Τελείωσαν οι καλές – αξέχαστες ημέρες που έζησε, ως πολιτικός ο Αλέξης Τσίπρας. Οι ημέρες που περνούσε από παντού, ως νέος Μεσσίας, οι ημέρες που τον αποθέωναν, ως απελευθερωτή από τη «φυλακή» των μνημονίων.
Το έχει καταλάβει αυτό και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όπως έδειξε με την εμφάνιση, που έκανε στη Θεσσαλονίκη. Η εικόνα του αλλά και όσα είπε απέδειξαν ότι ο πρωθυπουργός έχει καταλάβει καλά ότι δεν βαδίζει πλέον σε ένα δρόμο στρωμένο με «ροδοπέταλα», με τα οποία τον έραιναν οι υποστηρικτές του από τον ενθουσιασμό για όσα τους έταζε.
Τώρα πλέον βαδίζει σε «αναμμένα κάρβουνα». Γι’ αυτό ήταν ένα φάντασμα του παλιού του εαυτού στη ΔΕΘ. Τον είχαμε συνηθίσει άνετο και πληθωρικό. Τώρα τον είδαμε εκνευρισμένο, αγχωμένο χωρίς να μπορεί να δώσει ουσιαστικές απαντήσεις για το μέλλον, για την προοπτική της χώρας. Έδινε την αίσθηση ότι δεν μπορεί να παίξει το νέο του ρόλο στο έργο «στροφή στον ρεαλισμό», δεν του «πάει».
Φοβάται τις αντιδράσεις του κοινού και περισσότερο των δικών του ανθρώπων, που δεν είναι εκπαιδευμένοι σε έργα του τύπου «στροφή στο ρεαλισμό». Ξέρει ότι αν σηκωθούν αυτοί από την θέση τους , τότε τίποτε δεν θα μείνει όρθιο. Γι’ αυτό προσπάθησε να κερδίσει χρόνο. Αυτός ήταν ο βασικός στόχος , που είχε στη Θεσσαλονίκη.
Ο «πυρήνας» των παραδοσιακών του οπαδών μπορεί να του έδωσε χρόνο. Η κοινωνία όμως που τόσα είχε επενδύσει πάνω στον κ. Τσίπρα, είναι σίγουρο ότι κατάλαβε ότι ο πρωθυπουργός «παίζει τα ρέστα» του. Διαπίστωσε ότι δίνει έναν «αγώνα» προσωπικής επιβίωσης. Έναν «αγώνα» που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει το κόστος, που θα έχει για τη χώρα.
Ο λογαριασμός έχει ήδη «ανοίξει» και γράφεται. Οι ζημιές είναι πολλές και μεγάλες. Η τελική «σούμα» θα γίνει, όταν ο κ. Τσίπρας εγκαταλείψει την εξουσία.