Τρίτη ματς με την Κέρκυρα για το Κύπελλο και αμέσως μετά η παίζει πολλά, πάρα πολλά ανάλογα και με την εξέλιξη του Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ, στην Τούμπα με το μαχαίρι στον λαιμό για να πάρει αποτέλεσμα, νίκη…
Είναι δεδομένο ότι αυτό που εύκολα βγαίνει προς τα έξω σε μέρες απογοήτευσης και πίκρας δεν ισχύει. Το ότι δηλαδή μία ακόμη χρονιά πήγε χαμένη. Όχι παίδες, όχι ακόμη… Δεν θα ξαναγράψω ότι με ευθύνη της διοίκησης χρειάστηκε να χάσουμε εκ νέου χρόνο με το θέμα του προπονητή αφού η ΑΕΚ… σύρθηκε στην επιλογή Κετσπάγια (το έγραψα άλλωστε και θα είμαι εμπαθής να το κάνω συνέχεια), αυτό είναι το δεδομένο. Όμως όσο κι αν στοίχισε έως τώρα αυτό το λάθος, δεν έχει στοιχίσει τη χρονιά… Διότι όσοι έχουμε δει τα ματς έως τώρα και τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει η διαφορά του παρελθόντος σε ποιότητα και επίπεδο ομάδας.
Όπως η ΑΕΚ γκέλαρε με Ηρακλή και Πανιώνιο εντός έδρας και συνιστά αυτοκτονικά αποτελέσματα στον μαραθώνιο του πρωταθλήματος, έτσι έκανε και ο ΠΑΟΚ με την Ξάνθη εντός και την Βέροια (εντός επί της ουσίας), το ίδιο ο Παναθηναϊκός με την Ξάνθη στην Λεωφόρο και ο Ολυμπιακός στην Λάρισα και ταυτόχρονα δεν έχουν καλή εικόνα ακόμη κι όταν κερδίζουν με ένα, δυο σφυριγματάκια για να βοηθηθούν (έχει γίνει και για τον Ολυμπιακό στη Νέα Σμύρνη και με τον Παναθηναϊκό με πέναλτι Μπεργκ και Βιγιαφάνες). Οπότε μη βιαζόμαστε ακόμη…
Τώρα θέλοντας να ψάξουμε και να εστιάσουμε στα πρόσωπα της ΑΕΚ προφανώς και δύσκολα θα βρούμε κάποιους να έχουν ξεχωρίσει. Δεν μπορείς όμως να μην αναγνωρίσεις την εξαιρετική και αλάνθαστη παρουσία του Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι. Θαρρεί κανείς πως σε λίγο θα τα κάνει όλα, θα βάζει και γκολ δηλαδή… Κοντά ήταν, λίγο έλειψε. Αλλά αν εξαιρέσεις τον Μάνταλο που τα έδωσε όλα και δεν γίνεται να τα περιμένεις όλα από αυτόν και τη διάθεση του Αραβίδη και του Γιόχανσον, δυστυχώς δεν φτάνουν. Κακός δεν ήταν ούτε ο Μπακάκης που είχε καθοριστικά σημεία στον αγώνα που έκοψε αντεπιθέσεις χάρη στη ταχύτητά του ενώ έκανε και μία καταπληκτική σέντρα στον Αραβίδη στη φάση του δεύτερου ημιχρόνου.
Ένα θετικό μαντάτο επίσης που δικαιώνει θαρρώ όλους όσοι φωνάζαμε στην ΑΕΚ να χρησιμοποιηθεί είναι ο Γαλανόπουλος. Πολύ καλός στο διάστημα που αγωνίστηκε και καλύτερος στον ίδιο χρόνο συγκριτικά με τον Σιμόες για να είμαστε τίμιοι απέναντι σε οποιοδήποτε πρόσωπο. Αυτό για μένα (και ενώ ο ίδιος τον έκανε μέλος της ομάδας) είναι το μεγαλύτερο φάουλ του Κετσπάγια στη θητεία του (συν το κομμάτι της τακτικής που το ξέραμε). Φοβόμαστε μην κάνει λάθος ο… πιτσιρικάς και δεν σκεφτόμαστε το απλό «κι αν δεν παίξει και δεν κάνει λάθη πότε στο διάολο θα μάθει;».
Για παιδί που χρησιμοποιείται στην ομάδα μετά τόσο και τόσο καιρό αγωνιστικής απραξίας και βγάζει τέτοια εικόνα, συγκέντρωση, ωριμότητα και τακτική πειθαρχία, το μόνο που μπορώ να πω είναι μπράβο. Εννοείται πως δεν περιμένω να παίξει όταν ειναι έτοιμοι Σιμόες και Γιόχανσον αλλά χωρίς κανέναν από τους δυο, ή έστω έναν από αυτούς, γιατί να μην επιλεχθεί; Η ΑΕΚ έπρεπε να ξεκινήσει χθες (εκ του αποτελέσματος και της εικόνας κρίνουμε) με 4-2-3-1, τους Γαλανόπουλο και Γιόχανσον, τον Μπακασέτα (ή τον Μάνταλο) ελεύθερο και τους Αραβίδη, Μπακασέτα (ή Μάνταλο) και Αλμέιδα στην τριάδα. Δεν είναι χαζός ο Σκίμπε που τον Μάνταλο τον παίζει στα άκρα.
Υπάρχει και μία γκρίνια (ίσως δικαιολογημένη σε ένα βαθμό) για τον Μπακασέτα. Έναν ποδοσφαιριστή που στην ΑΕΚ έχει αγωνιστεί στην κορυφή της επίθεσης, δεξί εξτρέμ, αριστερό εξτρέμ, επιτελικός αλλά και εσωτερικός μέσος. Όλα αυτά σε μόλις επτά ματς… Έτσι παιδιά δεν γίνεται για να είμαστε και τίμιοι…
Στο δια ταύτα λογικό να υπάρχει απογοήτευση, λογικό και απόλυτα δικαιολογημένο να υπάρχει γκρίνια, αλλά δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμη. Και σίγουρα πιο δικαιολογημένο είναι η έκφραση απογοήτευσης και πικρίας των 13.000 φίλων της ΑΕΚ που ήταν στο ΟΑΚΑ (αλλά και άδικο να τα ακούει ο Μπάγεβιτς για μένα). Όμως δεν χάθηκε ακόμη η χρονιά, επαναλαμβάνω όχι ακόμη!
Υγ: Στο ντεμπούτο του ο Μοράις έκανε από τον πάγκο ότι μπορούσε. Και με δυο έπαιξε μπροστά, έβαλε ότι είχε δίπλα του και ανακάτεψε την τράπουλα έτσι ώστε να μπερδέψει το ματς και τον αντίπαλο. Αυτούς είχε αυτούς έβαλε με μόνη ένσταση την αλλαγή του Πέκχαρτ. Επίσης απέναντι σε καλύτερη ομάδα (απ’ ότι ο Ηρακλής που τακτικά επίσης είναι καλός) όπως είναι ο Πανιώνιος σε γενικά κακή εικόνα της ΑΕΚ η ομάδα έκανε φάσεις που δεν έκανε στο ματ με τον Γηραιό… Ακόμη πιο καλές όμως ήταν οι δηλώσεις του μετά το ματς και ταυτόχρονα η ομιλία του στους ποδοσφαιριστές. Τους κέρδισε κι έχει κι αυτό τη σημασία του. Δεν χρειάζονται το 2016 καντήλια και… γαλλικά.
Υγ2: Το ζήτημα για τον Μοράις είναι ότι τα δύσκολα είναι μπροστά, έρχονται έως και το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχει χρόνος και δεν μπορεί να υπάρχει υπομονή. Καλό κουράγιο και γερό στομάχι να ‘χει. Στην Ελλάδα τα πάντα κρίνονται από το αποτέλεσμα αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτε…
Υγ3: Στο μπάσκετ τι να πει κανείς για την ομάδα; Έκανε για πλάκα το τρία στα τρία (με δυο ματς εκτός σε Πάτρα και Κύμη) και με μπασκετικό σόου για άλλη μια φορά. Μαζικά θα πηγαίνει ο ΑΕΚτσής στο μπάσκετ σύντομα και θα τον χάνει το ποδόσφαιρο αν δεν έρθουν τα αποτελέσματα. Και μην ακούω «είχε εύκολα ματς» διότι τέτοιο (σ.σ.: εύκολο δηλαδή) ήταν και για τον Ολυμπιακό στην Λευκάδα και τα χρειάστηκε… Τα καλύτερα έρχονται στο μπάσκετ γιατί υπάρχει πλάνο!
πηγή: gazzetta.gr