Με την πάροδο του χρόνου τα ζητήματα της καθημερινότητας συνεχίζουν να μας προβληματίζουν. Ίσως αυτό που είναι πιο στενάχωρο και ανησυχητικό, είναι ότι βλέπουμε ότι δεν υπάρχει προοπτική για κάτι καλύτερο – τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον.
Στην ιστορία της Ελλάδος έχουμε περάσει και χειρότερα. Ωστόσο, επιβιώσαμε, παρόλο που υπήρχαν πολύ παράγοντες εναντίον μας.
Σήμερα έχουμε αφενός την τρομερή κρίση που περνά η χώρα μας και επιπροσθέτως, εμείς που ζούμε στην ναυτιλία, βιώνουμε ίσως την χειρότερη κρίση που έχουμε αντιμετωπίσει από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο – ειδικότερα στον τομέα της μεταφοράς του ξηρού φορτίου.
Παρόλα αυτά δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε την ελπίδα μας. Η ιστορία μάς έχει δείξει ότι σε κάποια φάση λύσεις βρίσκονται. Τις περισσότερες φορές από γεγονότα ή καταστάσεις που ήταν τελείως απρόοπτες.
Πρέπει λοιπόν να έχουμε κουράγιο και το κυριότερο να βοηθάμε με οποιοδήποτε τρόπο την νεολαία μας που διακατέχεται από εύλογη και δικαιολογημένη αγανάκτηση για όλα όσα συμβαίνουν. Μπορούμε να καθοδηγήσουμε τους νέους στην καθημερινότητα τους, να τους συμβουλέψουμε για τις σπουδές τους, να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις και προπαντός να συμμεριστούμε τις θυσίες που αναγκαστικά πρέπει να γίνουν. «Συν Αθηνά και χήρα κίνει».
Η τύχη πάντα παίζει ρόλο στην ζωή μας. Πρέπει όμως κ εμείς να διατηρήσουμε τη θετική μας ενέργεια, να είμαστε υπομονετικοί και τολμηροί και προπάντων να έχουμε πίστη στον Θεό που δεν μας εγκαταλείπει.
Μην ξεχνάμε ότι στη Ελλάδα ερχόμαστε αντιμέτωποι με όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά τουλάχιστον ξέρουμε σε πια δεινή κατάσταση βρισκόμαστε.
Η Ευρώπη γενικότερα είναι και αυτή ένα μεγάλο «μυστήριο» – που δεν έχουμε τις δυνατότητες να δούμε πιο καθαρά το μέλλον. Στην Αγγλία το BREXIT παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό για όλους μας. Αλλά το πρόβλημα μπορεί να είναι πολύ ευρύτερο στην Ευρώπη.
Τέλος, μην ξεχνάμε ότι η λέξη συνεργεία είναι καθαρά ελληνική λέξη και ήρθε ο καιρός πλέον να την εφαρμόσουμε εδώ στον τόπο μας. Πιστεύω ότι θα ανοίξουν άλλοι ορίζοντες πιο θετικοί, εφόσον είμαστε πιο συνεργάσιμοι και μονοιασμένοι ως έθνος.
Του Γιώργου Τσαβλίρη, Εφοπλιστή