Τα εργασιακά, το θέμα που θα καθορίσει και την πορεία της δεύτερης αξιολόγησης, θα συζητηθεί από τα πρώτα θέματα ραντεβού της τρόικας με τον υπουργό Εργασίας.
Η Ελλάδα και οι δανειστές της ξεκινούν ένα νέο γύρο συζητήσεων αυτή την εβδομάδα, για τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Πρόκειται για ένα δύσκολο θέμα για την αριστερή κυβέρνηση, που υποχωρεί στις δημοσκοπήσεις, αλλά αναγκαίο, αν η χτυπημένη από την ύφεση χώρα θα μπορέσει ποτέ να κερδίσει ελάφρυνση χρέους.
Ο Αλέξης Τσίπρας επανεξελέγη πριν από ένα χρόνο, υποσχόμενος να δώσει μάχη για την αναβίωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να αντισταθεί στις μεταρρυθμίσεις, που μπορεί να μειώσουν τον κατώτατο μισθό. Αλλά, επίσης, χρειάζεται μία γρήγορη κατάληξη της αξιολόγησης, για να πετύχει τον πρωταρχικό στόχο για την Αθήνα, την αναδιάρθρωση του βουνού του χρέους- το υψηλότερο στην ευρωζώνη- και να παρηγορήσει έναν ολοένα και πιο κουρασμένο λαό από τα χρόνια της λιτότητας και της ανεργίας.
Οι δανειστές, ιδιαίτερα το ΔΝΤ, θέλουν περαιτέρω απελευθέρωση των απολύσεων και διατήρηση του ισχύοντα κατώτατου μισθού.
Το θέμα των αλλαγών στην αγορά εργασίας (ομαδικές απολύσεις συνδικαλιστικός νόμος, καθορισμός του κατώτερου μισθού), είναι ιδιαίτερα κρίσιμο.
Το ΔΝΤ, προκειμένου να συμμετάσχει στο πρόγραμμα βοήθειας, όπως επιθυμεί και το Βερολίνο, απαιτεί-μεταξύ άλλων-και πλήρη απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων.
Τα εργασιακά είναι ένα από τα καυτά ζητήματα της αξιολόγησης. Η αλλαγή του πλαισίου των ομαδικών απολύσεων, της συνδικαλιστικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως και του κατώτατου μισθού μπαίνουν στο τραπέζι των συζητήσεων. Βάση συζήτησης από την πλευρά της κυβέρνησης θα αποτελέσει το πόρισμα της Επιτροπής των Εμπειρογνωμόνων.
H αριστερή κυβέρνηση θα υποστηρίξει στους δανειστές ότι η Ελλάδα δεν έχει άλλα περιθώρια για ακραίες κινήσεις. Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραιτηθεί από την κοινή πρακτική, που υπάρχει για τους εργαζόμενους σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ. Ενώ θα προσθέσει ότι μία καλή βάση για συζήτηση είναι η πρόσφατη έκθεση εμπειρογνωμόνων, για έγκριση του κατώτατου μισθού μέσω συλλογικών συμβάσεων. Αυτό είναι κόκκινο πανί για το ΔΝΤ, το οποίο ακόμη δεν έχει αποφασίσει, αν θα μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Ως προς το «καυτό» θέμα των ομαδικών απολύσεων, διαχρονικά οι δανειστές ζητούν να αυξηθούν τα όρια πέραν των οποίων οι απολύσεις λογίζονται ομαδικές και να καταργηθεί το δικαίωμα διοικητικής έγκρισης -δηλαδή το βέτο- που διατηρεί ο υπουργός Εργασίας επί των ομαδικών απολύσεων.
Αντίθετα, στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων και ιδιαίτερα του τρόπου καθορισμού του κατώτατου μισθού, οι εκπρόσωποι των δανειστών θεωρούν πως ο μισθός πρέπει να αποφασίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση και ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων να είναι συμβουλευτικός. Μάλιστα, το ΔΝΤ έχει εκτιμήσει πως ο κατώτατος μισθός παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με ανταγωνίστριες χώρες της Ελλάδας, ως ποσοστού του ΑΕΠ, ενώ η δομή του είναι εξαιρετικά περίπλοκη, λόγω τριετιών, επιδομάτων κ.λπ. και θεωρεί πως πρέπει να είναι ένα μοναδιαίο ποσό αναφοράς.
Όσον αφορά δε το ελληνικό αίτημα για επαναφορά της υπερίσχυσης των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών, οι δανειστές έχουν κατά καιρούς ταχθεί υπέρ της ευελιξίας των αμοιβών και της καθαρής υπερίσχυσης των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων. Αλλά και για το θέμα του συνδικαλιστικού νόμου, στο τραπέζι των συζητήσεων αναμένεται να τεθεί από τους εκπροσώπους των δανειστών αίτημα αλλαγής του μηχανισμού λήψης της απόφασης για απεργίες με αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που απαιτούνται για την επικύρωση και αύξηση του χρόνου προειδοποίησης. Επίσης, δεν αποκλείεται να ξαναθέσουν αίτημα επαναφοράς του δικαιώματος ανταπεργίας (λοκάουτ) στους εργοδότες.
Η ελληνική πλευρά θέτει στο τραπέζι επιτακτικά το θέμα της επιστροφής του κατώτατου μισθού στα χέρια των κοινωνικών εταίρων και της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων.